Κουρής-Τοπαλίδου:Στα δικαστήρια για το διαζύγιο
Κόντρα στα δημοσιεύματα που ήθελαν να βάζουν στην σχέση τους νέα θεμέλια και να “παγώνουν” το διαζύγιο, εμείς μαθαίνουμε δυστυχώς ακριβώς το αντίθετο για τον ηθοποιό Νίκο Κουρή και την […]
Συντάκτης: Newsroom
9 Σεπτεμβρίου 2022 17:30
Ειδικότερα, η Λίλιαν Αρχοντή κατήγγειλε πως αστυνομικοί άσκησαν σωματική βία τόσο στην ίδια όσο και στην κόρη της όταν επέστρεφαν από απογευματινό περίπατο στα μαγαζιά στην περιοχή του Κολωνού.
«Πήγαμε να προσκυνήσουμε σε έναν ιερό ναό, αγοράσαμε κάποια πράγματα και είπαμε να καθίσουμε σε ένα παγκάκι «να πάρουμε μια ανάσα». Περνάει μια γυναίκα μαζί με μια πιο ηλικιωμένη γυναίκα, προφανώς την μητέρα της και ένα παιδάκι προσχολικής ηλικίας που το κρατούσε από το χέρι. Το αγοράκι πάτησε με το πόδι ένα περιστεράκι και γυρίζω και της λέω, πάρα πολύ ήρεμα, «εξηγήστε του γιατί δεν έπρεπε να το κάνει αυτό». Πηγαίνει η γυναίκα και μιλάει στον αστυνομικό, με φωνάζει ο αστυνομικός και ήταν άγριος εξ αρχής. Όχι ευγενικός. Δίνω τα στοιχεία μου, κάνει ταυτοποίηση μέσα στο περιπολικό και μου λέει, «είσαι ελεύθερη». Πέρνουμε τα πράγματα μαζί με το παιδί και φεύγουμε» τόνισε, αρχικά, η ηθοποιός για να ακολουθήσει η κόρη της.
«Δεν αξίζει κανένα παιδί αυτό το πράγμα! Το είδα να μου το πετάνε κάτω και φώναζα «βοήθεια, αφήστε το παιδί μου! Κόσμε, βοήθεια! Αφήστε το παιδί μου». Να φωνάζει «πνίγομαι, πνίγομαι» γιατί την είχε πατήσει στην πλάτη και το παιδί δεν είχε ανάσες. Με ρίρχει δίπλα της, μπρούμυτα, με χτυπάει στην πλάτη και μας τραβολογούσαν και μας χτυπούσαν».
«Δεν καταλάβαινα… Δεν περιγράφεται η όλη κατάσταση» συμπλήρωσε, εμφανώς ταραγμένη, η Λίλιαν Αρχοντή.
Όπως αναφέρει στην εφημερίδα Εσπρέσσο ηθοποιός Λίλιαν Αρχοντή που πρωταγωνιστούσε στην Κωνσταντίνου και Ελένης δέχθηκε απρόκλητη βίαιη επίθεση από αστυνομικούς μαζί με την Κόρινθο
«Στο περιπολικό που έφτασε ύστερα από λίγη ώρα, επέβαιναν δύο αστυνομικοί. Πρώτα μίλησαν με την άλλη πλευρά και μετά φώναξαν εμένα, που περίμενα παραπέρα μαζί με την κόρη μου, η οποία δεν είχε καμία εμπλοκή στο επεισόδιο. Χωρίς να μου κάνουν καμία ερώτηση για το τι συνέβη, ζητάνε τα στοιχεία μου. Επειδή όμως η άλλη γυναίκα, η οποία με είχε απειλήσει προηγουμένως, περίμενε να ακούσει τι θα έλεγα, εγώ δεν ήθελα να μάθει ποια είμαι, ούτε πού μένω.
Άλλωστε φορούσαμε και μάσκες. Είπα λοιπόν στον αστυνομικό πως φοβάμαι να δώσω τα στοιχεία μου γι’ αυτό τον λόγο, ρωτώντας τον μάλιστα πώς με προφυλάσσει εμένα η αστυνομία από αυτή τη γυναίκα. Εκείνος δεν μου απάντησε καν. Επέμεινε με επιτακτικό και άγριο τρόπο να του δώσω τα στοιχεία μου, μέχρι που το έκανα. Τότε ο άλλος έκανε την ταυτοποίηση και μου λένε “ελεύθερη”.
Την ώρα που πήγαμε να πάρουμε τα πράγματά μας που τα είχαμε αφήσει δίπλα σε ένα παγκάκι, ο αστυνομικός στράφηκε προς τη Χριστίνα, ζητώντας κι από εκείνη τα στοιχεία της. Του απαντάει τότε το παιδί “εγώ, κύριε, δεν εμπλέκομαι στο περιστατικό, δεν έκανα κάτι”. Μαζί με τον άλλον αστυνομικό την πλησίασαν και σχεδόν την κόλλησαν σε ένα κλειστό περίπτερο που ήταν εκεί, ρωτώντας την ο πρώτος αν είναι ανήλικη ή ενήλικη. “Θα σου φερθούμε σαν ενήλικη”, της είπε τότε ο ίδιος.
Η Χριστίνα μού φαινόταν πολύ φοβισμένη, είχε γουρλώσει τα μάτια της και, πάνω που πήγε να του πει το όνομά της, την αρπάζει από το χέρι και με μια κίνηση τη ρίχνει μπρούμυτα στο πεζοδρόμιο. Εγώ φώναζα “το παιδί μου, αφήστε το παιδί μου, βοήθεια”. Εκείνος όμως την πατούσε στην πλάτη με το πόδι. “Πνίγομαι μανούλα, βοήθεια”, έλεγε η Χριστίνα μου. Περνούσε κόσμος από μακριά αλλά βλέποντας τους αστυνομικούς δεν πλησίασε κανείς. Στο μεταξύ, σπάσανε τα γυαλιά του παιδιού κατά την πτώση και, επειδή έχει υψηλή μυωπία, δεν έβλεπε καν. Είχε όμως και χειρότερο.
Την ώρα που φώναζα “αφήστε το παιδί μου”, με πιάνει ο άλλος αστυνομικός και με ρίχνει κάτω. Μας λένε τότε ότι μας συλλαμβάνουν για απείθεια και βία. Έχουμε μώλωπες, μας συμπεριφέρθηκαν βάναυσα. Έπειτα μας βάλανε χειροπέδες και μας πετάξανε μέσα στο περιπολικό. Μάλιστα, ο πρώτος αστυνομικός, ο πιο νταής, τράβηξε επίτηδες από το στήθος την κόρη μου για να την πονέσει μέχρι να τη βάλει στο περιπολικό. Και όταν του είπε το παιδί ότι μπορούσε να μπει και μόνη της, της έδωσε χαστούκι μπροστά μου.
Στο τμήμα ήταν όλα μέλι γάλα, μας φέρθηκαν πολύ καλά. Βέβαια δεν μας επέτρεψαν να πάμε στο νοσοκομείο, καθώς θα περνούσαμε αυτόφωρο, αλλά ήταν ευγενικοί απέναντί μας. Με το που μπήκα μέσα μού είπαν “καλώς τη Φιόνα, μίλα μας στον ενικό, εσύ μας μεγάλωσες, σε αγαπάμε”. Μόλις εξέφρασα την οργή μου για το τι συνέβη, ήταν συγκαταβατικοί. “Εντάξει, ξεχάστε το περιστατικό, μη μπλέξεις τώρα τα κανάλια, όλα θα πάνε καλά”, μου έλεγαν
Την επόμενη μέρα, επειδή μου έμεινε ένα έντονο μούδιασμα στο χέρι, πήγα στον Ευαγγελισμό. Περιμένουμε τώρα να πάρουμε στα χέρια μας την καταγραφή στοιχείων από τα νοσοκομεία με αίτηση που έχουμε κάνει. Το ΣΕΗ μού βρήκε δικηγόρο, την κυρία Έλλη Ρούσσου, και με στηρίζει. Οι συνάδελφοι είναι μαζί μας. Δεν θα το αφήσουμε να περάσει έτσι».