Κουρής-Τοπαλίδου:Στα δικαστήρια για το διαζύγιο
Κόντρα στα δημοσιεύματα που ήθελαν να βάζουν στην σχέση τους νέα θεμέλια και να “παγώνουν” το διαζύγιο, εμείς μαθαίνουμε δυστυχώς ακριβώς το αντίθετο για τον ηθοποιό Νίκο Κουρή και την […]
Συντάκτης: Newsroom
16 Οκτωβρίου 2022 15:08
Η γνωστή ηθοποιός και Πρόεδρος του ΕΟΤ αποχαιρέτησε τον φίλο της Στέφανο, δημοσιεύοντας μια κοινή τους φωτογραφία με τον αείμνηστο Τόλη Βοσκόπουλο και την κόρη τους, Μαρία.
«Ο Στέφανος ήταν μέλος της οικογένειας μας! Ανιδιοτελής φίλος, πιστός, δοτικός, σπάνιος, γεμάτος αγάπη για όλους μας. Για 25 ολόκληρα χρόνια πάντα δίπλα μας και στα όμορφα κ στα δύσκολα. Είμαστε ευλογημένοι που τον είχαμε στην ζωή μας. Τώρα πρέπει να τον αποχαιρετήσουμε έτσι ξαφνικά που έφυγε και πονάμε όπως σε κάθε απώλεια αγαπημένων μας! Σε ευχαριστούμε για όλα όσα προσέφερες στην οικογένεια μας! Καλό σου ταξίδι αγαπημένε μας! Θα σ αγαπάμε πάντα! Ο φίλος σου που λάτρευες σε περιμένει…», έγραψε η Άντζελα Γκερέκου.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η πρόεδρος του ΕΟΤ και ηθοποιός Άντζελα Γκερέκου παραχώρησε συνέντευξη στην εκπομπή «Ενώπιος Ενωπίω» και μίλησε για τον αείμνηστο Τόλη Βοσκόπουλο.
«Το έχω πει κι άλλη φορά θα το πω βέβαια ξανά», είπε αρχικά η ηθοποιός.
Και συνέχισε: «Όταν ήμουν δώδεκα χρονών, ο μπαμπάς μου άκουγε συνεχώς μουσική. Κυρίως γαλλική, ιταλική, Κερκυραίος βλέπετε. Από Έλληνες άκουγε Βίκυ Μοσχολιού, Αλέκα Κανελίδου, Τόλη κι έναν-δυο άλλους που επέλεγε.
Όταν άκουγα τη φωνή του στα 45άρια, ένιωθα ότι συγκινούμαι. Ένα παιδί δώδεκα χρονών. Η φωνή του; Το χρώμα αυτό; Η ψυχή που έβγαινε μέσα από αυτή τη φωνή; Όλα αυτά ταίριαξαν με τον δικό μου κόσμο τον ψυχικό και δέθηκα με έναν τρόπο μαζί του και με έναν έρωτα πλατωνικό…
Γιατί καθετί που αγγίζει την ψυχή σου, το ερωτεύεσαι. Χωρίς ποτέ ωστόσο, να ενδιαφερθώ να τον γνωρίσω από κοντά. Πέρασαν τα χρόνια, έκανα τη ζωή μου, σπούδασα, άλλη σχέση, εκείνος, επίσης, τη δική του ζωή, αλλά πάντα μάθαινα για εκείνον κι ένιωθα ότι ήταν ένας δικός μου άνθρωπος και ότι ήθελα να είναι καλά.
Την περίοδο λοιπόν, που ο Τόλης δεν ήταν καθόλου καλά -αιτία ήταν πολλά γεγονότα, κυρίως στην προσωπική του ζωή και γενικότερα- εκεί πραγματικά ένιωθα πολύ πολύ στενάχωρα. Δεν ήθελα να βλέπω αυτόν τον τεράστιο καλλιτέχνη και σπουδαίο άνθρωπο να μην είναι καλά».
Και πρόσθεσε: «Έτσι, μοιραία ένα βράδυ -παρόλο που έχει γίνει και μία άλλη συνάντηση σε ένα νυχτερινό κέντρο που τραγουδούσε, που ήμουν εγώ θαμώνας τότε και απλά όταν μπήκαμε για πρώτη φορά, κάτι είπε για την ομορφιά, κάτι είπε για τα μάτια, αλλά μέχρι εκεί δεν έγινε τίποτα άλλο- όταν βρεθήκαμε σε μία κοινή παρέα για φαγητό, την ίδια περίοδο, έγινε κάτι απόλυτα μαγικό.
Από ‘κει ξεκίνησε μπορώ να πω το ταξίδι, παρ’ όλους τους ενδοιασμούς μου στην αρχή και τις δικές μου ανησυχίες αλλά ήταν τόσο δυνατό το συναίσθημα και η ορμή της ψυχής».
Σε άλλο σημείο, η Γκερέκου είπε: «Με φόβιζε, το γεγονός πως παρότι ήμουν κι εγώ αρκετά προβεβλημένη και κατάφερνα την προσωπική μου ζωή να την κρατάω προφυλαγμένη ότι ο Τόλης ήταν το ακριβώς το αντίθετο.
Όχι, γιατί το επιδίωκε, αλλά επειδή ο τρόπος ζωής του, οι έντονες σχέσεις και το γεγονός ότι ήταν αυτός ο τεράστιος σταρ, είχε όλα τα φώτα πάνω και πολλές φορές δεν μπορούσε να κάνει αυτό που ήθελε.
Άρα λοιπόν όλη αυτή η προβολή που ήδη υπήρχε για την κατάσταση που βίωνε και τα δικά του προβλήματα προσωπικά, οικονομικά, οτιδήποτε, σήκωναν ένα πολύ μεγάλο ‘σύννεφο’ δημοσιότητας, προβολής που με άγχωνε και γιατί έβλεπα πράγματα που με στεναχωρούσαν πάρα πολύ.
Λόγια που λέγονταν που δεν ήθελα να τα ακούω… Τέλος πάντων δεν έχει σημασία. Σημασία έχει, ότι επικράτησε το γεγονός ότι θέλαμε να είμαστε μαζί και ήθελα ο Τόλης με όλη μου την ψυχή, αν μπορούσα εγώ ούσα κοντά του και εκείνος μαζί να γίνει αυτός που μπορούσε να είναι. Ο καλύτερος του εαυτός. Γιατί τότε που τον γνώρισα δεν ήταν και το ξέρετε πολύ καλά».
«Μου είχε πει ‘Άντζελα εγώ δεν θα τραγουδήσω ποτέ ξανά. Έτσι θα είμαστε μαζί’. Του λέω ‘εντάξει Τόλη. Σημασία έχει να είσαι καλά, να είμαστε καλά. Στην Κέρκυρα έχω ένα πολύ ωραίο κτήμα, ένα ωραίο περιβόλι, να αφήσουμε τα πάντα να πάμε εκεί να ζήσουμε κοντά στη φύση και δεν πειράζει, θα τα αφήσω κι εγώ όλα’.
Και σε έναν χρόνο λίγο πριν παντρευτούμε, μου λέει ‘ξέρεις κάτι; Θέλω να τραγουδήσω’. Κι από εκεί ξεκίνησε και μια σπουδαία δεύτερη και… τρίτη μην πω, καριέρα».
Η Γκερέκου είπε επίσης: «Αυτό που εγώ καταλαβαίνω και αυτό που εγώ ένιωσα… ήταν για να γίνει η γνωριμία μας. Ήταν για πολύ καλό και ήταν ευλογημένη αυτή η συνάντηση. Τη χρειαζόταν και εκείνος πολύ και τελικά την χρειαζόμουν και εγώ. Είναι αυτά που λέμε ότι έρχονται από κάπου αλλού, από κάτι πιο μεγάλο από εμάς.
Ήταν μια καρμική και μια πολύ ευλογημένη συνάντηση, θεωρώ, σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή για τη δική του ζωή. Αντίθετα εγώ εκείνη την περίοδο ήμουν σε ένα σημείο που ήθελα πάρα πολύ να φτάσω επαγγελματικά όμως ήταν καταλυτικό και δεν πήρε πολύ χρόνο για να καταλάβω ότι ήταν μοιραίο.
Ο Τόλης ξαναγεννήθηκε και μαζί του και εγώ βίωσα πράγματα που δεν είχα βιώσει ποτέ στη ζωή μου. Μείναμε μαζί 25 χρόνια, είμαι ευγνώμων, παρόλες τις δύσκολες στιγμές που ζήσαμε. Ήρθε και η Μαρία που ήταν ό,τι πιο ευλογημένο και ιερό για αυτή τη σχέση, μας έδωσε μία σύνδεση που δεν μπορούσε τίποτα να τη χαλάσει».
Η Γκερέκου δεν δίστασε να αποκαλύψει το μεγάλο παράπονο του Βοσκόπουλου λίγο πριν φύγει από τη ζωή, κάτι για το οποίο ο ίδιος δεν ήθελε να μιλήσει.
«Δεν ξέρω αν πρέπει να πω αυτά που θα πω αλλά αν δεν τα πω και τώρα, πότε να τα πω; Δηλαδή όλα αυτά τα χρόνια έχουμε σιωπήσει και εγώ και ο Τόλης. Τώρα που έχει φύγει από τη ζωή μπορώ να πω ότι, ναι, πληγώθηκε.
Πληγώθηκε από τη χώρα του, από την Πολιτεία, από το νομικό μας σύστημα, από το δικαστικό μας σύστημα. Πληγώθηκε από πολλές αδικίες που έγιναν εις βάρος του. Πληγώθηκε από τους δημοσιογράφους, τα ΜΜΕ, τα δελτία ειδήσεων, τις εκπομπές που γίνονταν και άλλοι σεβάστηκαν αλλά και πολλοί άλλοι δεν σεβάστηκαν τι ήταν ο Τόλης και πόσα είχε δώσει με την ψυχή του στον χώρο του αλλά και στους ανθρώπους.
Ένας άνθρωπος, που τώρα ναι θα το πω και εγώ ακόμη δεν το ήξερα αυτό καλά καλά, αλλά όταν έφυγε συνεχώς έρχονταν άνθρωποι και μου το έλεγαν, που έδινε σιωπηλά. Βοηθούσε σιωπηλά όποιον είχε ανάγκη, όποιον έχανε το σπίτι του και έβγαινε σε πλειστηριασμό την επόμενη ημέρα, όποιο παιδί είχε πρόβλημα με εξαρτησιογόνες ουσίες. Βοηθούσε, βοηθούσε, βοηθούσε».
«Σε σχέση με το χρήμα, ενώ ήταν από τους πιο ακριβοπληρωμένους, δεν είχε καμία πρακτική σχέση. Ήταν κοντά του άνθρωποι που τον αγαπούσαν πραγματικά και πήγαινε καλά. Ήταν κοντά του άνθρωποι αρνητικοί που ήθελαν να τον εκμεταλλευτούν, δεν πήγαινε καλά.
Όταν λοιπόν είχε ξεσπάσει το θέμα το φορολογικό ήταν δέκα χρόνια πριν στα δικαστήρια. Το πώς και γιατί το έβγαλαν και ο πολιτικός κόσμος τότε, ναι θέλω να το πω γιατί το πιστεύω, μέσω των δημοσιογράφων, ότι ξαφνικά ‘ο σύζυγος της πολιτικού Άντζελας χρωστάει λεφτά στην εφορία’ λες και ήταν πρωτοφανές.
Αυτό από το 2004 που μου ζήτησαν να κατέβω βουλευτής ήταν το πρώτο πράγμα που είπα. ‘Έχει φορολογικά δικαστήρια, μήπως ενοχλεί αυτό;’ για να με διαβεβαιώσουν πως όχι. Να το πούμε τώρα, λοιπόν, ήταν η συνέπεια ενός διαζυγίου με άσχημο τρόπο γιατί το έβλεπα και το έζησα και εγώ κοντά του.
Ήταν και συνέπεια λόγω της αφέλειας και αγνότητας του Τόλη, που είχε μια παιδική ψυχή σε όλα αυτά και το λέω μετά λόγου γνώσεως αυτό, που υπέγραψε ένα πληρεξούσιο και είπε ‘διαχειριστείτε το όνομα μου και ό,τι κάνω, όπως θέλετε’. Το αποτέλεσμα ήταν πως όλη του η περιουσία κατασχέθηκε από το κράτος», εξήγησε η Άντζελα Γκερέκου.