Το αύριο μας ανήκει – Σοφία Μανωλάκου: «Είναι πρόκληση το ότι θα παίξω ένα χαρακτήρα διαφορετικό»

Στον ρόλο μιας αστυνομικού στο πλευρό του Αντώνη Καρυστινού, πρόκειται να δούμε φέτος τη Σοφία Μανωλάκου, στη νέα σειρά Το αύριο μας ανήκει.

Το αύριο μας ανήκει – Σοφία Μανωλάκου: «Είναι πρόκληση το ότι θα παίξω ένα χαρακτήρα διαφορετικό».

Θα ήθελες να μας μιλήσεις λίγο για το σίριαλ «Το αύριο μας ανήκει»;

Όλα ξεκινάνε από μια έκρηξη που σημειώνεται σε ένα σκάφος στην Αθηναϊκή Ριβιέρα. Μια μητέρα έντρομη ψάχνει τον γιο της ανάμεσα στα θύματα και εντέλει τον βρίσκει ζωντανό. Από εκεί και πέρα εκείνος συλλαμβάνεται και ξεδιπλώνεται ένα κουβάρι αποκαλύψεων, με αφορμή την έκρηξη, ένα ατύχημα φαινομενικά.

Ο δικός σου ρόλος ποιος είναι;

Εγώ υποδύομαι τη Στέλλα Κρίτα, μια αστυνομικό, όπου μαζί με ένα συνάδελφό της –τον ενσαρκώνει ο Αντώνης Καρυστινός– προσπαθεί να εξιχνιάσει τις υποθέσεις που προκύπτουν σιγά σιγά ξετυλίγοντας το κουβάρι.

Τι αγαπάς σε αυτή την ηρωίδα;

Το δυναμισμό της. Ωστόσο δεν είναι ιδιαίτερα εκδηλωτική. Φαίνεται ότι έχει κρυμμένα χαρτιά. Δεν φανερώνεται από την αρχή ο χαρακτήρας της, αλλά ξεδιπλώνεται σταδιακά. Μου αρέσει το μυστήριο που την περιβάλλει. Γενικά με γοητεύουν οι άνθρωποι που δεν δείχνουν από την αρχή όλα τους τα χαρτιά. Είναι πρόκληση το ότι θα παίξω ένα χαρακτήρα διαφορετικό.

Πέρυσι πρωταγωνιστούσες στην «Έξαψη». Ήσουν από τις τυχερές, καθώς υπήρξες ιδιαίτερα ενεργητική σε μια περίοδο στασιμότητας για τους περισσότερους λόγω πανδημίας.

Εκτίμησα ιδιαίτερα την τύχη μου που σε μια τόσο δεινή περίοδο εγώ βρέθηκα σε μια εξαιρετική δουλειά.

Πώς ήταν για εσένα αυτό το ενάμισι έτος της πανδημίας;

Όταν έγινε το πρώτο lockdown, που ακόμη δεν ξέραμε τι ακριβώς συνέβαινε, εγώ επειδή έπαιζα έξι ημέρες την εβδομάδα στο θέατρο είπα «Ωραία! Κάνουμε διακοπές». Περνώντας όμως οι πρώτες δύο εβδομάδες και καθώς διαπίστωνα πια πόσο επικίνδυνος είναι ο ιός, άρχισα να ανησυχώ και να προσέχω πολύ. Έπειτα μου έλειπαν οι δικοί μου άνθρωποι. Νομίζω πως αν μας έκανε ένα καλό η πανδημία αυτό είναι ότι μας βοήθησε να στραφούμε στον εσωτερικό μας εαυτό, να πατήσουμε ένα «pause» στα πάντα και να κάνουμε μια ενδοσκόπηση, να γίνουμε λίγο πιο υπεύθυνοι.

Πιστεύω ότι ήταν μια αφορμή για να συνειδητοποιήσουμε πως δεν είμαστε τίποτα. Μας δόθηκε η ευκαιρία να καταλάβουμε ότι, αν θέλουμε να είμαστε καλά, οφείλουμε να προσέχουμε πρώτα τον εαυτό μας και έπειτα τους γύρω μας. Ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία για να καλλιεργήσουμε την ενσυναίσθησή μας ως άνθρωποι.

Είχες απώλειες από το συγγενικό ή ευρύτερο περιβάλλον σου;

Ευτυχώς, όχι! Κάποιοι γνωστοί και φίλοι βέβαια νόσησαν, ορισμένοι μάλιστα από αυτούς πολύ σοβαρά, φτάνοντας ένα βήμα πριν το θάνατο. Αλλά, ευτυχώς, σώθηκαν. Είπε στο 7Μέρες TV.