Θλίψη σκόρπισε στον κόσμο του κινηματογράφου ο θάνατος της Τζίνα Λολομπρίτζιντα στα 95 της χρόνια.
Η ηθοποιός Τζίνα Λολομπρίτζιντα ήταν η μεγάλη… αντίζηλος της Σοφίας Λόρεν στον ιταλικό κινηματογράφο όμως τις δύο σταρ συνέδεε βαθιά φιλία.
Η σπουδαία πρωταγωνίστρια εξέφρασε την οδύνη της για τον θάνατο της πρώτης.
«Είμαι βαθιά σοκαρισμένη και λυπημένη», φέρεται να δήλωσε η Λόρεν μόλις έμαθε για τον θάνατο της Λολομπρίτζιντα.
Ήταν δύο ντίβες με διαφορετικούς χαρακτήρες και παράλληλες καριέρες, που χαρακτηρίζονται από τη συνεργασία με τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του ιταλικού και διεθνούς κινηματογράφου.
Φέρεται, πάντως, να είχαν κόντρες στη διάρκεια της πορείας τους. Το 2017 η Λολομπρίτζιντα δήλωσε στην ιταλική εφημερίδα «Corriere della Sera» ότι δεν ήθελε να έχει ανταγωνισμό με κανέναν περιγράφοντας τον εαυτό της ως το νούμερο 1.
Από την πλευρά της, η Λόρεν είχε περιγράψει τον εαυτό της ως την πιο πληθωρική από τις δύο αλλά η Λολομπρίτζιντα είπε για εκείνη πως «θα μπορούσε να υποδυθεί μία χωρική αλλά ποτέ μια κυρία».
Η Λολομπρίτζιντα είχε γεννηθεί το 1927 στο ορεινό χωριό Σουμπιάκο, στην περιφέρεια της Ρώμης. Αιτία του θανάτου της, οι συνέπειες κατάγματος στον μηρό, για την αποκατάσταση του οποίου είχε υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση.
Η καριέρα της είχε «απογειωθεί» στη χρυσή εποχή του ιταλικού κινηματογράφου και ειδικότερα στην περίοδο του «νεορεαλισμού» και τις πρώτες συνεργασίες με γνωστούς σκηνοθέτες όπως ο Πιέτρο Τζέρμι και ο Κάρλο Λιτσάνι. Στο ευρύ κοινό, η «Λόλλο», όπως την έλεγαν χαϊδευτικά στην Ιταλία, έγινε γνωστή κυρίως με το έργο «Ψωμί, έρωτας και φαντασία», το οποίο γυρίστηκε το 1953, με σκηνοθέτη τον Λουίτζι Κομεντσίνι και συμπρωταγωνιστή τον Βιτόριο Ντε Σίκα.
Είχε έρθει τρίτη στον διαγωνισμό της «Μις Ιταλία» και, εκτός από τον κινηματογράφο, είχε αναπτύξει και παράλληλη δράση ως γλύπτρια, αφού είχε φοιτήσει στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ρώμης.
Τα κινηματογραφικά έργα στα οποία έπαιξε ήταν πάμπολλα: από την «Πιο ωραία γυναίκα του κόσμου», με τον Βιτόριο Γκάσμαν, το 1955, μέχρι τον «Θησαυρό της Αφρικής», πάντα στα χρόνια του 1950, με σκηνοθέτη τον Τζον Χιούστον και το «Ένας Ωραιότατος Νοέμβρης», του Μάουρο Μπολονίνι, το οποίο γυρίστηκε το 1968.
Από τους κύριους παρτνέρ της «Λολομπριγκίτα», όπως ήταν γνωστή στην Ελλάδα, ήταν ο ηθοποιός Ροκ Χάτσον, στενός της φίλος στο Χόλιγουντ. «Όποιος δεν ασχολείται με κάτι, γερνάει νωρίτερα», είχε δηλώσει η Ιταλίδα ηθοποιός.