Ο Μελέτης Ηλίας μίλησε στο περιοδικό Gala για τη σειρά «Τα καλύτερά μας χρόνια», για τη ζωή του, για την καθημερινότητά του.
Παράλληλα, διακρίνεις ότι συναισθηματική ευφυΐα από τον τρόπο που και ζει σε μια γήινη διάσταση, στοιχείο που να θέλεις να γίνεις ο καλύτερος φίλος του.
Ο Μελέτης αυτήν την περίοδο είναι, όπως λέει, «γύρισμα-σπίτι, σπίτι – γύρισμα».
Από τους ανθρώπους του χώρου θεωρείται όχι μόνο πρωταγωνιστής, αλλά ίσως και ένα από τα καλύτερα παιδιά που υπάρχουν στο θέατρο και την τηλεόραση. Κάτι που στις μέρες μας δεν είναι και τόσο αυτονόητο. Μεγάλωσε στο Μενίδι και συνεχίζει να μένει εκεί. Είναι μοναχοπαίδι και, φυσικά, τον ρωτάω το αναμενόμενο, αν είναι καλομαθημένος όπως όλα τα παιδιά που μεγαλώνουν μόνα τους. Γελάει: «Μπα, όχι ιδιαίτερα. Δεν είχα κάποια ιδιαίτερη μεταχείριση.
Οι γονείς μου είχαν συγκεκριμένες αρχές και ποτέ δεν με έκαναν να νιώθω κάτι το ξεχωριστό. Ήμουν ένα φυσιολογικό παιδί. Ένα κανονικό αγόρι».
Ο πατέρας του δούλευε στο Υποθηκοφυλακείο Αθηνών και η μητέρα του ήταν αναισθησιολόγος. «Είχαμε μια φυσιολογική ζωή, όπου όλα ήταν όπως πρέπει».
Μικρός ήταν φανατικός οπαδός της ΑΕΚ. Το θέατρο δεν υπήρχε στη ζωή του.
«Πέρασα και περιόδους που ήμουν κανονικός χούλιγκαν. Και ξύλο έχω φάει, και αντικείμενα έχω πετάξει στο γήπεδο, με έχουν κυνηγήσει αστυνομικοί, ήμουν ορκισμένος οπαδός. Όταν μπαίνεις στο γήπεδο, γίνεσαι άλλος άνθρωπος. Και το όνειρό μου ήταν να γίνω αθλητικογράφος. Ήθελα να ασχοληθώ με αυτό.
Έδωσα εξετάσεις, δεν πέρασα, και τελικά τυχαία μπήκα στη σχολή λογιστών. Εκεί είχα μια παρέα που πήγα και συνέχεια στο Θέατρο και μαγεύτηκα από αυτό. Εγώ “αυτό Θέλω να κάνω” και προχώρησα με άγνοια κινδύνου. Έδωσα εξετάσεις και πέρασα στο Θέατρο Τέχνης. Και γνώρισα έναν υπέροχο κόσμο».
Νο1 ζωή του είχε πολλά περίεργα twists και εκ του αποτελέσματος σε καλό τού βγήκε όσες φορές ακολούθησε το ένστικτό του.