Η Γη της Ελιάς – Λίαμ Αϊρλαντ: Όσα δεν ξέρετε για τον.. Στέφανο Καπερνάρο

Ο Αγγλο-Κρητικός που ήρθε «απ΄ το πουθενά» για να γίνει το νέο φρέσκο πρόσωπο του MEGA, η καλλιτεχνική του καταγωγή και η ξεχωριστή ζωή του μέχρι να γίνει πρωταγωνιστής στο νέο σίριαλ του Μεγάλου Καναλιού

Δεν είναι συνηθισμένο να ακούς ένα αγγλοσαξωνικό όνομα ως πρωταγωνιστή σε ένα ελληνικό σίριαλ. Πόσω δε μάλλον, σε μια μεγάλη φιλόδοξη παραγωγή όπως η «Γη της Ελιάς».

Να εμφανίζεται ένα νέο παιδί, που δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ και πουθενά, σε έναν ρόλο που βασίζεται η ιστορία.

Ο Λίαμ Άιρλαντ είναι το φρέσκο πρόσωπο της καινούριας τηλεοπτικής σεζόν. Αν και στην Αγγλία έχει ήδη κάνει κάποιες δουλειές.

Στην Ελλάδα παίρνει το βάπτισμα του πυρός κατευθείαν σε πρωταγωνιστικό ρόλο και σε καθημερινή σειρά.

Το λες τολμηρό, το λες και τύχη. Και ο Λίαμ παραδέχεται ότι είναι και τολμηρός και τυχερός.

Παιδί γιόγκι

«Ο πατέρας μου ήταν Άγγλος και μεγάλος δάσκαλος της Ashtanga Vinyasa Yoga. Είχε μυηθεί σε αυτό το είδος yoga στην Ινδία και ουσιαστικά ήταν ο πρώτος που το έφερε στην Ευρώπη.

Επειδή λάτρευε την Κρήτη, άνοιξε στο νησί ένα μεγάλο yoga studio, στο οποίο έρχονταν άνθρωποι από όλο τον κόσμο. Ανάμεσά τους και η μητέρα μου, που είναι Κρητικιά.

Αρχικά πήγε εκεί ως μαθήτρια, αλλά γνωρίστηκαν με τον πατέρα μου, ερωτεύτηκαν και παντρεύτηκαν.

Έχω έναν μεγαλύτερο αδερφό, αλλά και μία μικρότερη αδερφή από τον δεύτερο γάμο της μητέρας μου. Βαφτίστηκα Γεράσιμος, αλλά με ονόμασαν και Λίαμ.

Το επίθετο Άιρλαντ είναι του πατέρα μου, έχω κρατήσει όμως και το επώνυμο της μητέρας μου, που είναι Καρυτινός.

Γεννήθηκα στην Κρήτη, αλλά ενώ ήμουν ακόμη μωρό, μετακομίσαμε στην Αγγλία οικογενειακώς. Μείναμε εκεί έξι χρόνια, στο Λονδίνο και το Μπράιτον.

Η πρώτη μου γλώσσα ήταν τα αγγλικά. Όταν έχασα τον πατέρα μου, η μητέρα μου αποφάσισε να επιστρέψουμε στην Ελλάδα.

Και κάπως έτσι ξεκίνησε η νομαδική ζωή μου» εξηγεί για την καταγωγή και την σχέση του με την Κρήτη.

Αλλάζοντας σπίτια και «πατρίδες»

«Λόγω της δουλειάς της μητέρας μου (είναι κι εκείνη δασκάλα της γιόγκα) μετακομίζαμε συχνά. Έχω μείνει στην Αθήνα, αλλά και σε διάφορες πόλεις και χωριά της Κρήτης. Πρέπει να άλλαξα γύρω στα 11 σχολεία.

Αυτές όμως τις συνεχείς μετακινήσεις τις αγάπησα και με βοήθησαν να εξελιχθώ και ως άνθρωπος.

Είναι πολύ συνηθισμένο στα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες όταν αλλάζουν σχολείο.

Να στενοχωριούνται που θα χάσουν τους φίλους τους και να αναρωτιούνται πώς θα είναι το καινούριο περιβάλλον.

Εμένα όμως μου άρεσε πάρα πολύ να γνωρίζω καινούριο κόσμο και καινούρια μέρη. Αυτό το έχω λίγο ακόμα. Δεν μου αρέσει να μένω στο ίδιο σημείο για πολύ καιρό.

Εχω συνηθίσει να φεύγω και να κάνω καινούρια πράγματα και να γνωρίζω κι άλλους ανθρώπους» εξηγεί, επιβεβαιώνοντας πως είναι μια «περιπετειώδης φύση» από παιδί.

Η σχέση του με τη γιόγκα

«Είναι περίπλοκη η σχέση μου με τη yoga. Κατά περιόδους τη βάζω στο καθημερινό μου πρόγραμμα, αλλά από ένα σημείο και μετά δεν μου κάνει κλικ.

Η yoga χρειάζεται υπομονή και εγώ χρειάζομαι αδρεναλίνη. Προτιμώ να πηγαίνω στο γυμναστήριο και να κάνω βάρη.

Μου αρέσουν οι πιο έντονες δραστηριότητες προς το παρόν. Σκέψου ότι ο πατέρας μου ξεκίνησε να κάνει yoga στα 30 του, τότε του έκανε το κλικ. Περιμένω, λοιπόν, να το κάνει κάποια στιγμή και σε μένα».

Συγκυρίες και συμπτώσεις

«Λίγο πριν από το lockdown, ενώ έμενα στο Μπράιτον, αποφάσισα να κατέβω στην Κρήτη για να δω την οικογένειά μου. Ήθελα να τους κάνω έκπληξη, αλλά τελικά την έκπληξη μου την έκαναν εκείνοι, γιατί είχαν πάει στην Αθήνα.

Ετσι με βρήκε η καραντίνα μόνο μου στο Ρέθυμνο, όπου πέρασα μια περίοδο αυτοβελτίωσης.

Προσπαθούσα να μάθω πιάνο και κιθάρα μέσω του YouTube και διάβαζα πολλά βιβλία. Μετά από ένα διάστημα βλέπω στο Instagram ένα μήνυμα για μένα από τον Ανδρέα Γεωργίου.

Είχαμε κοινούς γνωστούς που του είχαν μιλήσει για μένα, με βρήκε, μου έκανε add, είδε τις φωτογραφίες μου και μου έστειλε μήνυμα με την πρόταση να συνεργαστούμε.

Μου είπε για τον ρόλο, μου είπε και για το σενάριο, το οποίο αγάπησα όταν το διάβασα. Χάρηκα πολύ που μου συνέβη κάτι τόσο καλό εκεί που δεν το περίμενα.

Εμένα ο δικός μου στόχος είναι να κάνω καριέρα στο εξωτερικό. Ήδη έχω κάνει κάποια πραγματάκια στην Αγγλία. Έχω παίξει σε κάποια μικρά θέατρα και σε κάποιες ανεξάρτητες ταινίες.

Όχι κεντρικό ρόλο βέβαια, απλή συμμετοχή. Πάντα όμως ήθελα να κάνω και κάτι στην πατρίδα μου. Να μη δουλεύω μόνο έξω».

Το σίριαλ που του άλλαξε τη ζωή

«Μου αρέσει πάρα πολύ η σειρά και γίνεται τρομερή δουλειά από πίσω. Παρά τις δυσκολίες, θεωρώ ότι θα με βοηθήσει να γίνω καλύτερος.

Έχουμε κάνει ήδη πολλά γυρίσματα στη Μάνη και την Κύπρο, κάναμε ένα διάλειμμα μέσα στον Αύγουστο για να ξεκουραστούμε και τώρα ξαναρχίζουμε. Η παραγωγή είναι πολύ πλούσια, με πολύ ωραία εικόνα.

Τα λόγια και το σενάριο είναι πολύ σημαντικά για την εξέλιξη της ιστορίας, αλλά και η εικόνα για μένα έχει πολύ μεγάλη σημασία. Και αυτή η ομάδα έχει φτιάξει μια πολύ ωραία εικόνα με εξαιρετικά τοπία.

Νιώθω τυχερός που θα είμαι μέρος αυτής της σειράς, και μάλιστα σε πρωταγωνιστικό ρόλο, και νιώθω και πολύ ευγνώμων.

Για έναν ηθοποιό αυτές οι συνθήκες και αυτή η δουλειά είναι όνειρο. Αλλοι παλεύουν για να αποκτήσουν αυτό που μου συμβαίνει τώρα.

Βέβαια, νιώθω ότι έχω και την ικανότητα να το κάνω. Στη “Γη της Ελιάς” είμαι ο Στέφανος Καπερνάρος, το αγόρι της Μυρτάλης.

Που την παίζει η Αφροδίτη Λιάντου, η οποία είναι επίσης πρωτοεμφανιζόμενη.

Η Αφροδίτη κι εγώ περνάμε μαζί αυτή την περιπέτεια, κάνουμε μαζί κάτι που είναι και για τους δύο καινούριο κι έχουμε φτιάξει μια καλή σχέση».

Η προσωπική του ζωή

«Έχω κάνει αρκετές σχέσεις στη ζωή μου. Δεν είμαι σχεσάκιας βέβαια. Μέσα από αυτές τις σχέσεις έχω μάθει πράγματα για τον εαυτό μου και τα έχω βελτιώσει.

Όποτε τελειώνει μια σχέση μου, προσπαθώ να καταλάβω τι έκανα λάθος, για να μην το επαναλάβω στην επόμενη.

Όταν ήμουν 16 χρόνων, για παράδειγμα, ζήλευα πολύ. Και συνειδητοποίησα ότι η ζήλια δεν σε βγάζει πουθενά. Η έλλειψη εμπιστοσύνης σε μια σχέση είναι αδυναμία χαρακτήρα.

Αν δεν εμπιστεύεσαι τον άλλον, δεν πρέπει εξαρχής να μπεις σε αυτή τη σχέση. Και αν ο άλλος σου δώσει δείγματα ότι έχεις δίκιο να μην τον εμπιστεύεσαι, θα πρέπει να φύγεις, γιατί μετά γίνεται βάσανο και για τους δύο»

Και αθλητής και χορευτής

«Από παιδί έπαιζα μπάσκετ. Αυτό ήταν το όνειρό μου, να γίνω ένας από τους καλύτερους μπασκετμπολίστες.

Όταν όμως ήμουν στο Λύκειο -πήγαινα τότε στο ISA, το Διεθνές Σχολείο της Αθήνας- δοκίμασα ένα μάθημα υποκριτικής με δάσκαλο τον Άντονι Μπερκ. Από εκείνη τη στιγμή δεν ήθελα να κάνω τίποτε άλλο.

Άλλωστε από πολύ μικρός μού άρεσε πολύ να βλέπω ταινίες, ακόμα και αν δεν ήταν της ηλικίας μου.

Θυμάμαι πως όταν ήμουν 12 χρονών είχα διαβάσει κάπου για τις 200 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.

Κάθισα και τις είδα όλες σε διάστημα 1,5 χρόνου. Οι αγαπημένες μου ταινίες είναι πάρα πολλές, αλλά θα σου πω το “Κάπτεν Φαντάστικ” με τον Βίγκο Μόρτενσεν, ο οποίος είναι εξαιρετικός ηθοποιός.

Αυτή η ταινία προσπαθεί να σου εξηγήσει τη σημασία τού να έχεις τη φύση στη ζωή σου, αλλά ταυτόχρονα και την κοινωνία.

Πρέπει να είναι μία σχέση 50-50. Με εκφράζει γιατί κι εγώ, όταν ήμουν παιδί, για περίπου δύο χρόνια έμενα στην Κρυόπετρα, στη νότια Κρήτη.

Σε ένα μέρος μέσα στη φύση, στη μέση του πουθενά, και έπρεπε να περπατήσεις πολλή ώρα για να βρεις ένα σούπερ μάρκετ».

Ο ρόλος του

«Ο Στέφανος, ο ρόλος μου, είναι λογικός, τολμηρός, πολύ αγαπησιάρης, σκληρός όταν χρειάζεται και αγαπάει πολύ την οικογένειά του.

Θέλει οι δικοί του να είναι καλά και κάνει θυσίες γι’ αυτούς. Είναι πολύ ενδιαφέρων χαρακτήρας, περίπλοκος, αλλά πολύ καλός. Τι κοινά έχω μαζί του;

Θέλω να πιστεύω ότι είμαι λογικός άνθρωπος, γιατί γενικά πριν κάνω κάτι το σκέφτομαι. Είμαι τολμηρός θα έλεγα γιατί μου αρέσει να βουτάω από πολύ ψηλά κι εδώ κυριολεκτώ. Θέλει τόλμη να κάνεις βουτιές από πολύ ψηλά σημεία.

Γενικά μου αρέσει να κάνω πράγματα που μου δίνουν αδρεναλίνη. Κι εγώ αγαπάω την οικογένειά μου, θέλω να τη στηρίζω και θέλω να ξέρω ότι είναι καλά. Υπάρχουν βέβαια και διαφορές.

Ο Στέφανος κάποιες φορές είναι πολύ ευαίσθητος. Και εγώ είμαι, δεν λέω, αλλά σε διαφορετικά πράγματα. Ολοι έχουμε τις ευαισθησίες μας, αλλά με διαφορετικό τρόπο».