Μαριάννα Τουμασάτου: «Το θέατρο θέλει κάποιες θυσίες, αλλά μέχρι ενός σημείου. Δεν θα πεθάνουμε εμείς για το θέατρο»

Το θέατρο θέλει κάποιες θυσίες, αλλά μέχρι ενός σημείου…

«Εγώ, τελειώνοντας μια πολύ σκληρή σχολή, νομίζαμε ότι είναι στις υποχρεώσεις του μαθητή να σκουπίζουμε, να σφουγγαρίζουμε, να καθαρίζουμε τους χώρους. Όχι, δεν είναι. Αλλά εγώ έτσι νόμιζα. Είχα πιεστεί πολύ στη σχολή, έχω περάσει bullying, αλλά έτσι θεωρούσα ότι είναι. Επειδή σαν άνθρωπος έχω μια επιθετικότητα, τα έβγαλα πέρα.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν εξασφάλισα μια άσπρη τούφα στα 19 μου.

Είχα ένα τσουλούφι άσπρο γιατί ένα καλοκαίρι ολόκληρο ο Λαζάνης με έδιωξε από τη σχολή γιατί θεωρούσε ότι δεν κάνω για το Θέατρο Τέχνης, για κανένα θέατρο. Ότι θα χαλάσω τα χρόνια μου και τα λεφτά μου ούσα φοιτήτρια και με έστειλε σπίτι μου. Μου είπε θα το συζητήσουμε. Με κατέβαζε μέρα παρά μέρα όλο το καλοκαίρι στο υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης για να μου πει «Στο μυαλό μου σε έχω αλλά δεν πρόλαβα να το συζητήσω». Με πήγε μέχρι και στην Επίδαυρο για να μου απαντήσει. Όλο το καλοκαίρι βασανίστηκα και άντεξα και αφού άντεξα με πήρε πίσω. Είναι αυτό πράγμα για ένα παιδάκι 18-19 χρονών;

Εγώ έτσι έμαθα, αλλά τα καινούρια παιδιά δεν πρέπει να το μάθουν αυτό. Το θέατρο θέλει κάποιες θυσίες, αλλά μέχρι ενός σημείου. Δεν θα πεθάνουμε εμείς για το θέατρο», εξομολογήθηκε η Μαριάννα Τουμασάτου.

https://youtu.be/XhfYSGFV6FY