Survivor: το άγνωστο δράμα του Γιώργου Ασημακόπουλου! Έχασε τον αδελφό του από καρκίνο

Ο Περικλής Κονδυλάτος αποχώρησε πρόσφατα από το Survivor, αλλά παρακολουθεί όλες τις εξελίξεις στο ριάλιτι.

Και τάχθηκε υπέρ του Γιώργου Ασημακόπουλου στην κόντρα του με τον Τριαντάφυλλο. Όχι μόνο αυτό, αλλά προσώρησε σε μια αποκάλυψη για τον λόγο που στηρίζει τον Ασημακόπουλο, από την πρώτη στιγμή.

Ο Περικλής μάλιστα συγκίνησε με το μήνυμά του προς τον φίλο του πλέον, Γιώργο.

Διαβάστε παρακάτω το μακροσκελές κείμενο του Περικλή Κονδυλάτου…

«Ψάχνοντας μια φωτογραφία από το παιχνίδι του Γιώργου και εμένα, συνειδητοποίησα ότι δεν υπάρχει ούτε μια, που να δείχνει τις καλές μας στιγμές, τα γέλια, τις στιγμές συμπαράστασης και τις στιγμές που μοιραστήκαμε όλοι μαζί με τον Κορο και τον Τριαντάφυλλο.

Βρήκα αυτή που μας δείχνει αντιπάλους…. Συνειδητοποιώ πόσο ελλιπής εικόνα έχει ο κόσμος για αυτά που συμβαίνουν.

Μου ζητάτε με μηνύματα να πάρω θέση είτε υπέρ του Τριαντάφυλλου είτε υπερ του Ασημακοπουλου κοκ.

Αρνούμαι. Παίρνω την θέση του Ανθρώπου. Για τα θετικά του Τριαντάφυλλου έχω μιλήσει εδώ και ένα μήνα.

Αισθάνομαι ότι ο Ασημακόπουλος αδικείται και ότι χρωματίζεται με πολύ μελανά χρώματα και ότι ο κόσμος πέφτει θύμα μιας ελλιπής εικόνας.

Ο Ασημακόπουλος που έχω γνωρίσει εγώ είναι ένα ταπεινό παιδί που δουλεύει από πολύ μικρή ηλικία.

Είναι ένα πολύ πολύ πολύ Φιλότιμο άτομο με μεγάλη αίσθηση χρέους ως προς την ομάδα, την οικογένεια του και την κοινωνία. Αγωνιστής και πολύ γλυκό παιδί.

Ξέρει να μοιράζεται και να σου δίνει κουράγιο όταν αισθάνεσαι ότι δεν έχεις να δώσεις άλλο.

Εύχομαι να τα βρούνε με τον Νταφυ γιατί τους άφησα φίλους.

Δεν θα ξεχάσω την στάση του όταν δέχτηκε επίθεση από τον Άλεξ που είπε ότι αφιερώνει την νίκη του στα παιδιά με καρκίνο, και όταν ο Ασημακόπουλος είπε ότι θέλει να τον συγχαρεί, ο Αλεξ του “έβαλε χέρι” και ο Ασημακόπουλος έκανε πίσω.

Όταν γυρίσαμε πίσω τον ρώτησα τι έγινε και μου είπε τίποτα….

Αργότερα έμαθα ότι πέθανε ο αδερφός του από καρκίνο γι’ αυτό ήθελε να συγχαίρει τον Αλεξ.

Και όταν του είπα γιατί δεν είπε κάτι τότε μπροστά σε όλους με κοίταξε με πονεμένα ματιά και μου είπε γιατί δεν θέλω να εκμεταλλευτώ ούτε άθελά μου τον θάνατο του αδερφού μου.

Δεν θα ξεχάσω τα μάτια σου φίλε μου Ασημακοπουλε, την ΑΞΙΟΠΡΈΠΕΙΑ σου, την σοφία σου, και την γενναιότητα σου να γελάς στην ζωή με καλοσύνη, ακόμα και όταν και αυτή γίνεται πολύ σκληρή.

Ελπίζω να με συγχωρέσεις για αυτή την αποκάλυψη, όμως έχω κουραστεί να ακούω τον Αλέξη να προσπαθεί να σπείρει διχόνοια στην κόκκινη ομάδα… στην ομάδα μας…»