Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Με τη Μαρία Κίτσου είμαστε σχεδόν οικογένεια»

Ο Δημήτρης Γκοτσόπουλος σε συνέντευξη που παραχώρησε μίλησε για την πραγματική σχέση του με την συμπρωταγωνίστριά του, Μαρία Κίτσου στις Άγριες Μέλισσες.

Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Με τη Μαρία Κίτσου είμαστε σχεδόν οικογένεια».

Με τη Μαρία Κίτσου γίνατε νομίζω ένα από τα πλέον κλασικά τηλεοπτικά ζευγάρια. Πως εξελίχθηκε η σχέση σας; Πολλές φορές ακούστηκε ότι είστε ζευγάρι και στη ζωή.

Στον κόσμο αρέσει να δίνει τέτοιου είδους διάσταση σε τέτοιες συνεργασίες. Έχουμε ανάγκη το όνειρο οι άνθρωποι για να μη μας τραβάει κάτω η σκληρή καθημερινότητα και η μυθοπλασία σίγουρα βοηθάει. Και, ξέρετε, η χημεία ανάμεσα σε δύο ανθρώπους δεν οδηγεί πάντα σε σχέσεις ερωτικές. Μπορεί να είναι η βάση μιας πολύ σημαντικής φιλίας. Σχεδόν οικογένεια! Άλλωστε, η πραγματική μας οικογένεια είναι οι φίλοι μας. Γιατί αυτούς έχουμε επιλέξει, σε αντίθεση με τη βιολογική μας οικογένεια.

Σε ενοχλεί όταν δημοσιοποιείται η προσωπική σου ζωή λόγω της αναγνωρισιμότητας σου;

Αναμενόμενο είναι, δεν θα τρελαθώ κιόλας. Αλλά δεν θεωρώ ότι βοηθάει την καριέρα μου κάτι τέτοιο. Επίσης, αυτού του είδους η δημοσιότητα μόνο πυροτεχνήματα δημιουργεί κι εγώ ήρθα για να εργαστώ και να μείνω σε αυτό τον χώρο. Δήλωσε στο περιοδικό Down Town.

Παλιότερα είχε σχολιάσει τον ρόλο του Λάμπρου στις Άγριες Μέλισσες

«Ο Λάμπρος είναι από τις πιο τραγικές φιγούρες των Άγριων Μελισσών, γιατί έχει ζήσει ακραίες καταστάσεις. Μεγάλωσε ορφανός από μητέρα σε ένα καταπιεστικό περιβάλλον, με έναν πατέρα απόντα στον πόλεμο, του σκότωσαν τον αδερφό, του μάθανε να σωπαίνει απέναντι στα “πρέπει” της κοινωνίας, απέναντι στην αδικία της οικογένειάς του, απέναντι στην ίδια του την ευτυχία, καθώς στερήθηκε τη μοναδική γυναίκα που αγάπησε.

Ο ίδιος ο ήρωας είναι ειλικρινής, δεν παλινωδεί, αυτά που λέει τα εννοεί, δίνει μια μάχη για να τα υποστηρίξει. Για αυτό έχει ενδιαφέρον αυτός ο ρόλος. Γιατί έρχεται καταπιεσμένος και τσακισμένος και γίνεται ένας επαναστάτης εναντίον του ίδιου του τού εαυτού. Συγκρούεται μέσα στις συμπληγάδες των θέλω του, της καρδιάς και της λογικής του. Αυτό έχει συμβεί σε πολλούς και έτσι γίνεται η ταύτιση.

Εμείς εδώ στην Ελλάδα έχουμε αυτό το σύμπλεγμα τού “τι θα πει ο κόσμος” και καταστρέφουμε τις ζωές μας. Πολλές φορές τα “θέλω” μας μπορεί να μη μας δώσουν την κοινωνική ευτυχία και έρχεται η στιγμή να παλέψουμε εμείς οι ίδιοι για την προσωπική μας ισορροπία. Αν δεν παλέψουμε, δεν πρόκειται να το κάνει κανείς για εμάς»