Άαρον Σόρκιν: Αποκάλυψε πως έπαθε εγκεφαλικό – «Δυσκολεύομαι να κρατήσω μαχαιροπίρουνο»

O Άαρον Σόρκιν αποκάλυψε ότι υπέστη εγκεφαλικό που ενδεχομένως θα μπορούσε να τον είχε αφήσει παράλυτο.

Ο βραβευμένος με Όσκαρ σεναριογράφος του «Social Network», Άαρον Σόρκιν είπε σε συνέντευξη του στους «New York Times» ότι το εγκεφαλικό επεισόδιο συνέβη τον Νοέμβριο του 2022 κατά τη διάρκεια της διαδικασίας συγγραφής του «Camelot», της πρώτης του μουσικής μεταφοράς στο Μπρόντγουεϊ.

«Υπήρξε μια στιγμή που ανησύχησα ότι δεν θα μπορούσα ποτέ να ξαναγράψω και βραχυπρόθεσμα ανησυχούσα ότι δεν θα μπορούσα να συνεχίσω να γράφω το ‘Camelot’», σημείωσε ο Σόρκιν.

Και πρόσθεσε: «Επιτρέψτε μου να το κάνω πολύ, πολύ σαφές. Είμαι καλά. Δεν θα ήθελα να πιστεύει κανείς ότι δεν μπορώ να δουλέψω. Είμαι καλά».

Ο Σόρκιν αποφάσισε να γνωστοποιήσει αυτό που του συνέβη και τους φόβους που έχει για την υγεία του σε μια προσπάθεια να ευαισθητοποιήσει για τις συνήθειες του τρόπου ζωής.

Ο σεναριογράφος σημείωσε ότι το εγκεφαλικό ήταν συνέπεια υψηλής αρτηριακής πίεσης, με τον γιατρό του να του λέει «υποτίθεται ότι είσαι νεκρός».

Τα συμπτώματα του εγκεφαλικού περιλάμβαναν το να προσκρούει σε τοίχους, να μην μπορεί να κρατήσει ένα αντικείμενο στο χέρι του και να αποπροσανατολίζεται όταν περπατάει.

Μήνες μετά το εγκεφαλικό, ακόμα δεν είναι σε θέση να κρατήσει μαχαιροπίρουνο και μόλις πρόσφατα μπόρεσε να υπογράψει αν και όπως είπε το γράψιμο με το χέρι του είναι ακόμα δύσκολο. Επίσης, αποκάλυψε ότι για περίπου έναν μήνα μετά το εγκεφαλικό μπέρδευε τα λόγια του.

«Κυρίως ήταν μια δυνατή κλήση αφύπνισης. Νόμιζα ότι ήμουν ένας από τους ανθρώπους που μπορούσε να φάει ό,τι ήθελε, να καπνίσει όσο ήθελε και δεν πρόκειται να με επηρεάσει. Αγόρι, έκανα λάθος», τόνισε ο Σόρκιν και πρόσθεσε ότι έκτοτε σταμάτησε το κάπνισμα, άρχισε την καθημερινή γυμναστική και παίρνει πολλά φάρμακα.

«Μπορείτε να ακούσετε τα χάπια να κροταλίζουν μέσα μου», είπε ο Σόρκιν, προσθέτοντας ότι το κάπνισμα ήταν «αναπόσπαστο» κομμάτι της συγγραφικής του διαδικασίας και της καριέρας του. «Ήταν απλώς μέρος μου, όπως ένα στυλό ήταν μέρος μου», κατέληξε.