5 Μαΐου 2022 09:10
Αιμιλία Υψηλάντη: «Αν υπήρχε το #Metoo το ’60 θα είχαν καταρρακωθεί πολλά μεγάλα ονόματα».
«Σπούδασα στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά δεν δούλεψα ποτέ στο αντικείμενό μου. Οι γονείς μου ήταν δημόσιοι υπάλληλοι, δεν είχαν να μου δώσουν προίκα. Οπότε έπρεπε να σπουδάσω για να ζήσω, να έχω πτυχίο. Θέλαμε να είμαστε στην ελίτ, αυτό τότε σήμαινε αυτόματα πανεπιστήμιο. Το έβαλαν σαν όρο, η πίεση μπορεί να είναι και ευγενική ξέρεις. Εγώ τους γονείς μου λίγο τους εξαπάτησα.
Πολλές φορές τα παιδιά χειραγωγούν τους γονείς τους για να κάνουν αυτό που θέλουν. Τους είπα ότι θέλω να πάω στο Πολυτεχνείο για να φύγω από την Αμαλειάδα. Και στους δύο μήνες τα παράτησα όλα για να γίνω ηθοποιός. Όταν το σκέφτομαι εκ των υστέρων λέω ότι τους γονείς μας πρέπει να τους συμπονούμε. Το δέχτηκαν, εγώ έχω ένα ιδιαίτερο, δεν θυμάμαι τίποτα ποτέ από τα άσχημα. Όταν δεν ήμουν πια “η κόρη της Μαρίας” αλλά η μητέρα μου ήταν “η μάνα της της Αιμιλίας”, ένιωσε υπερήφανη για πράγματα που δεν τους άρεσαν».
«Αν υπήρχε το #Metoo τη δεκαετία του 60 θα είχαν καταρρακωθεί πολλά και μεγάλα ονόματα. Ο άνθρωπος είναι πάντα ο ίδιος σε όλες τις εποχές. Να πούμε κάτι όμως, άλλο το έργο των ανθρώπων, και άλλο ο ίδιος ο άνθρωπος. Με αυτόν τον τρόπο, θα έπρεπε να βγάλουμε μεγάλα έργα τέχνης από τα μουσεία. Καταλαβαίνω τη σύνδεση που μπορεί μοιραία να γίνεται αλλά πρέπει να τα ξεχωρίζουμε. Είναι μια καινούρια ημέρα για το ανθρώπινο είδος. Όλα αυτά υπάρχουν γιατί υπάρχει ο φόβος. Όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης όχι μόνο ο θύτης αλλά και το περιβάλλον που δεν βοηθά το θύμα και δεν σταματά τον θύτη».
«Σε εμένα έτυχε σε επίπεδο χειραγώγησης που του έχω πει. Ενός πολύ σημαντικού συναδέλφου, ο οποίος δεν είναι για να τον καταγγείλεις, γιατί θα μπορούσε να πει εγώ το έκανα για να γίνεις καλύτερη… Η ισότιμη σχέση κι ο αλληλοσεβασμός δεν είναι εύκολο να επιτευχθεί». Είπε ολοκληρώνοντας η σπουδαία ηθοποιός.
