Κουρής-Τοπαλίδου:Στα δικαστήρια για το διαζύγιο
Κόντρα στα δημοσιεύματα που ήθελαν να βάζουν στην σχέση τους νέα θεμέλια και να “παγώνουν” το διαζύγιο, εμείς μαθαίνουμε δυστυχώς ακριβώς το αντίθετο για τον ηθοποιό Νίκο Κουρή και την […]
27 Σεπτεμβρίου 2024 16:52
Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος είναι ένας από τους τέσσερις μεγαλύτερους συνδέσμους στο γόνατο και βρίσκεται στη μέση του γόνατος. Eμποδίζει της υπερβολική πρόσθια κίνηση της κνήμης σε σχέση με το μηριαίο οστό και παρέχει στροφική σταθερότητα. Η ρήξη συμβαίνει συχνότερα (70%) λόγω ενός ανέπαφου τραυματισμού, κατά τη διάρκεια ταχείας αλλαγής κατεύθυνσης, στροφής ή άτσαλης προσγείωσης μετά από άλμα.
Λόγω της στροφικής αστάθειας του γόνατος μετά από ρήξη του πρόσθιου χιαστού υπάρχει μεγάλο ρίσκο περαιτέρω τραυματισμού των μηνίσκων και φθορά του αρθρικού χόνδρου. Πάνω από τους μισούς ασθενείς με ρήξη πρόσθιου χιαστού παρατηρείται συνυπάρχουσα ρήξη μηνίσκου ή χόνδρινη βλάβη που αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης πρώιμης οστεοαρθρίτιδας ιδιαίτερα εάν δεν αντιμετωπιστούν σωστά από έναν εξειδικευμένο ορθοπαιδικό. Ένας στους 5 ασθενείς θα υποστεί επανατραυματισμό εντός 2 ετών και αυτοί που κινδυνεύουν περισσότερο είναι άνδρες ηλικίας 20-24 ετών και γυναίκες 15-19 ετών.
Αθλήματα που έχουν ταχείες αλλαγές κατεύθυνσης έχουν υψηλότερο κίνδυνο τραυματισμού του πρόσθιου χιαστού όπως το ποδόσφαιρο μπάσκετ και χάντμπολ. Αν και ο τραυματισμός συμβαίνει συχνότερα στους έφηβους έως μεσήλικες, οι έφηβοι διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο και ολοένα και συχνότερα τα παιδιά τραυματίζονται λόγω του αυξημένου ανταγωνισμού στον αθλητισμό. Οι αθλήτριες έχουν 2-10 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να υποστούν τραυματισμό του πρόσθιου χιαστού σε σχέση με τους άνδρες που ασχολούνται με το ίδιο άθλημα. Στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ, οι γυναίκες έχουν 3-5 και 2-7 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα αντίστοιχα να υποστούν τραυματισμό του προσθίου χιαστού σε σχέση με τους άνδρες.
Οι γυναίκες έχουν υψηλότερο κίνδυνο τραυματισμού του πρόσθιου χιαστού λόγω διάφορων ανατομικών, εμβιομηχανικών, νευρομυϊκών, ορμονικών και γενετικών διαφορών με τους άνδρες. Ανατομικά οι γυναίκες έχουνε μεγαλύτερο δείκτη μάζας σώματος με αυξημένη χαλαρότητα των συνδέσμων και υπερκινητικότητα των αρθρώσεων. Βιομηχανικά οι γυναίκες έχουν χειρότερη τεχνική στην προσγείωση με τα γόνατα να πηγαίνουν προς τα μέσα. Επίσης κατά την προσγείωση λυγίζουν το γόνατο και το ισχίο λιγότερο σε σχέση με τους άνδρες λόγω σχετικής αδυναμίας των κάτω άκρων να απορροφήσουν τα φορτία σαν αμορτισέρ. Στις νευρομυϊκές διάφορες υπάρχει μικρότερη σταθερότητα του κορμού και μεγαλύτερη κυριαρχία τετρακέφαλων σε σχέση με τους οπίσθιους μηριαίους. Οι ορμονικές διάφορες είναι πιο σημαντικές κατά την ωορρηξία όπου παρατηρείται αυξημένος κίνδυνος τραυματισμού του πρόσθιου χιαστού κατά δυόμιση φορές. Στις γενετικές διαφορές βλέπουμε μια διαφορά στο κύριο δομικό συστατικό των συνδέσμων που είναι μια πρωτεΐνη που λέγεται κολλαγόνο. Με σωστές φυσιοθεραπείες και ασκήσεις από ένα πρόγραμμα πρόληψης τραυματισμών μπορούν να βελτιωθούν αισθητά οι διαφορές έτσι ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος τραυματισμού.
Ο πόνος είναι έντονος και άμεσος και συχνά ο ασθενής ακούει ή νιώθει ένα «κρακ» μέσα στο γόνατο. Το γόνατο πρήζεται γρήγορα και πολύ. Ο ασθενής συνήθως δυσκολεύεται να συνεχίσει να παίζει γιατί αισθάνεται το γόνατο ασταθές ιδιαίτερα όταν αλλάζει γρήγορα κατεύθυνση.
Ο κύριος στόχος της ανακατασκευής του πρόσθιου χιαστού είναι η αποκατάσταση της σταθερότητας του γόνατος, η οποία επιτρέπει την επιστροφή στην άθληση και ελαττώνει τον κίνδυνο επακόλουθης οστεοαρθρίτιδας. Το χειρουργείο γίνεται αρθροσκοπικά με μικρές τομές, είναι αναίμακτη και με γενική, περιοχική και τοπική αναισθησία παρέχεται επιπλέον ανακούφιση από τον πόνο για τον ασθενή έτσι ώστε να μπορέσει να περπατήσει και να πάει σπίτι του την ίδια μέρα. Η ανακατασκευή του πρόσθιου χιαστού έχει εξαιρετικά αποτελέσματα και είναι ο μόνος τρόπος για να μπορέσει ο ασθενής να επιστρέψει με ασφάλεια στον αθλητισμό.
Η διαδικασία της ανακατασκευής του πρόσθιου χιαστού περιλαμβάνει ακριβής διάνοιξη οστικών σηράγγων στο μηρό οστό και στην κνήμη και πέρασμα του μοσχεύματος μέσα από αυτές τις σήραγγες όπου και καθηλώνετε. Αν και υπάρχουν διάφορες επιλογές μοσχεύματος για τον καινούργιο πρόσθιο χιαστό τα μοσχεύματα από οπίσθιους μηριαίους και επιγονατιδικού τένοντα από τον ίδιο τον ασθενή είναι τα συνηθέστερα και ευρέως χρησιμοποιούμενα μοσχεύματα. Έχουν τα καλύτερα και πιο αξιόπιστα αποτελέσματα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Τα συνθετικά έχουν τα χειρότερα αποτελέσματα. Τα αλλομοσχεύματα (από πτωματικό δότη) δεν έχουν τόσο καλά αποτελέσματα όσο τα αυτομοσχεύματα (από τον ίδιο τον ασθενή) αλλά είναι καλές επιλογές στην αναθεώρηση της ανακατασκευής του πρόσθιου χιαστού και όταν χρειάζεται ανακατασκευή πολλών συνδέσμων ταυτοχρόνως όπως μετά από μια εξάρθρωση του γόνατος.
Πάνω από 50% των ασθενών με ρήξη πρόσθιου χιαστού έχουνε επιπρόσθετες βλάβες όπως ρήξη μηνίσκου, βλάβη στον χόνδρο ή ρήξη κάποιου άλλου συνδέσμου γύρω από το γόνατο. Αυτές οι επιπρόσθετες βλάβες είναι συχνά αυτές που αλλάζουν την μελλοντική σταθερότητα στο γόνατο αλλά και την ποιότητα ζωής του ασθενή λόγο αυξημένου ρίσκου πρώιμης αρθρίτιδας.
Δυστυχώς παρατηρείται πιο συχνά απ’ ότι θα έπρεπε η αφαίρεση του κομμένου κομματιού του μηνίσκου (μερική μηνισκεκτομή) μετά από μια ρήξη μηνίσκου πάρα η συρραφή της ρήξης ώστε να σωθεί ο μηνίσκος, επειδή η συρραφή είναι τεχνικά πιο δύσκολη και επίπονη. Ένας εξειδικευμένος ορθοπαιδικός έχει την τεχνική κατάρτιση και την εμπειρία για να σώσει και τις πιο δύσκολες ρήξεις μηνίσκου. Ο μηνίσκος όχι μόνο παρέχει σταθερότητα στο γόνατο και προστατεύει τον πρόσθιο χιαστό από επαναρήξη αλλά προστατεύει επίσης τον αρθρικό χόνδρο από πρώιμη οστεοαρθρίτιδα.
Οι ασθενείς που θα επωφεληθούν περισσότερο με την ανακατασκευή του πρόσθιου χιαστού παρά να συντηρητική αγωγή είναι τα ενεργά άτομα που επιθυμούν να επιστρέψουν στον αγωνιστικό αθλητισμό, έχουν συνεχιζόμενη αστάθεια στο γόνατο παρά την απόπειρα συντηρητικών μέτρων, οι ασθενείς που έχουν πρόσθετους τραυματισμούς (όπως ρήξη μηνίσκου, αρθρικού χόνδρου και άλλους συνδέσμους), καθώς έχουν τον υψηλότερο κίνδυνο οστεοαρθρίτιδας χωρίς χειρουργική επέμβαση.
Τα παιδιά και οι έφηβοι είναι μια ιδιαίτερη κατηγορία γιατί θα πρέπει να υποβληθούν αμέσως σε ανακατασκευή του πρόσθιου χιαστού για να αποφευχθεί περαιτέρω τραυματισμός στο γόνατο που έχει καταστροφικές συνέπειες με ραγδαία εξέλιξη πρώιμης οστεοαρθρίτιδας. Μέσα σε 10 χρόνια από τον τραυματισμό πρόσθιου χιαστού στα παιδιά, τρία τέταρτα θα έχουνε σημαντική και ανεπανόρθωτη ρήξη μηνίσκου και τα μισά θα έχουνε οστεοαρθρίτιδα. Η ανακατασκευή του πρόσθιου χιαστού στα παιδιά δεν θα πρέπει να καθυστερήσει περισσότερο από 5 μήνες καθότι διπλασιάζει τον κίνδυνο να απαιτηθεί χειρουργική επέμβαση στον έσω μηνίσκο και αυτός ο κίνδυνος εξαπλασιάζεται αν η επέμβαση καθυστερήσει περισσότερο από ένα χρόνο. Επειδή τα οστά στα παιδιά έχουν επιφυσιακές πλάκες (μαλακό και ευαίσθητο τμήμα υπεύθυνο για την ανάπτυξη του οστού) που δεν πρέπει να τραυματιστούν κατά το χειρουργείο, η ανακατασκευή χιαστού στα παιδιά πρέπει να γίνει από κάποιον πολύ εξειδικευμένο στις αθλητικές κακώσεις στο γόνατο.
Έρευνες έχουν δείξει ότι προσθέτοντας την εξωαρθρική τενόδεση στην ανακατασκευή του πρόσθιου χιαστού σε άτομα με υψηλότερο κίνδυνο επανατραυματισμού μειώνει το ρίσκο επαναρήξης του πρόσθιου χιαστού κατά σχεδόν 50%. H εξωαρθρική τενόδεση είναι μια επιπρόσθετη επέμβαση χρησιμοποιώντας μια λωρίδα της λαγονοκνημιαίας ταινίας και ανακατευθύνοντάς την στο έξω μέρος του γόνατος. Ο πρόσθιος χιαστός βρίσκεται στο κέντρο του γόνατος πολύ κοντά στον άξονα περιστροφής και άρα είναι πιο δύσκολο να ελέγξει την στροφική σταθερότητα του γόνατος. Η εξωαρθρική τενόδεση όμως είναι πιο μακριά από τον άξονα περιστροφής του γόνατος σε σύγκριση με τον πρόσθιο χιαστό και εξαιτίας του μακρύτερου μοχλοβραχίονα παρέχει πολύ σημαντική στροφική σταθερότητα στο γόνατο. Οι ασθενείς που θα ωφεληθούν περισσότερο με αυτή την πρόσθετη επέμβαση είναι οι ασθενείς κάτω των 25 ετών, αθλητές υψηλών απαιτήσεων, σε όλες τις αναθεωρήσεις ανακατασκευής του πρόσθιου χιαστού, και σε ασθενείς με γενικευμένη συνδεσμική χαλάρωση στις οποίες οι γυναίκες είναι πιο ευάλωτες.
Η αποκατάσταση είναι εξίσου σημαντική με ένα καλό χειρουργείο για να επιτευχθούν τα βέλτιστα αποτελέσματα. Πρέπει να γίνουν ασκήσεις ενδυνάμωσης και ιδιοδεκτικότητας και στα δύο πόδια καθώς υπάρχουν καλά τεκμηριωμένες ενδείξεις αυξημένου κινδύνου τραυματισμού του πρόσθιου χιαστού στο άλλο γόνατο. Eνσωματώνοντας ένα πρόγραμμα πρόληψης τραυματισμών τακτικά και μακροπρόθεσμα μπορούν να μειώσουν τους τραυματισμούς του πρόσθιου χιαστού και πολλών άλλων τραυματισμών στα κάτω άκρα μέχρι και 90%.
Η πιο συνηθισμένη αιτία για την αποτυχία της ανακατασκευής του πρόσθιου χιαστού είναι τραυματική ιδιαίτερα όταν ο ασθενής δεν έχει κάνει σωστά την αποθεραπεία του και μπαίνει σε αγωνιστικό χώρο πιο νωρίς από ότι θα έπρεπε. Η δεύτερη πιο συχνή αιτία είναι η εσφαλμένη τοποθέτηση των οστικών σηράγγων κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης. Η λάθος τοποθέτηση των σηράγγων μπορούν να οδηγήσουν σε συνεχόμενη χαλαρότητα και στροφική αστάθεια, ελαττωμένο εύρος κίνησης και τελικά αυξημένο κίνδυνο ρήξης του πρόσθιου χιαστού. Γι’ αυτό και μελέτες έχουν επανειλημμένως δείξει πολύ καλύτερα κλινικά αποτελέσματα όταν το χειρουργείο γίνεται από έναν εξειδικευμένο ορθοπαιδικό στις αθλητικές κακώσεις.
Ο Dr Αντώνης Θεοδωρίδης έζησε στο Ηνωμένο Βασίλειο 32 χρόνια. Αποφοίτησε από το Imperial College, London. Όλη η εκπαίδευση, η εξειδίκευση, και υπερεξειδίκευση (fellowship) στο γόνατο πραγματοποιήθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έχει μοναδική υπερεξειδίκευση στο γόνατο ακόμα και για δεδομένα Ηνωμένου Βασιλείου. Κατέχει 5 υπερεξειδικεύσεις (fellowships) στο γόνατο σε 3 χρόνια και έχει πραγματοποιήσει πάνω από 6000 πιστοποιημένες χειρουργικές επεμβάσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έχει δει διάσημους πρωταθλητές όλων των αθλημάτων, συμπεριλαμβανομένων των μεγαλύτερων ομάδων ποδοσφαίρου της Αγγλικής Premier League. Έχει οριστεί υπεύθυνος ορθοπαιδικός των Ελλήνων Ολυμπιονικών. Κατέχει πολύχρονη εμπειρία σε εξειδικευμένα κέντρα αρθροπλαστικής γόνατος στο Ηνωμένο Βασίλειο καλύπτοντας όλο το φάσμα αρθροπλαστικής από μονοδιαμερισματική, επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης, ολικής και αναθεώρησης.
Dr Αντώνης Α. Θεοδωρίδης
MBBS, BSc, MRCS, MSc, CCT(UK), FRCS (Tr&Orth)
Διευθυντής Ορθοπαιδικός και Τραυματολόγος
Ειδικός στα Γόνατα και στις Αθλητικές Κακώσεις
Ειδικευθείς και Μετεκπαιδευθείς στο Ηνωμένο Βασίλειο
Imperial College, London