Συνέντευξη έδωσε ο ηθοποιός, Σταύρος Νικολαΐδης στην κάμερα της εκπομπής «Αλήθειες με τη Ζήνα».
Μεταξύ άλλων, εξομολογήθηκε τη σεξουαλική παρενόχληση που δέχτηκε από φίλο του πατέρα του.
«Οι γονείς είναι δύο άνθρωποι που μας έδωσαν αγάπη αλλά δεν θα έπρεπε να είναι μαζί ποτέ. Δεν μεγάλωσα σε ένα αρμονικό περιβάλλον, αυτό άφησε κατάλοιπα και στα τρία παιδιά. Ήμουν παπαδοπαίδι, οι γονείς μου ήταν θρήσκοι άνθρωποι, πήγαινα Κατηχητικό.
Στο Γυμνάσιο είχαμε φτιάξει μια θεατρική ομάδα και φτιάχναμε παραστάσεις. Ο πατέρας μου αγαπούσε πολύ το θέατρο, ήθελε να γίνει ηθοποιός αλλά δεν τον άφησαν οι γονείς του, η μητέρα μου διαφωνούσε.
Είχαμε ένα μεζεδοπωλείο και το λειτουργούσαμε οικογενειακώς. Ερχόταν σχεδόν καθημερινά ένας φίλος του πατέρα μου. Καθόμουν εγώ μαζί του και μου έλεγε διάφορα, είχα πάντα μια τάση να κάνω παρέα με μεγαλύτερους ανθρώπους. Έτσι λοιπόν με κάλεσε να πάω σπίτι του να μου βάλει να ακούσω μουσική. Θυμάμαι με πήγε ο πατέρας μου. Ήταν σαν γκαρσονιέρα, δεν είχε σαλόνι.
Κάτσαμε στο κρεβάτι και βλέπαμε τηλεόραση και άρχισε να με χαϊδεύει. Εγώ ενώ αρχικά πάγωσα στα πρώτα αγγίγματα και ευτυχώς λειτούργησα γρήγορα. Όταν πήγε να πάρει το χέρι μου πετάχτηκα και είπα ότι θέλω να πάω στην τουαλέτα. Όπως πήγαινα, κάνω μια απότομη κίνηση και ανοίγω την πόρτα, ευτυχώς δεν είχε κλειδώσει και κατεβαίνω τα σκαλιά δύο δύο και παίρνω τον πατέρα μου να έρθει να με πάρει. Ο πατέρας μου δεν είναι ο άνθρωπος που θα πήγαινε να του ζητήσει τον λόγο, να τον πιάσει από τον γιακά, όπως θα έκανα εγώ αν συνέβαινε στον γιο μου».
Δεν ήταν όμως το μόνο περιστατικό βίας που δέχτηκε. Μπαρκάροντας σε νεαρή ηλικία δέχτηκε επίθεση από δύο ναυτικούς.
«Ένα βράδυ στην καμπίνα προσπάθησαν να με στριμώξουν. Με έπιασε ένας από τα πόδια ο άλλος από το κεφάλι, μου έβαλε το χέρι στο στόμα. Παρότι ήμουν μικροκαμωμένος ήμουν πάρα πολύ νευρικός και στον μικρό χώρο της καμπίνας δεν κατάφεραν να με κάνουν καλά. Δεν μπορώ να μπω στη λογική αυτών των ανθρώπων».
«Τα είχα πολύ βαθιά φυλαγμένα μέσα μου .Όταν βγήκε το metoo δεν θεώρησα ότι μπορώ να πω κάτι τέτοιο. Ο λόγος που αποφάσισα τώρα να το κάνω είναι ότι βλέπω τόσα γύρω μου. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο στο παιδί μου νομίζω θα ήμουν εγώ που θα έμπαινα φυλακή.
Μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε και πρέπει να μιλάνε στους γονείς τους, να μην φοβούνται. Πρέπει να έχουν το θάρρος να το λένε, ξέρω ότι είναι δύσκολο».
«Ήμουν 14 ετών τότε». «Δεν νομίζω ότι δεν μπορεί να μην σε στιγματίσει αυτό. Δεν τον ξαναείδα από τότε. Κάποια στιγμή που το ανέφερα στον πατέρα μου αυτό το περιστατικό δεν το θυμάται. Είναι και μεγάλος.