1 Μαρτίου 2021 10:27
Ο ηθοποιός Νίκος Λεκάκης μίλησε στην κυριακάτικη Δημοκρατία για τις εξελίξεις στις Άγριες Μέλισσες.
Πως σας έγινε η πρόταση για τον ρόλο του Άγγελου;
Με κάλεσαν για οντισιόν ο σκηνοθέτης της σειράς Λευτέρης Χαρίτος και η υπεύθυνη για το κάστινγκ Μιράντα Ρωσταντή. Για τον ρόλο του Άγγελου πέρασα από τέσσερις ακροάσεις. Μάλιστα οι δυο από αυτές ήταν με μαζί με την Βίκυ Διαμαντοπούλου που υποδύεται την Σοφούλα για να δουν αν υπάρχει μεταξύ μας χημεία. Όταν με κάλεσαν τηλεφωνικά και μου είπαν τον πήρατε τον ρόλο, ένιωσα μεγάλη έκπληξη, χάρηκα και μετά όταν πήρα τις πρώτες σελίδες με τον ρόλο μου κάθισα πρώτα από όλα να βολιδοσκοπήσω τον Άγγελο. Ο Άγγελος είναι ένα παιδί που μεγάλωσε χωρίς την παρουσία του πατέρα του, με έλλειψη ανδρικού προτύπου, αφού εκείνος δολοφονήθηκε από τον Κυπραίο , συνεργάτη των Ναζί και ήρθε σε επαφή με τον παππού του στα 15 του όταν ήδη είχε δημιουργήσει δηλαδή την προσωπικότητα του αφού ο χαρακτήρας του ανθρώπου πλάθεται μέχρι τα επτά του χρόνια. Ωστόσο η παρουσία της μητέρας του ήταν σημαντική. Ο Άγγελος για μένα στο σίριαλ συμβολίζει την νέα γενιά ως χαρακτήρας, δεν μασάει τα λόγια του λέει την αλήθεια και είναι εξέλιξη της ζωή.
‘Εχετε πολλά κοινά θα έλεγα με τον Άγγελο… Και εκείνος στο σπίτι της Παγώνας είχε το θάρρος να μιλήσει μπροστά στον πεθερό του για τον Βόσκαρη. Ο Άγγελος στο Διαφάνι φέρνει την διαφάνεια. Από που είναι η καταγωγή σας;
Είμαι γέννημα, θρέμμα Πειραιώτης. Ο Πειραιάς για εμάς που τον ζούμε είναι μια μικρή κοινωνία σε σχέση με την Αθήνα. Και έχει πολύ όμορφες γειτονιές που θυμίζουν Διαφάνι. Η καταγωγή από την πλευρά της μητέρας μου είναι από την Μάνη. Για το γενεαλογικό μου δέντρο χαίρομαι κιόλας. Για τους παππούδες των παππούδων μου. Ένας από αυτούς ο Φώτης Χρυσανθόπουλος ή Φωτάκος πήρε ενεργό μέρος στην ελληνική επανάσταση και ήταν υπασπιστής του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Συνέγραψε πολλά βιβλία για την επανάσταση. Πρόσφατα μάλιστα είδα ένα αφιέρωμα για αυτόν στην τηλεόραση. Είμαι υπερήφανος που έχω καταγωγή και από την Μάνη. Είναι ένα εκπληκτικό μέρος. Το περίεργο είναι, δεν ξέρω συγκυρία, να το πω, πως και στην ζωή αλλά και στην μυθοπλασία στις Μέλισσες και ο παππούς μου ο Νέστορας είναι ήρωας πολέμου στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Αγώνες για την πατρίδα δίνουν γενιές και γενιές Ελλήνων. Οι Έλληνες πάντα πολεμούν για την ελευθερία τους.
Πάντως και οι «Άγριες Μέλισσες» έχουν προλάβει σε εξελίξεις την ίδια την ζωή… Την βλέπατε την σειρά πριν μπείτε στο κάστ την δεύτερη τηλεοπτική σεζόν;
Δυστυχώς δεν μπορούσα να την παρακολουθήσω σε καθημερινή βάση γιατί έπαιζα σε μια παράσταση στο Εθνικό Θέατρο. Ο ακρογωνιαίος λίθος της επιτυχίας των Άγριων Μελισσών είναι το φοβερό σενάριο. Μέσα από την κάθε σκηνή εγκολπώνεται η καθημερινότητα της εποχής, οι αξίες, κουμπώνουν τα λόγια και οι πράξεις του κάθε χαρακτήρα. Η σειρά αυτή κάνει και μια φοβερή αναγωγή στην έννοια της δικαιοσύνης και του δίκιου. Είναι τρομερό το 2021 να ταυτιζόμαστε με το 1966. Κάτι δεν έχουμε μάθει καλά στην ιστορία μας. Σαν να έχουμε πάρει την σκυτάλη. Ένας διάλογος μεταξύ της Λενιώς και του Βόσκαρη είναι σαν να έχει γραφτεί για το σήμερα.
Με το κίνημα metoo βγήκαν πολλά προς το φως. Ποια είναι η άποψη σας για την σωματική βία όταν ασκείται από κάποιους που έχουν θέση εξουσίας ή είναι πιο δυνατοί; Η κοινωνία πρέπει να αντιδρά, να σπάσει τον φόβο, να επιδιώξει μια καλύτερη κοινωνία προς όλους;
Το 2021 θα ήθελα, από την πολιτεία, να αναλάβει κάποιος την ευθύνη για όλα αυτά. Πρώτη φορά σύσσωμος ο κόσμος, εκατομμύρια άνθρωποι , πέρα από κόμματα, ιδεολογίες, μορφωτικό επίπεδο, κοινωνική τάξη, θρησκεία, με ομοψυχία ζητούν μια αλλαγή. Όχι άλλη σωματική και λεκτική βία στις επαγγελματικές και στις σεξουαλικές σχέσεις. Το ζητούν ομόφωνα όλοι μαζί. Δεν έχω καταλάβει λάθος έτσι δεν είναι; Που είναι η πολιτεία λοιπόν; Στέκεται στο ύψος των περιστάσεων; Που είναι η κυβέρνηση; Τα αρμόδια υπουργεία; Αυτοί που εκλέχθηκαν από τον λαό για να τον υπηρετούν; Υπάρχει μια καθολική απαίτηση από τον κόσμο . Υπάρχει ένα μαύρο σύννεφο πάνω από την κοινωνία. Άνθρωποι που δέχονται καθημερινά απαράδεκτες συμπεριφορές στην δουλειά τους λεκτικά , σωματικά. Τι κάνουν λοιπόν οι πολιτικοί μας; Η κοινωνία μας για πρώτη φορά έχει κολλήσει με μια δυνατή κόλλα και απαιτεί ένα διάλογο. Ποιος θα τον κάνει; Θα πάρει κάποιος την ευθύνη; Ποιοι θα το κάνουν; Ποιοι θα το αναλάβουν; Θα υπάρξει μια ανεξάρτητη αξιοκρατική επιτροπή με ποια μορφή; Δεν είναι μόνοι αν οι ένοχοι πάνε στην φυλακή ή αν πληρώσουν για όσα έκαναν. Αυτά είναι θέματα της δικαιοσύνης. Εδώ μιλάμε για μια κουλτούρα και μια νοοτροπία που έχει εδραιωθεί μεταξύ των ανθρώπων. Κακοποιητικές σχέσεις. Πάντα θα υπάρχουν θύτες και θύματα. Η εξουσία όμως πρέπει να αναλαμβάνει την ευθύνη και να μη επιτρέπει σε κανέναν να ξεφεύγει από τα όρια του. Αλλιώς η κοινωνία θα παρακμάσει.
Πως αλλάζει αυτό;
Με την παιδεία. Η μεγαλύτερη πληγή μας. Υπάρχει μια παθολογία, μια αναπηρία στην παιδεία μας. Απαρχαιωμένη. Δεν αφήνει την μια γενιά να ξεπεράσει την επόμενη. Ενώ στόχος της παιδείας πρέπει να είναι η εξέλιξη. Για μένα η μεγαλύτερη πηγή γνώσης είναι η επίγνωση της αδυναμία μας.
Ο ήρωας σας ο Άγγελος έχει επίγνωση της αδυναμίας του; Στην Σοφούλα πάντως τις συγχωρεί τα αλλεπάλληλα λάθη της…
Δις φορές τον έχει απορρίψει και αυτό το συνθετικό φέρνει και την δυστυχία. Προσπάθησα ως Νίκος Λεκάκης του 2021 να καταλάβω τον Άγγελο του 1966. Να τον υποδυθώ από απόσταση. Ο Άγγελος έχει ένα δυναμικό χαρακτήρα, μια ενέργεια. Πέρα από το ερωτικό του πάθος για την Σοφούλα, το ορμητήριο του, θα έλεγα, ως νέος έχει πολλά ερωτήματα για την ζωή και ψάχνει απαντήσεις. Έχει μια συγκεκριμένη στάση προς την ζωή. Μου αρέσει ο Άγγελος γιατί είναι δίκαιος, ικανός, αξιοπρεπής.
Θα θέλατε ως δικαίωση της αληθινής αγάπης να είναι μαζί η Σοφούλα με τον Άγγελο;
Ο Άγγελος με την Σοφούλα έχει μια εμμονή. Είναι ακόμη ερωτευμένος μαζί της . Αλλά δεν την βοηθάει για αυτό. Ο Άγγελος είναι αστυνομικός. Αν πάψει να νοιάζεται για αυτήν την κοπέλα αυτοκαταργείται υπηρεσιακά. Ο Άγγελος ξέρει ότι δεν ζει σε ένα ιδεατό κόσμο. Αυτή είναι μια συντριπτική πραγματικότητα για αυτόν. Με αυτές τις συνθήκες, σ αυτήν την κατάσταση πρέπει και οφείλει να δράσει τάχιστα. Επίσης την Σοφούλα ο Άγγελος την αγαπά για αυτό που είναι . Για το πείσμα της ,την επαναστατικότητα της. Δεν θέλει να την αλλάξει. Για αυτό το νάζι, την ζωντάνια, την ξεροκέφαλη προσωπικότητα την ερωτεύτηκε. Δεν θέλει να την κάνει ένα με την κλειστή κοινωνία του Διαφανίου την γεμάτη από στερεότυπα. Ο Άγγελος και η Σοφούλα είναι η νέα γενιά που έρχεται. Μου θυμίζουν τους ήρωες από την παράσταση Αβελάρδος και Ελοίζα. Που όταν ο Αβελάρδος της ζητά να παντρευτούν η Ελόιζα του λέει το θέλω πολύ αλλά δεν θέλω να το κάνω γιατί μας το επιβάλλει η κοινωνία… Κάπως έτσι είναι και η Σοφούλα. Θέλει να παντρευτεί γιατί το θέλει η ίδια.
Ποιον θεωρείτε το πιο επικίνδυνο άτομο στο Διαφάνι;
Τον Νικηφόρο. Γιατί όταν ανέλαβε την εξουσία από τον πατέρα του και πήρε την δύναμη του έγινε χειρότερος από τον προηγούμενο. Η συνέχεια, η νέα γενιά που είναι ο Νικηφόρος δυστυχώς ,διαιώνισε το κακό πρότυπο και έγινε και χειρότερη.
