Ο Άρης Σοϊλέδης υπερασπίστηκε τη σύντροφό του Μαρία Αντωνά, η αντίδραση της οποίας κατά την ανάδειξη του νικητή στον τελικό του «Survivor», προκάλεσε πολλά σχόλια.
Ο πρώην παίκτης του «Survivor», Άρης Σοϊλέδης παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό «Hello!». Μεταξύ άλλων, μίλησε για την πολυσυζητημένη αντίδραση της συντρόφου του, Μαρίας Αντωνά στον τελικό του ριάλιτι επιβίωσης, ενώ αναφέρθηκε και στις δύο δύσκολες απώλειες που έχει βιώσει, του πατέρα του και του αδερφού του.
Θέλω να μου πεις για την αντίδραση της Μαρίας στο αποτέλεσμα καθώς έγινε viral.
Συζητήθηκε και σχολιάστηκε πολύ και είπαν ότι η Μαρία ξίνισε. Δεν δίνω βάση, δεν με απασχολεί καθόλου. Στενοχωρήθηκα που εκείνη την στιγμή ο σκηνοθέτης αντί να δείξει τον Στάθη και την Αλεξάνδρα έδειξε τη Μαρία. Αν ξέρει κανείς τη Μαρία η αντίδραση είναι στενοχώρια, δεν είναι μίσος, δεν είναι καθόλου νεύρα ή κακία, αντέδρασε έτσι επειδή εκείνη την στιγμή χάνει ο σύντροφός της σε ένα παιχνίδι.
Τι θα έπρεπε να κάνει δηλαδή; Να ακούσει «Στάθης Σχίζας» και να ανάψει καπνογόνο και να πανηγυρίσει; Δεν καταλαβαίνω ποια η λογική του να σχολιαστεί όλο αυτό. Είδα μια γυναίκα πολύ στενοχωρημένη, που κοιτούσε πώς θα αντιδράσω και αν στεναχωρηθώ. Η Μαρία καθ’ όλη τη διάρκεια της συμμετοχής μου στο παιχνίδι, κράτησε χαμηλό προφίλ παρά τις συκοφαντίες που ακούγονταν για μένα μέσα στο παιχνίδι και ασταμάτητα.
Στο Survivor αναφέρθηκες στη δύσκολη εποχή που τα αδέρφια σου είχαν μπει στον κόσμο των ναρκωτικών. Αυτή η εποχή για σένα, να φανταστώ, ήταν η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής σου;
Κοίτα, η πιο δύσκολη περίοδος σίγουρα ήταν το εξάμηνο που έχασα τον μπαμπά μου και τον αδερφό μου. Γιατί μέσα σε έξι μήνες χάνεις μπαμπά και αδερφό και πρέπει να είσαι μέσα στα γήπεδα αυτός που πρέπει να είσαι. Και ήμουν μακριά από τη μητέρα μου και τα αδέρφια μου, δεν μπορούσα να τους στηρίξω ψυχολογικά, αυτό με έτρωγε μέσα μου. Οπότε αυτή ήταν η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής μου.
Ευτυχώς είχα δίπλα μου τη Μαρία, η οποία μου στάθηκε πάρα πολύ. Αν δεν ήταν η Μαρία, δεν ξέρω πραγματικά τι θα είχα κάνει εκείνη την περίοδο.
Εσύ πήρες κάτι από το σκληρό πρόσωπο της ζωής;
Μετάνιωσα που δεν περνούσα πολλές στιγμές με τον πατέρα μου. Γιατί λόγω του ποδοσφαίρου έφυγα μικρός από το σπίτι, τα Σαββατοκύριακα είχα αγώνες και τις καθημερινές είχα προπονήσεις. Ζούσα σε άλλες πόλεις, άλλες χώρες, δεν μου ήταν εύκολο να περνάω χρόνο μαζί του. Αν κάτι έχω μετανιώσει είναι αυτό, γιατί αν ήξερα ότι θα τον χάσω τόσο νωρίς, θα είχα κάνει περισσότερα πράγματα μαζί του.
Όσον αφορά την απώλεια του αδερφού σου, ισχύει το ίδιο με την απώλεια του πατέρα σου;
Κοίτα, με τον αδερφό μου τον Αντώνη λόγω όλης αυτής της κατάστασης δεν περνούσαμε και πολύ ιδιαίτερο χρόνο μαζί. Ήταν μια άλλη περίπτωση αυτή. Διάβασα διάφορα πράγματα, ότι δεν ήταν ποτέ τέτοιοι άνθρωποι, δεν είχαμε ποτέ προβλήματα με το να χτυπάνε ή να κλέβουν την οικογένεια. Είμαι από τις τυχερές οικογένειες οι οποίες δεν ζουν τέτοια πράγματα μέσα στο σπίτι. Μπορεί να ήταν χρήστες και οι δύο, αλλά δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα με το να χτυπούν τη μητέρα μου ή κάτι άλλο.
Ο άλλος σου αδερφός είναι καλά τώρα;
Ο Λευτέρης είναι μια χαρά, έχει βρει μια κοπέλα η οποία τον βοηθάει πάρα πολύ, έχουν βρει δουλίτσα, μένουν μαζί και προχωράνε, οπότε νομίζω ότι ίσως κάπως έτσι πήρε ένα μάθημα από όλο αυτό.