Καταπέλτης ήταν ο εισαγγελέας για τον Δημήτρη Λιγνάδη ο οποίος ζήτα σπο το δικαστήριο να τον κηρύξει ένοχο για τις τρεις κατηγορίες βιασμού.
Ο εισαγγελέας μέσα από την αγόρευση του ξεκαθάρισε πως δεν υπήρχε κανένα οργανωμένο σχέδιο εναντίον του πρώην καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου
“Δεν προέκυψε οργανωμένο σχέδιο που στόχο είχε να πλήξει την υπουργό Πολιτισμού
Τελέστηκαν ακραίες πράξεις σεξουαλικής βίας, έχτιζε πρώτα σχέση εμπιστοσύνης με τα θύματά του και τους δημιουργούσε την πεποίθηση ότι θα τα βοηθούσε να αναδειχθούν επαγγελματικά σε όποιο χώρο επιθυμούσαν. Η μεθοδολογία που ανέπτυξε επιβεβαιώθηκε από μαρτυρική κατάθεση που μιλούσε για προσπάθεια του Δ. Λιγνάδη επιβολής της εξουσίας του.
Καμία λογική εξήγηση δεν έδωσε ο κατηγορούμενος για τη σχέση του με τους δυο από τους καταγγέλλοντας…Οι καταγγέλλοντες δεν απόλαυσαν κανέναν οικονομικό όφελος, αντίθετα χρειάστηκε να ανακαλέσουν τραυματικές μνήμες. Καμία σκευωρία σε βάρος του κατηγορουμένου δεν αποδείχθηκε «Τα θύματα μίλησαν και μάλιστα μίλησαν δυνατά, αντιθέτως ο κατηγορούμενος στην απολογία του δεν παρείχε λογικές απαντήσεις για τα κίνητρα των παθόντων.
Οι συγκεκριμένες κατηγορίες δεν προέρχονται από ανθρώπους του θεάτρου αλλά από πρόσωπα του περιβάλλοντος του που ο ίδιος είχε επιλέξει να συναναστρέφεται. Έχει τελεστεί η πράξη του βιασμού κατά συρροή σε βάρος των τριών παθόντων. Ο κατηγορούμενος γνώριζε ότι τη συγκεκριμένη στιγμή δεν συναινούσαν τα θύματα. Να κηρυχθεί αθώος ο κατηγορούμενος για την πράξη του βιασμού σε βάρος του τέταρτου καταγγέλλοντα»