Πολύ δύσκολες βιώνει η Αιμιλία Υψηλάντη μετά τον αιφνίδιο θάνατο της κόρης της Μαρίνας, η οποία έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 55 ετών και κηδεύτηκε χθες στην Ακράτα.
Η γνωστή ηθοποιός Αιμιλία Υψηλάντη θρηνεί την απώλεια της κόρης της. Η δημοσιογράφος και υπεύθυνη του γραφείο Τύπου του θεάτρου Αργώ – Αιμιλία Υψηλάντη, Μαρίκα Αρβανιτοπούλου, δημοσιοποίησε το πρώτο μήνυμα της πρωταγωνίστριας για το δυσάρεστο συμβάν.
Συγκεκριμένα, έγραψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: «Το θέατρο Αργώ πενθεί. Όλοι οι εργαζόμενοι και οι συνεργάτες του θεάτρου εκφράζουν τα θερμά τους συλλυπητήρια και την λύπη τους για τον θάνατο της Μαρίνας Υψηλάντη .
Το θέατρο από τις 18 Νοεμβρίου θα λειτουργήσει κανονικά καθώς και οι παραστάσεις της ‘Κυρίας Κλάιν’.
Το μήνυμα από την κ. Αιμιλία Υψηλάντη: Ο αιφνίδιος θάνατος της πολυαγαπημένης μας κόρης και μητέρας Μαρίνας γέμισε θλίψη την καρδιά μας .Ευχαριστώ όλους εσάς φίλους γνωστούς και άγνωστους για την συμπαράσταση σας και τα κύματα αγάπης που λάβαμε αυτές τις πολύ δύσκολες ημέρες του πένθους».
H εκλιπούσα Μαρίνα Υψηλάντη φοίτησε στη Δραματική Σχολή Αθηνών «Γιώργος Θεοδοσιάδης» και λίγο μετά αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές της στη Νέα Υόρκη. Κατά καιρούς, συμμετείχε σε τηλεοπτικές σειρές και θεατρικές παραστάσεις ενώ εργάστηκε και σε παιδικές εκπομπές της ΕΡΤ.
Η Αιμιλία Υψηλάντη διατηρούσε στενή σχέση με την κόρη της αλλά και με την πολυαγαπημένη της εγγονή η οποία μάλιστα ζει μαζί της.
Είχε πει χαρακτηριστικά σε συνέντευξή της: «Η σχέση με την κόρη μου, επειδή είχα χωρίσει και ζούσαμε οι δύο μας, είναι μία σχέση φοβερής εξάρτησης. Και αυτό πρέπει κάποια στιγμή να το λύσουμε γιατί πια έχουμε μεγαλώσει. Μπορεί να με κάνει οποιαδήποτε στιγμή ό,τι θέλει. Δεν ξέρω κι εμείς όμως πόσο θέλουμε να απεξαρτηθούμε από τα παιδιά μας.
Τα χρησιμοποιούμε και εμείς τα παιδιά μας, τους ρουφάμε το αίμα, ζούμε μέσα από αυτά. Εμένα ας πούμε ακόμη και αν πάει η κόρη μου στην Ανταρκτική, ο ομφάλιος λώρος θα είναι εδώ. Δεν έχει σημασία ούτε πόσο βλέπεις το παιδί ούτε πόσο μιλάς…
Η σχέση μάνας – κόρης είναι ό,τι πιο σημαντικό. Αυτή δεν μπορεί να αντικατασταθεί από κανέναν άλλο. Όλοι ζητάμε τη μάνα μας. Με τις γυναίκες νομίζω είναι πιο έντονο ακόμη και από τους άντρες. Τον πατέρα σου μπορεί να τον θυμάσαι, είναι άλλο σύμβολο, άλλη σχέση. Τη μάνα όμως, τη ζητάς. Είναι μία σχέση μυρωδιάς…».