Κώστας Αρζόγλου: «Η δουλειά στο θέατρο είναι ομαδική, δεν έχει καμία σχέση με την αντίληψη “Ο θίασος μου κι εγώ”»

Ο ηθοποιός Κώστας Αρζόγλου μίλησε για την επόμενη ημέρα στο θέατρο μετά την πανδημία.

Κώστας Αρζόγλου: πιστεύει ότι όταν θα ανοίξουν ξανά οι θεατρικές σκηνές, θα έχει γίνει ένα ουσιαστικό ξεκαθάρισμα. Ακόμη και για τους ηθοποιούς που έχουν δεχθεί καταγγελίες, το κοινό θα παίξει τον ρόλο της Νέμεσις.

Ποια πιστεύετε ότι θα είναι η ψυχοσύνθεση του όταν θ’ ανοίξουν οι Θεατρικές σκηνές;

«Πιστεύω ακράδαντα ότι θα ξεχωρίσουν τα “γίδια από τα πρόβατα”, που έλεγε κι η γιαγιά μου. Νομίζω ότι ένα κοινό θα παρασυρθεί από διάφορα ευτελή θεάματα, κι ένα άλλο δεν θα παραπλανηθεί καθόλου, “δεν μασάει”, ούτε θα ενδιαφερθεί καν».

Ποια είναι τα ευτελή θεάματα κατά τη γνώμη σας, καθώς κάθε καλλιτέχνης, με όποιο είδος κι αν ασχοληθεί, θεωρεί ότι αυτό είναι τέχνη;

«Ακόμα και μια κωμωδία όταν ανέβει με κάποιον τρόπο, μπορεί να είναι καλής ποιότητας και ν’ ανέβει Σαίξπηρ κακής ποιότητας. Δεν θα γίνονται πια με το “ζόρι” σπουδαία και ποιοτικά θεάματα. Η χρήση κακής συμπεριφοράς και της εξουσίας, μάλλον θα σβήσει, δεν θα υπάρξει ποτέ ξανά, θα σταματήσει αυτό, θα έρθει η κάθαρση. Ποιος επιχειρηματίας θα εμπιστευόταν κάποιον, τον οποίο το κοινό δεν τον αποζητάει; Δημιουργείται ένα άλλο πρόσωπο των ανθρώπων που καταγγέλλονται, που δεν το περιμέναμε ή το πιστεύαμε αλλιώς. Το τεκμήριο της αθωότητας, το έχει οποιοσδήποτε κατηγορείται με κάτι ποινικά κολάσιμο, οποιοσδήποτε δεν κατηγορείται με κάτι ποινικά κολάσιμο, ο κόσμος έχει αποκτήσει μια άλλη εικόνα για εκείνον».

Άρα θα δικαστεί από το λαϊκό δικαστήριο, τον κόσμο;
«Φυσικά, από την προσέλευση του κόσμου, δεν θα έρθει κοινό, δεν θα κοπούν εισιτήρια»

θα πηγαίνατε να παρακολουθήσετε κάποιον από τους θύτες;
«Όχι… θα πήγαινα να δω κάποιους ανθρώπους, γιατί είναι γνωστοί ή φίλοι μου, αν είχα την προηγούμενη εικόνα για εκείνους. Αυτή που έχει δημιουργηθεί τώρα, είναι ένα τσουνάμι, το οποίο δεν σώζεται».

Πρόσφατα μάθαμε από εσάς ότι είχατε υποστεί κακή συμπεριφορά, λεκτική βία από τον Γιώργο Κιμούλη. Όπως κι ότι είχατε δεχθεί από σκηνοθέτη κλωτσιά στο καλάμι του ποδιού σας, όπου έχετε ακόμα τις μελανιές.

«Το περιστατικό με τον Γιώργο και το σκηνοθέτη που είναι ο Μήτσος Λυγίζος, δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Άλλο είναι το πρόβλημα που είχα εγώ με τον Γιώργο, κι άλλο του Λυγίζου, έχουν και διαφορά 20 χρόνων το ένα από το άλλο».

Άνθρωποι που έχουν τέτοιες συμπεριφορές, πώς καταφέρνουν να φτάνουν στις πρώτες θέσεις;

«Δεν ξέρω πώς… Σαν προέκταση αυτού του γενικού περιβάλλοντος, της κακώς εννοούμενης πειθαρχίας».

Φτάνουμε ν’ αναγάγουμε την “τρέλα” του καθενός σε ταλέντο;
«Μιλάμε για ελάχιστα δείγματα, άλλωστε υπάρχουν 9.500 ηθοποιοί και μιλάμε για 5…7…10… Όχι παραπάνω… Αν κάποιοι θεωρούνται και σπουδαίοι ηθοποιοί, κάποιοι θέλουν να βλέπουν τη δουλειά τους. Με το κακό προηγούμενο που έχει δημιουργηθεί κι έχει δημοσιοποιηθεί. Τώρα πια δεν ξέρω αν θέλουν να τους βλέπουν, αν θέλουν, ας πάνε να τους δουν… Το θέμα είναι αυτό που θα γίνει».

Τι εννοείτε, τι πρόκειται να γίνει;
«Εννοώ ότι τώρα, αν πάει κάποιος να εκμεταλλευτεί αυτή την εξουσία, θα το σκεφτεί 2 και 3 φορές, θα σταματήσουν όλα αυτά. Η δουλειά στο θέατρο είναι ομαδική, δεν έχει καμία σχέση με την αντίληψη “Ο θίασος μου κι εγώ”», εξομολογήθηκε στο περιοδικό Λοιπόν.