2 Ιουλίου 2019 14:00
«Η κάθε εγκυμοσύνη είναι διαφορετική, η κάθε γυναίκα είναι διαφορετική, η κάθε μανούλα είναι διαφορετική. Εγώ ήμουν διαφορετική την πρώτη φορά… Τώρα είμαι πιο έτοιμη, πιο ήρεμη, πιο κατασταλαγμένη, πιο… μαμά!».
Η Δούκισσα Νομικού επιθυμεί σαν τρελή να ξαναγευτεί τη χαρά της μητρότητας, κρατώντας την κορούλα της στην αγκαλιά της.
Η παρουσιάστρια-μοντέλο, εν όψει του χαρμόσυνου γεγονότος, φωτογραφήθηκε και μίλησε για τα πάντα.
Σε τι φάση βρίσκεσαι στη ζωή σου;
Είμαι πολύ ευτυχισμένη και ανυπόμονη ταυτόχρονα. Δεν βλέπω την ώρα να γνωρίσω την κόρη μου, να τη γνωρίσει και ο Σάββας. Θέλω πάρα πολύ να δω πώς θα αντιδράσει, πώς θα την υποδεχτεί. Αυτή είναι η μόνη μου αγωνία σε αυτή την εγκυμοσύνη, η υποδοχή του νέου μέλους της οικογένειάς μας και η συνύπαρξή του με το γιο μας.
Περίμενες ότι η ζωή θα σου τα έφερνε τόσο όμορφα, ότι σε σχετικά μικρή ηλικία θα γνώριζες τον άνθρωπό σου και θα φτιάχνατε την οικογένειά σας;
Ναι, είχα εμπιστοσύνη στη ζωή. Ήξερα πως υπάρχει αυτός ο «ένας», που θα με αγαπήσει και θα τον αγαπήσω χωρίς όρια, αλλά με ουσία, αλήθεια και ανιδιοτέλεια. Το είδα να συμβαίνει με τους γονείς μου, οι οποίοι είναι πάρα πολλά χρόνια μαζί και ευτυχισμένοι. Άρα ήξερα ότι υπάρχει ο τέλειος έρωτας, ήλπιζα να τον βρω – και τον βρήκα!
Τι ήταν αυτό που σε γοήτευσε στον Δημήτρη και του επέτρεψες να μπει στη ζωή σου;
Και οι δύο δώσαμε ευκαιρία στην αγάπη μας. Εκείνος με έβαλε στη ζωή του κι εγώ τον έβαλα στη δική μου. Υπήρξε αυτός ο ηλεκτρισμός που δεν μπορώ να εξηγήσω. Από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας μας, ένιωθα μια απίστευτη χαρά όταν του μιλούσα, όταν μου έστελνε μηνύματα, όταν τον συναντούσα. Ήταν ένα φτερούγισμα διαφορετικό από οτιδήποτε μου είχε συμβεί μέχρι τότε.
Ο Δημήτρης πώς είναι ως μπαμπάς;
Υπέροχος, ασχολείται πάρα πολύ με τον Σάββα. Παίζουν με τις ώρες, κάνουν σκανταλιές, πηγαίνουν βόλτες… Χαίρομαι απίστευτα όταν τους βλέπω μαζί. Μοιάζουν κιόλας, κι εγώ κάθομαι περήφανη σε μια γωνιά και τους χαζεύω.
Ποια είναι η πιο όμορφη στιγμή της μητρότητας;
Η στιγμή του τοκετού. Γέννησα φυσιολογικά και, δόξα τω Θεώ, όλα πήγαν τέλεια. Χάρη στο γιατρό μου, τον Πέτρο Νικολαΐδη, και τη μαία μου, την κυρία Παλληκαρά, είχα μια υπέροχη εμπειρία, με βοήθησαν να γίνουν όλα εύκολα, γρήγορα και ανώδυνα. Και το σημαντικότερο, η παρουσία του Δημήτρη δίπλα μου με γέμιζε δύναμη.
Το άντεξε μέχρι τέλους;
Δεν σου κρύβω πως με εξέπληξε. Ήταν άψογος! Μέχρι τελευταία στιγμή δεν ήμουν σίγουρη ότι ήθελα να είναι μέσα, γιατί ήξερα ότι θα αγχωνόμουν αν τον έβλεπα να μη νιώθει καλά. Όμως ήταν απίστευτος και χαίρομαι που βιώσαμε μαζί αυτή την εμπειρία. Ανυπομονώ να το ζήσουμε ξανά για δεύτερη φορά. Τώρα ξέρω πως χωρίς εκείνον δεν θα μπορώ. Τον θέλω κοντά μου, να μου κρατάει το χέρι, να μου χαϊδεύει τα μαλλιά, να μου ψιθυρίζει.
