13 Νοεμβρίου 2020 18:15
Σε έναν ρόλο-έκπληξη τον συναντάμε φέτος στη σειρά της ΕΡΤ «Χαιρέτα μου τον Πλάτανο», ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης μιλά για τον χαρακτήρα του παπα-Ανδρέα, τη σχέση του με τη θρησκεία, για το «ρίσκο» της κρατικής τηλεόρασης και τα ριάλιτι, στο περιοδικό Τηλέραμα και την Αθηνά Ζαχαράκη.
Η πρόταση να κάνετε τον παπά πώς προέκυψε;
«Από τον Ανδρέα Μορφονιό, με τον οποίο έχουμε δουλέψει αρκετές φορές μαζί, όπως για το “Σόι”, και μιλάμε πια την ίδια γλώσσα. Το καλοκαίρι λοιπόν μου περιέγραψε τη σειρά και μου είπε πως θέλει να κάνω τον παπά. Γέλασα και δεν το σκέφτηκα καθόλου. Απάντησα αμέσως “ναι, τέλεια ιδέα” και να με! Άλλωστε, αστεία αστεία, έχω πια 21 χρόνια στην τηλεόραση και ξέρω κάπως να ξεχωρίζω τις ωραίες δουλειές. Επιπλέον, έχω τεράστια εμπιστοσύνη στο γούστο του Ανδρέα».
Είκοσι ένα χρόνια τηλεόραση. Υπάρχει κάτι που δεν έχετε κάνει;
«Είμαι ζιζάνιο, δεν κάθομαι καλά και θα ήθελα να δοκιμαστώ και σε άλλα πράγματα. Θα ήθελα, π.χ., έπειτα από τόσα χρόνια εμπειρίας, να κάνω παρουσίαση είτε εκπομπής είτε τηλεπαιχνιδιού».
Συμμετείχατε και στο σουηδικό «Μπάτσελορ». Ριάλιτι θα παρουσιάζατε;
«Δεν νομίζω να έμπαινα σε τέτοια διαδικασία. Πρόκειται για ένα εύκολο πρόγραμμα, που ιντριγκάρει κυρίως επειδή δίνει την αίσθηση της κλειδαρότρυπας και απλώς το χαζεύεις, χωρίς να έχει κάτι να σου προσφέρει. Προσωπικά δεν με αφορά ούτε ως τηλεθεατή ούτε ως επαγγελματία. Όσο για τη συμμετοχή που λέτε, ήταν αναπάντεχη. Από ένα ταξίδι στη Σουηδία, βρέθηκα ξαφνικά στις διακοπές μου να συζητώ γι’ αυτό. Ήταν για ένα επεισόδιο, σαν να έκανα κάπου ένα γκεστ. Καθώς αυτό το ριάλιτι έχει σενάριο, με έβαλε η παραγωγή να διδάξω στα κορίτσια μια μικρή χορογραφία, μια και τότε είχα συμμετάσχει και στο μιούζικαλ “Μάμα Μία”. Στη Σουηδία παίζεται 5 χρόνια. Το βλέπουν περισσότερο σαν στημένο σόου, με κατευθύνσεις και ρόλους, κι έτσι δεν μπαίνουν στη διαδικασία να το κατακρίνουν, λέγοντας πως μειώνει τη γυναίκα».
Ας επιστρέψουμε όμως στον «Πλάτανο». Πείτε μας για τον παπα-Ανδρέα…
«Είναι ένας άνθρωπος που στηρίζει την πίστη και τη θρησκεία, αλλά δεν είναι παλιομοδίτης και λειτουργεί κάπως σαν… ζώνη του ΟΗΕ (γελάει). Σαν ισορροπιστής ανάμεσα στους χωριανούς και τους Αθηναίους σε ό,τι αφορά την περιβόητη κληρονομιά. Και προσπαθεί να βάλει σε όλους μυαλό. Από την άλλη, θέλει να ζήσει κι αυτός τη ζωή του και, αφού η παπαδιά τον έχει παρατήσει, θα ήθελε να έχει μια σύντροφο. Είναι ένα θέμα που τον καίει. Ήδη βλέπουμε σιγά σιγά ένα έντονο φλερτ με την Κική (Αντιγόνη Δρακουλάκη), που έχει έρθει κι αυτή από την Αθήνα να ζήσει στο χωριό με την κόρη της, αλλά δεν ξέρουμε ακόμα πού θα καταλήξει».
Εσείς τι σχέση έχετε με τη θρησκεία;
«Η γειτονιά όπου μεγάλωσα ανήκε σε μια πολύ μικρή ενορία, στην εκκλησία του Παντοκράτορα. Όλη η γειτονιά λοιπόν μαζευόταν εκεί… Υπήρχαν αθλοπαιδιές, γήπεδα μπάσκετ και, παράλληλα με το κατηχητικό, κάθε Κυριακή παρακολουθούσαμε και τις λειτουργίες. Μη φανταστείτε όμως κανένα αυστηρό κατηχητικό ή καμιά… σκοτεινιά. Αντιθέτως, οι άνθρωποι εκεί ήταν σαν τον παπα-Ανδρέα που υποδύομαι και ασχολούνταν πολύ με τους προβληματισμούς των νέων. Γίνονταν ωραίες κουβέντες, που αφορούσαν από επαγγελματικό προσανατολισμό έως σεξουαλικές σχέσεις… Δεν ήταν καθόλου αυστηροί και προσπαθούσαν να μας εντάξουν στη ζωή. Κάναμε και ωραίες εκδρομές, πρωταθλήματα μπάσκετ, πινγκ πονγκ, θεατρικές παραστάσεις… Ήταν μια ωραία διέξοδος, κοντά στο σπίτι και με μεγάλη ασφάλεια. Έχω ωραίες αναμνήσεις από εκείνη την εποχή, που δεν υπήρχε φυσικά ίντερνετ και έβγαιναν οι μανάδες και μας φώναζαν να μαζευτούμε επιτέλους μέσα».
Τι κρατάτε από εκείνη την εποχή και τη σχέση σας με τον Θεό;
«Την προσωπική πίστη και ότι η θρησκεία, κάθε θρησκεία, δεν έχει να κάνει με τον φανατισμό. Έχει να κάνει με την αγάπη, τη χαρά και την προσφορά προς τον συνάνθρωπο».
Ήταν «ασφάλεια» ή ρίσκο το να συμμετάσχετε σε σειρά της ΕΡΤ;
«Στην ΕΡΤ είχα κάνει πριν από 15 χρόνια το “Λούφα και παραλλαγή” του Νίκου Περάκη. Είχα λοιπόν μια πολύ καλή γεύση, καθώς στη δική μας γενιά ηθοποιών έδωσε μεγάλη ώθηση. Έτσι κι αλλιώς το κρατικό κανάλι εδώ και καιρό έχει προσπαθήσει να ξεπεράσει την αρτηριοσκλήρωσή του και πιστεύω ότι τα τελευταία δύο χρόνια το έχει καταφέρει. Νομίζω πως φέτος η ΕΡΤ τούς ταρακούνησε όλους! Επομένως όχι, δεν ένιωσα πως έπαιρνα ρίσκο. Μπήκα στο ταξίδι του “Πλάτανου” και νιώθω πολύ περήφανος».
Και προφανώς δικαιωθήκατε…
«Είναι μια σειρά που ξεκίνησε με χαμηλές προσδοκίες, κυρίως γιατί θα παιζόταν στην ΕΡΤ. Παρ’ όλα αυτά, εμείς πιστεύαμε πως θα γινόταν μια πολύ καλή δουλειά, που δεν θα έχει τίποτα να ζηλέψει από τη μοντέρνα κωμωδία. Το αποτέλεσμα μάλιστα αντανακλάται και στα νούμερα τηλεθέασης, κάτι που μας χαροποιεί, καθώς αποδεικνύεται περίτρανα πως, αν ο τηλεθεατής θέλει να ψαχτεί και αν εσύ έχεις κάτι να του παρουσιάσεις, τελικά θα το βρει».
