Ιωάννα Παλιοσπύρου: στο σημείο που δέχτηκε την επίθεση με το βιτριόλι

Η Ιωάννα Παλιοσπύρου προσπαθεί ακόμη να ξεπεράσει τον εφιάλτη που έζησε από την επίθεση με βιτριόλι που δέχτηκε πριν από δύο χρόνια. Μίλησε από καρδιάς στην εκπομπή Πρωταγωνιστές στον Alpha και βρέθηκε ξανά στο σημείο μηδέν όπου ξεκίνησαν όλα.

Ιωάννα Παλιοσπύρου: στο σημείο που δέχτηκε την επίθεση με το βιτριόλι.

Το χρονικό της επίθεσης

«Άκουσα ένα θόρυβο αλλά αμυδρά νόμιζα ότι ήταν από έξω. Εγώ περίμενα το ασανσέρ. Σε κλάσματα δευτερόλεπτου ένιωσα τη βαριά μυρωδιά που έχει το προϊόν. Κάψιμο και πόνοι αφόρητοι. Βγήκα έξω κι είχε πέσει το υγρό στο μάτι μου. Ήταν όλα θολά και δεν την είδα που βγήκε. Δεν κοίταξα καθόλου που βγήκα στο δρόμο και φώναξα βοήθεια».

«Στο φαρμακείο πήγα τρομαγμένη, φώναξα κι ούρλιαζα. Καίγομαι, πονάω και φώναζα “Θεέ μου σώσε με”. Από τα ουρλιαχτά μου τρόμαξαν κι άρχισαν να κινητοποιούνται. Ένιωθα να καίγομαι σαν να έχω πάρει φωτιά κι έβλεπα τα μαλλιά μου στο νιπτήρα. Έριξα νερό στο πρόσωπό μου κι από ό,τι μου είπαν οι γιατροί ήταν σωτήριο για το μάτι μου…. Ήξερα ότι είναι σίγουρα καυστικό όταν έφτασα στο νοσοκομείο… Μετά από καιρό πέρασα από το δρόμο εδώ κι ένιωσα ταχυκαρδία. Δεν μπορώ να ξέρω το σκεπτικό της αλλά θα μπορούσε να με είχε σκοτώσει. Αν είχα ανοιχτό το στόμα μου, μπορεί να μου έκαιγε τον οισοφάγο μου».

Στο σημείο που ξεκίνησε ο εφιάλτης

«Δεν ήταν εύκολο για εμένα να έρθω ξανά σε αυτό το σημείο. Πέρασα από τον κεντρικό δρόμο μια φορά και με έπιασε ταχυπαλμία. Θα μπορούσε να με είχε σκοτώσει. Αν την ώρα της επίθεσης άνοιγα το στόμα μου θα μπορούσα να το έχω καταπιεί και θα είχε καεί ο οισοφάγος μου. Δεν νομίζω πως θα άλλαζε κάτι μια συγγνώμη. Θα ήθελα να νιώσω πως έχει καταλάβει το κακό που έχει προκαλέσει. Με τη στάση της δεν έδειξε κάτι τέτοιο».

Το πρώτο διάστημα στο νοσοκομείο

«Τα πρώτα βράδια στο νοσοκομείο είχαν πολύ πόνο, πολλά ερωτηματικά, απελπισία. Προσπαθούσα απλά να κρατηθώ στη ζωή. Είμαι μεγάλη λάτρης της ζωής αλλά μέσα στο νοσοκομείο έκανα τη σκέψη πώς μπορούν κάποιοι να δώσουν τέλος στη ζωή τους. Θυμάμαι αυτό το συναίσθημα και αυτή τη σκέψη, σαν να βρέθηκα και εγώ σε αυτό το σημείο. Σου φαίνεται λυτρωτικό. Τα βράδια έβλεπα όμορφα όνειρα, έβλεπα να είμαι με τους φίλους μου διακοπές και να διασκεδάζω…».
«Έβλεπα στον ύπνο μου όνειρα για αυτά που ήθελα να ζήσω. Ξυπνούσα και έβλεπα το πρόσωπό μου και έλεγα όχι πάλι αυτός ο εφιάλτης. Είχαν πείσει τον εαυτό μου, πως αυτά που έβλεπα στον ύπνο μου ήταν η πραγματικότητα και αυτό που έβλεπα στον ξύπνιο μου ήταν ένας εφιάλτης». Είπε επίσης η Ιωάννα Παλιοσπύρου στον Σταύρο Θεοδωράκη.

Δεν μπορούσε να δει τον εαυτό της στον καθρέφτη

«Ήταν λίγες μέρες πριν βγω από το νοσοκομείο. Οι γιατροί και οι ψυχολόγοι με πίεζαν αρκετές μέρες πιο πριν να κάνω το βήμα και να δω το πρόσωπό μου. Εγώ δεν ήθελα καθόλου, φοβόμουν πολύ αυτό που θα αντικρίσω. Ούτε τα χέρια μου δεν είχα δει, το απέφευγα. Προσπαθούσα να κερδίσω χρόνο. Έφτασε η ώρα, εννοείται ότι ήθελα να το κάνω με τη γιατρό μου. Ήθελα να είναι εκεί για μένα. Θυμάμαι ότι στην τουαλέτα στο νοσοκομείο είχε καθρέφτη και τους τρεις μήνες ήταν καλυμμένος γιατί δεν ήθελα να δω το πρόσωπό μου. Είχα την επιλογή να κοιτάξω τον εαυτό μου, όμως δεν τόλμησα ποτέ… Μου έδωσε ένα στρογγυλό καθρεφτάκι, είδα τον εαυτό μου για τρία δευτερόλεπτα, κράτησα την αναπνοή μου και λέω οκ… Δεν πίεσα τον εαυτό μου πάρα πολύ».