Κουρής-Τοπαλίδου:Στα δικαστήρια για το διαζύγιο
Κόντρα στα δημοσιεύματα που ήθελαν να βάζουν στην σχέση τους νέα θεμέλια και να “παγώνουν” το διαζύγιο, εμείς μαθαίνουμε δυστυχώς ακριβώς το αντίθετο για τον ηθοποιό Νίκο Κουρή και την […]
Συντάκτης: Συντακτική ομάδα
5 Ιουνίου 2022 21:30
Ο Πέτρος Λαγούτης, ο οποίος γεννήθηκε το 1975, σπούδασε ναυτιλιακά στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς αλλά δεν πήρε το πτυχίο. Αντίθετα, είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν.
Αποφάσισε να ακολουθήσει την υποκριτική, ενώ ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με το ποδόσφαιρο.
Αναφερόμενος στα παιδικά χρόνια του και τις σπουδές του, έχει πει παλαιότερα (στο «Bovary»): «Έχω πολύ ωραίες αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια. Λάτρευα το παιχνίδι. Και μου προσφέρθηκε απλόχερα, μέσα κι έξω από το σπίτι. Μεγάλωσα στο Νέο Ψυχικό. Όλη μέρα στους δρόμους, στις πλατείες, μπάλα, ποδήλατο, κρυφτό, κυνηγητό.
Ένα μεσοαστικό σπίτι ήταν το σπίτι μας. Ο πατέρας μου, δημόσιος υπάλληλος, πήρε σύνταξη ως γενικός διευθυντής του υπουργείου Οικονομικών. Η μητέρα μου, καθηγήτρια Αγγλικών.
Το ενδιαφέρον μου για το θέατρο δεν ξέρω πώς ξεκίνησε. Στο σπίτι δεν είχαμε καθόλου καλλιτεχνικές βάσεις. Τελειώνοντας το σχολείο πήγα στο Πανεπιστήμιο. Η μόνη σχολή που με ενδιέφερε ήταν η Ψυχολογία στο Πάντειο. Δεν μπήκα για είκοσι μόρια κι ενώ έμπαινα στο Ρέθυμνο, όπου πήγε ο κολλητός μου, δεν την είχα δηλώσει.
Έπαιζα μπάλα στην Αθήνα και δεν ήθελα να φύγω. Πέρασα στα ναυτιλιακά, που δεν με ενδιέφεραν καθόλου. Παρακολούθησα τη σχολή -πέρασα τα 47 από τα 56 μαθήματα. Πτυχίο δεν πήρα, παρ’ ότι όταν πήγα στη σχολή του Θεάτρου Τέχνης είπα στους δικούς μου ότι θα τελειώσω το Πανεπιστήμιο -ήμουν στο τέταρτο έτος».
To ζευγάρι που τέλεσε τον γάμο του το 2002 δεν είναι πλέον μαζί καθώς χώρισαν οκτώ χρόνια αργότερα.
«Με τη Μυρτώ γνωριστήκαμε το 2000 και ζήσαμε έναν μεγάλο έρωτα. Ήταν σχεδόν η μόνη ηθοποιός που μου άρεσε. Η σχέση μας ήταν ένα τσουνάμι που τα άλλαξε όλα. Μαζί πήραμε την απόφαση να ψιλοαφήσουμε το θέατρο και να ανοίξουμε ένα μαγαζί, μεταξύ Εξαρχείων και Κολωνακίου. Το κρατήσαμε πέντε χρόνια. Τότε γεννήθηκαν τα αγόρια μας», είπε παλαιότερα.
Για τα παιδιά του έχει δηλώσει: «Σε κάθε ηλικία με τα παιδιά ανακαλύπτεις και την ομορφιά της ηλικίας. Οι γιοι μου είναι 15 και 18 και τώρα κάνουμε παρέα … Τώρα περνάμε πίστα. Πάντα η πλευρά των γονιών χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια για να συνειδητοποιήσει την καινούργια πίστα. Δεν μ’ αρέσουν οι γονείς που μένουν σε μια ηλικία και δεν ακολουθούν. Πάντα θα θέλουμε να τα προστατεύσουμε και να τους προσφέρουμε αλλά καλό είναι να συνειδητοποιούμε ότι κι αυτά ωριμάζουν.
Η σχέση με το παιδί φτιάχνεται, αρκεί να είσαι εκεί».
«Το κακό με τον τζόγο είναι ότι πρόκειται για προοδευτική αρρώστια, όπως όλοι οι εθισμοί. Από έφηβος μου άρεσε να παίζω χαρτιά με τους φίλους μου, να παίζω στοίχημα -έτσι ξεκίνησα.
Μου δημιουργούσε αυτό που λέμε εμείς οι τζογαδόροι ‘φουρφούρι’. Mια αντάρα, κάτι σαν ίλιγγο…
Όταν ξεπερνάς τα όρια, στους άλλους εθισμούς φαίνεται, στον τζόγο δεν φαίνεται. Αργεί να φανεί. Στον τζογαδόρο φαίνεται όταν πια είναι στα όρια της καταστροφής. Ο τζογαδόρος σιγά σιγά χάνει τα πάντα. Τα πάντα. Χάνει τη δουλειά του…», τόνισε ο ηθοποιός.
Και συμπλήρωσε: «Με αυτή την έννοια, όχι, δεν έμεινα ποτέ χωρίς δουλειά αλλά άρχισα να κάνω εκπτώσεις στη δουλειά μου. Άρα άρχισα να γίνομαι κάποιος άλλος. Είχα ανάγκη από χρήματα ‘τώρα και γρήγορα’. Έφευγαν τα κριτήρια και άρχισα να κάνω στην τηλεόραση πράγματα που μπορεί να μην τα έκανα ποτέ»!