Συντάκτης: Newsroom
12 Νοεμβρίου 2022 20:51
Τα αίτια του θανάτου της δεν έχουν γίνει μέχρι στιγμής γνωστά. Φίλοι της γράφουν μηνύματα αποχαιρετισμού στη σελίδα της στο Facebook.
Κοντινό της πρόσωπο δημοσιοποίησε ότι η κηδεία της θα γίνει τη Δευτέρα 14/11 στην Ακράτα.
Ποια ήταν η Μαρίνα Υψηλάντη
Η Μαρίνα Υψηλάντη ήταν κόρη της ηθοποιού, Αιμιλίας Υψηλάντη, και του ναυτικού, Άγγελου Υψηλάντη. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή Αθηνών «Γιώργος Θεοδοσιάδης» κι αργότερα συνέχισε τις σπουδές της στη Νέα Υόρκη.
Η Αιμιλία Υψηλάντη σε συνέντευξη που είχε δώσει πριν από έναν χρόνο, είχε δηλώσει για τον έναν γάμο που έκανε: «Έκανα έναν γάμο το 1964 και απέκτησα την κόρη μου. Είπα θα κάνω έναν κλειστό γάμο. Ήταν ναυτικός ο σύζυγός μου. Η ζωή μαζί του δεν ήταν δύσκολη γιατί ήμουν παντρεμένη αλλά συγχρόνως και ελεύθερη».
«Υπάρχει μια ελληνική οικογένεια και δεν μεγάλωσα μόνη μου το παιδί. Δεν πειράζει που έλειπε ο σύζυγός μου. Δεν είναι πια στη ζωή. Είχε μια στενή σχέση με την κόρη μου. Εκείνος έπαιρνε τη μεγάλη αγάπη. Με την κόρη μου δεν είχα τις συγκρούσεις που θα έπρεπε. Μέχρι 16-17 χρονών κοιμόμασταν μαζί», αποκαλύψει.
«Σπούδασα στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά δεν δούλεψα ποτέ στο αντικείμενό μου. Οι γονείς μου ήταν δημόσιοι υπάλληλοι, δεν είχαν να μου δώσουν προίκα. Οπότε έπρεπε να σπουδάσω για να ζήσω, να έχω πτυχίο. Θέλαμε να είμαστε στην ελίτ, αυτό τότε σήμαινε αυτόματα πανεπιστήμιο. Το έβαλαν σαν όρο, η πίεση μπορεί να είναι και ευγενική ξέρεις. Εγώ τους γονείς μου λίγο τους εξαπάτησα.
Πολλές φορές τα παιδιά χειραγωγούν τους γονείς τους για να κάνουν αυτό που θέλουν. Τους είπα ότι θέλω να πάω στο Πολυτεχνείο για να φύγω από την Αμαλειάδα. Και στους δύο μήνες τα παράτησα όλα για να γίνω ηθοποιός. Όταν το σκέφτομαι εκ των υστέρων λέω ότι τους γονείς μας πρέπει να τους συμπονούμε. Το δέχτηκαν, εγώ έχω ένα ιδιαίτερο, δεν θυμάμαι τίποτα ποτέ από τα άσχημα. Όταν δεν ήμουν πια “η κόρη της Μαρίας” αλλά η μητέρα μου ήταν “η μάνα της της Αιμιλίας”, ένιωσε υπερήφανη για πράγματα που δεν τους άρεσαν».
«Αν υπήρχε το #Metoo τη δεκαετία του 60 θα είχαν καταρρακωθεί πολλά και μεγάλα ονόματα. Ο άνθρωπος είναι πάντα ο ίδιος σε όλες τις εποχές. Να πούμε κάτι όμως, άλλο το έργο των ανθρώπων, και άλλο ο ίδιος ο άνθρωπος. Με αυτόν τον τρόπο, θα έπρεπε να βγάλουμε μεγάλα έργα τέχνης από τα μουσεία. Καταλαβαίνω τη σύνδεση που μπορεί μοιραία να γίνεται αλλά πρέπει να τα ξεχωρίζουμε. Είναι μια καινούρια ημέρα για το ανθρώπινο είδος. Όλα αυτά υπάρχουν γιατί υπάρχει ο φόβος. Όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης όχι μόνο ο θύτης αλλά και το περιβάλλον που δεν βοηθά το θύμα και δεν σταματά τον θύτη».
«Σε εμένα έτυχε σε επίπεδο χειραγώγησης που του έχω πει. Ενός πολύ σημαντικού συναδέλφου, ο οποίος δεν είναι για να τον καταγγείλεις, γιατί θα μπορούσε να πει εγώ το έκανα για να γίνεις καλύτερη… Η ισότιμη σχέση κι ο αλληλοσεβασμός δεν είναι εύκολο να επιτευχθεί». Είπε ολοκληρώνοντας η σπουδαία ηθοποιός.
