Μαρινέλλα: Ο έρωτάς της για τον Φρέντυ Σερπιέρη και το άδοξο τέλος του

«Τον Φρέντυ Σερπιέρη τον είχα ερωτευτεί πολύ. Ήμασταν τέσσερα χρόνια μαζί. Μετά τη γέννηση της κόρης μας, εκείνος ήθελε να παντρευτούμε. Του είπα, όμως, ότι δεν χρειάζεται, καλύτερα να μείνουμε φίλοι. Φυσικά την αναγνώρισε, της έδωσε το όνομα του, έγιναν όλα όπως έπρεπε», έχει πει η Μαρινέλλα στο παρελθόν για τον πατέρα της κόρης της, Τζωρτίνας.

Ο Φρέντυ Σερπιέρης, ένας διακεκριμένος αθλητής, έφυγε με τραγικό τρόπο πολλά χρόνια αργότερα από τη σχέση του με την κορυφαία τραγουδίστρια. Πιο συγκεκριμένα, στις 20 Δεκεμβρίου του 2015, λίγο πριν από τα Χριστούγεννα και κατά τη διάρκεια του φαγητού, ο Φρέντυ Σερπιέρης ένιωσε να πνίγεται.

Το περιστατικό αποδείχτηκε πολύ σοβαρό, αφού για μεγάλο χρονικό διάστημα ο εγκέφαλός του έμεινε χωρίς οξυγόνο, με αποτέλεσμα να προκληθεί σοβαρή βλάβη και εκείνος να καθηλωθεί στο κρεβάτι της εντατικής. Έπειτα από τέσσερις μήνες νοσηλείας έφυγε από τη ζωή στις 20 Απριλίου 2016 σε ηλικία 78 ετών.

Παρά το τέλος του έρωτά τους, η Μαρινέλλα είχε εκφράσει πολλές φορές την εκτίμησή της για τον άνθρωπο που την σημάδεψε και ως μητέρα.

«Τον αγαπάω πολύ, είναι εξαιρετικός άνθρωπος κι αυτός και η γυναίκα του, η Σαμπίνα, ο γιος τους επίσης, που είναι πραγματικός αδελφός της κόρης μου», είχε δηλώσει η Μαρινέλλα.

Ποιος ήταν ο Φρέντυ Σερπιέρης

Ο Φρέντυ Σερπιέρης γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Ιωάννη Σερπιέρη και της Ντιντί Βλαστού. Από την πλευρά του πατέρα του καταγόταν από την οικογένεια Σερπιέρη ιταλικής καταγωγής, ενώ από την πλευρά της μητέρας του από παλιά οικογένεια της Χίου. Ήταν δισέγγονος του Τζιανμπατίστα Σερπιέρη, ιδιοκτήτη των Μεταλλείων Λαυρίου και του ομώνυμου αρχοντικού, του Γεωργίου Παχύ, πολιτικού και κτηματία, καθώς και τρισέγγονος του Γεωργίου Σκουζέ. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες στη Γενεύη. Η οικογένειά του συνδεόταν με τη βασιλική οικογένεια της Ελλάδας.

Διετέλεσε Α΄ αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ιππασίας, μέλος, αντιπρόεδρος και πρόεδρος (1975 – 1983, 1990 – 1995) του διοικητικού συμβουλίου του Ελληνικού Ιππικού Ομίλου, ταμίας και πρόεδρος (1984) του ΣΕΓΑΣ, πρόεδρος της Νέας Αθλητικής Κίνησης (1984 – 1989) και επίτιμος αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ιππασίας, ενώ με δικές του ενέργειες απέκτησε η ελληνική ιππασία τον χώρο της στο Μαρκόπουλο.

Η κηδεία του έγινε τότε σε στενό κύκλο με παρόντα μόνο τα μέλη της οικογένειάς του.