Άγριες μέλισσες: η πραγματική τραγική ιστορία που αναφέρθηκε στη σειρά! Οι 5 νεκροί από τη γερμανική θηριωδία

Οι Άγριες Μέλισσες είναι προϊόν μυθοπλασίας. Όμως, οι δημιουργοί της, η Μελίνα Τσαμπάνη και ο Πέτρος Καλκόβαλης γνωρίζουν πως τα πιο σκληρά σενάρια τα γράφει η ζωή.

Στο επεισόδιο της Πέμπτης 4 Μαρτίου, οι δύο σεναριογράφοι θέλησαν να αναφερθούν στα δεινά ενός εμφύλιου σπαραγμού. Τα δύο ξαδέλφια, ο Προκόπης και ο Παναγιώτης μιλούν για την περίοδο που «τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα. Ήταν απέναντι ο εχθρός κι από εδώ εμείς», όταν η χώρα μας βρισκόταν υπό γερμανική κατοχή.

Στη συνομιλία τους  αναφέρουν μία ιστορία για πέντε νέους που βασανίστηκαν και κρεμάστηκαν από τους κατακτητές.

Όπως είπαν στο επεισόδιο δεν μπορούν να ξεχάσουν τους Σύρμπα, Στεργιόπουλο, Τσανάκα, Μπριάζη και Γάτσα. «Τρεις μέρες τους είχαν αφήσει οι Γερμανοί να κρέμονται από τους φανοστάτες».

Δυστυχώς αυτή η ιστορία και τα ονόματα είναι αληθινά, όπως αναφέρει ο τηλεοπτικός ρεπόρτερ Γρηγόρης Μελάς. Στην ηλεκτρονική σελίδα του Δήμου Τρικκαίων υπάρχει άρθρο με τίτλο «Το κρέμασμα των πέντε πατριωτών από τους Γερμανούς. Τη Δευτέρα του Πάσχα (18 Απριλίου) του 1944 απ’ τους φανοστάτες της πλατείας Ρήγα Φεραίου Τρικάλων».

Μεταξύ άλλων αναφέρει: «Γερμανός Φρούραρχος τότε στα Τρίκαλα ήταν ο λοχαγός Φράιλιχ. Εκείνες τις μέρες απουσίαζε και τον αναπλήρωνε ο ταγματάρχης της Βέρμαχτ Χανς Κλόκεμπεργκ. Ένας Γερμανός σκληρός και αδίστακτος. Αυτός διέταξε το κρέμασμα των πέντε νεαρών πατριωτών. Η απόφαση εκδόθηκε το Μεγάλο Σάββατο. Οι πέντε συλληφθέντες θα εκτελούνταν «δι’ απαγχονισμού» στην πλατεία Ρήγα Φεραίου. Μόλις μαθεύτηκε έσπευσαν διάφοροι Τρικαλινοί να παρακαλέσουν τον Κλόκεμπεργκ να μετριάσει την ποινή λόγω Πάσχα.

Ο Κλόκεμπεργκ ήταν αμετάπειστος. Το μόνο που τους υποσχέθηκε ήταν ότι θα τους κρεμούσε μετά το Πάσχα.

Τη Δευτέρα του Πάσχα, 18 Απριλίου 1944 το απόγευμα, έγινε ο απαγχονισμός των πέντε. Τα ονόματα αυτών ήταν: Κώστας Στεργιόπουλος από τον Πυργετό, Γιάννης Μπριάζης, Απόστολος Τσανάκας, Στέργιος Γάτσας και Κώστας Σύρμπας, όλοι από τα Τρίκαλα.

Το κρέμασμα του Κώστα Σύρμπα υπήρξε πολύ τραγικό. Δυο φορές κόπηκε το σχοινί του. Και κάθε φορά που έπεφτε καταγής ο κόσμος κραύγαζε «έλεος», «χάρη», «είναι αθώος, δεν βλέπετε;».

Μάλιστα μερικοί κινήθηκαν απειλητικά προς το μέρος των Γερμανών. Τελικά ο Γερμανός δήμιος έδεσε στο ικρίωμα άλλο πιο γερό σκοινί και για να είναι σίγουρος , έπνιξε πρώτα τον άτυχο Σύρμπα σφίγγοντας δυνατά τη θηλιά στο λαιμό και μετά τον πέταξε από το καμιόνι.

Οι πέντε Τρικαλινοί νεαροί μείνανε κρεμασμένοι ως την άλλη μέρα. Παρουσίαζαν ένα φρικτό θέαμα καθώς αιωρούνταν κάθε φορά που φυσούσε αέρας. Τέτοιο φρικτό θέαμα δεν είχανε αντικρίσει ποτέ οι Τρικαλινοί. Ξεκρεμάστηκαν την άλλη μέρα κατά το απόβραδο και παραδόθηκαν στις οικογένειές τους. Όμως οι αγχόνες με το ικρίωμα ανάμεσά στους δυο φανοστάτες παραμείνανε ακόμα στην πλατεία για πολλές μέρες. Οι Γερμανοί σκόπευαν να κρεμάσουν κι άλλους Τρικαλινούς. Οι Τρικαλινοί τις βλέπανε να είναι ακόμη στημένες και τους έπιανε τρόμος.