Ευδοκία Ρουμελιώτη: «Στην πορεία μάθαμε ότι ο Άρης Σερβετάλης είχε ενημερώσει – Το δίκιο είναι κάπου στην μέση»

Η Ευδοκία Ρουμελιώτη σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό Εγώ, μίλησε για την ανθρωποφαγία που ακολούθησε τις καταγγελίες για κακοποιητικές συμπεριφορές των ηθοποιών. Επίσης σχολίασε τις αντιδράσεις στην αποχώρηση του Άρη Σερβετάλη από την παράσταση Ρινόκερος.

Ευδοκία Ρουμελιώτη: «Στην πορεία μάθαμε ότι ο Άρης Σερβετάλης είχε ενημερώσει – Το δίκιο είναι κάπου στην μέση».

Ανήκετε κι εσείς στα πρόσωπα που βγήκαν και μίλησαν για κακοποιητικές συμπεριφορές στο χώρο σας, δημιουργώντας το κίνημα #metoo. Μετά από όλα αυτά, βλέπετε φως στην άκρη του τούνελ;

Αυτό που συνέβη και για το οποίο μίλησα εγώ, είχα μιλήσει 10 χρόνια πριν, την στιγμή που έγινε. Έφυγα από την παράσταση και δεν ξαναγύρισα για να συνεχίσω. Μίλησα τότε, απλά τότε δεν εισακούστηκα, ούτε έγινε πρώτο θέμα, γιατί τότε η κοινωνία δεν ήταν έτοιμη για κάτι τέτοιο. Ακούσαμε πολλούς να λένε «γιατί τώρα;». Γιατί το κάθε πράγμα που σχετίζεται με την ψυχή μας θέλει τον χρόνο του και ο καθένας αποφασίζει για τον εαυτό του πότε θα το εξωτερικεύσει.

Τώρα ήταν η σωστή στιγμή για όλους που μπόρεσαν και μίλησαν και καλώς μίλησαν. Έχω την αίσθηση ότι οι συνθήκες τώρα θα είναι διαφορετικές. Ένας άνθρωπος που μπορεί να έχει πλέον κακοποιητική συμπεριφορά ή κάποιον απότομο τρόπο προς συνάδελφό του, θα το σκεφτεί, μία και δύο και τρεις φορές περισσότερο πριν το κάνει. Αυτό που δεν μου άρεσε στην όλη ιστορία και θεωρώ ότι χάθηκε και ο αρχικός στόχος των όσων ειπώθηκαν, ήταν αυτή η «ανθρωποφαγία» που υπήρξε. Μπήκαν μέσα μικροπολιτικές και δεν υπήρχε λόγος.

Στην Ελλάδα έχουμε γενικά μία τάση «ανθρωποφαγίας», όπως έγινε και στην περίπτωση του συναδέλφου σας, Άρη Σερβετάλη. Ποια η άποψή σας πάνω στο θέμα της αποχώρησης του από την παράσταση;

Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να πολεμάς έναν άνθρωπο που ήδη βρίσκεται στον πόλεμο και ζει δύσκολα. Δεν χρειαζόταν ας πούμε στην περίπτωση του Άρη, συνάδελφοι να του δώσουν μία και να πέσει παρακάτω. Κατανοώ ότι ο ίδιος πιστεύει κάτι διαφορετικό από αυτό που πιστεύω εγώ. Ζούμε σε μία χώρα όμως που ελπίζω να υπάρχει δημοκρατία και δεν μπορεί κανείς να επιβάλλει σε κάποιον να κάνει κάτι. Το δύσκολο κομμάτι ήταν ότι θα βρίσκονταν κάποια άτομα χωρίς δουλειά, αν και στην πορεία μάθαμε ότι ο Άρης Σερβετάλης είχε ενημερώσει την παραγωγή. Το δίκιο είναι κάπου στην μέση θεωρώ.

Πώς μπορεί να «νικηθεί» αυτή η «ανθρωποφαγία»;

Οφείλουμε να γίνουμε πιο πολιτισμένοι και να αποκτήσουμε παιδεία.