Κώστας Χαρδαβέλλας: Ο Ρεπόρτερ έφυγε
Όταν η τηλεόραση είχε ακόμη έντονες δόσεις ρομαντισμού, την δεκαετία του ’80, θυμάμαι ως παιδί να βλέπω έναν κύριο στην οθόνη που αν και ένιωθα πως με κάποιο τρόπο κοιτούσε […]
3 Φεβρουαρίου 2022 09:50
Στέφανος Δημουλάς: «Μεγάλωσα με πάρα πολλά “όχι” γύρω μου από μένα προς εμένα».
«Μεγάλωσα με πάρα πολλά “όχι” γύρω μου από μένα προς εμένα. Μεγάλωσα σε μια κοινωνία που μου έλεγε ότι κάτι κάνεις λάθος. Κάνεις λάθος που δεν επιλέγεις τα παιχνίδια και τα επαγγέλματα που επιλέγουν οι άλλοι. Όλο αυτό μου δημιούργησε μια αίσθηση ότι κάτι δεν έχει πάει σωστά στον οργανισμό μου, στη φύση μου, στην κλίση μου.
Αλλά τελικά συνειδητοποίησα ότι όχι, δεν έχω κάνει εγώ κάτι λάθος. Αυτά τα άκουγα από συμμαθητές μου, από τους γονείς των συμμαθητών μου, αλλά και στη συνέχεια που ενηλικιώθηκα. Ο κόσμος δεν γίνεται πιο διαφορετικός, αλλά πιο ανοιχτός».
«Φεύγω από την Ελλάδα για το Λονδίνο χωρίς απωθημένα, δεν θέλω να έχω απωθημένα στη ζωή μου. Το Λονδίνο μού έμαθε πώς να αντιμετωπίζω τον εαυτό μου ως επαγγελματία. Η αυτοαποδοχή μου δεν ήρθε από τη μια μέρα στην άλλη. Ο κόσμος με τα βλέμματα και τα λόγια με έκανε να αισθάνομαι περίεργα.
Να περπατάς στο δρόμο και να ακούς φράσεις που καταλήγουν σε βρισιές. Φυσικά και σε ένα μικρό παιδί, πάρα πολύ. Το bullying το βιώνουμε όλοι. Έλεγαν στον πατέρα μου “που θα στείλεις τον γιο σου στο Λονδίνο;” και απάντησε ότι “ας γυρίσει όπως θέλει, εγώ θα τον αγαπώ”».