Ο Αλέξανδρος Πέρρος που συμμετέχει στην τηλεοπτική σειρά «Αγγελική» μίλησε για την περιόδο της καραντίνας και πως διαχειρίστηκε τον εγκλεισμό στο Πάμε Δανάη.
Αλέξανδρος Πέρρος: «Δεν είναι κληρονομία να είσαι στην ΑΘήνα και να πετάς την γόπα κάτω».
Αναφέρθηκε στη νέα του τηλεοπτική δουλειά στο Μεγάλο Κανάλι, στην δοκιμασία που βίωσε σε μικρή ηλικία που τον έδεσε με τον κατά 12 χρόνια μικρότερο αδερφό του, αλλά και για την ελληνική κοινωνία σήμερα.
«Πέρασα πάρα πολύ ωραία στην καραντίνα, ειδικά το πρώτο lockdown ήταν μαγικό»
«Βαριέμαι την ρουτίνα, την μονοτονία κι αυτή η αλλαγή στην καθημερινότητα ήταν μαγική. Ήταν τέλεια ευκαιρία για δουλειά με τον εαυτό σου.Στη δεύτερη, ήμουν πολύ τυχερός, είχα δουλειά, με υπέροχους ανθρώπους στην “Αγγελική”. Ήταν άνθρωποι που ήθελαν να επικοινωνήσουν σε ένα ανθρώπινο επίπεδο».
«Θα πρωταγωνιστήσω στη νέα σειρά του MEGA το “Αύριο μας ανήκει”. Νέοι στόχοι, θέλω να δώσω το καλύτερο που μπορώ και μου δίνεται η ευκαιρία να κάνω κάτι διαφορετικό.Δεν θα κάνω κακό άνθρωπο. Είναι ένας νεαρός στα 33 του χρόνια, ειδικευόμενος παθολόγος. Ένας ευαίσθητος άνθρωπος και ταυτόχρονα είναι κοινωνικά, συναισθηματικά αδέξιος. Όταν πρέπει να επικοινωνήσει συναισθηματικά δεν ξέρει πως.»
Το κάστ που θα δώσει ζωή στην ιστορία είναι αρκετά έμπειρο και δυνατό. Ειδικότερα, η Ελισάβετ Μουτάφη, ο Αντώνης Καρυστινός, ο Αλέξανδρος Σταύρου, ο Αντώνης Βλοντάκης, η Λένα Δροσάκη, η Ηρώ Πεκτέση, ο Κωνσταντίνος Λάγγος, ο Αλέξανδρος Πέρρος, η Νικολλέτα Καρρά αλλά και πολλοί άλλοι .
«Είναι μια αστυνομική, δραματική σειρά. Η ιστορία ξεκινά με μια έκρηξη στην αθηναϊκή ριβιέρα και ψάχνει το γιο της στα συντρίμμια. Όταν τον βρίσκει γίνεται μια σύλληψη ξαφνικά. Η μόνη που στηρίζει τη μητέρα είναι η εξαφανισμένη αδερφή της Μέχρι πού μπορεί να φτάσει μία μητέρα για να προστατέψει την οικογένεια της;»
«Έχει πολύ ενδιαφέρον, έχει πολλές ιστορίες, η έκρηξη φέρνει ένα ντόμινο στις ζωές των ανθρώπων.», ανέφερε για τη σειρά που έρχεται τη νέα σεζόν στο MEGA.
«Έχουμε δύο υπέροχους γονείς μας μεγάλωσαν με αγάπη και σεβασμό. Όταν χρειάστηκε να είμαι εκεί, ήμουν εκεί και αυτό είναι κάτι που μας έδεσε, και σαν οικογένεια και με τον αδερφό μου που έχουμε διαφορά 12 χρόνων. Θέλει αξιοπρέπεια η ζωή. Κέρδισα πάρα πολλά, πρώτα από όλα ότι έγινα άνθρωπος. Ίσως έχασα πράγματα από ένα κοινωνικό πρότυπο παιδιού στην εφηβική κατάσταση», τόνισε αναφερόμενος στην οικογένειά του
Ερωτηθείς για την κοινωνία σήμερα εμφανίστηκε απαισιόδοξος.
«Δεν συμπαθώ τον κόσμο, θεωρώ ότι είναι κατώτερος των περιστάσεων, δεν ακούει την καρδιά του και η κοινωνία είναι σε έναν κακό δρόμο χωρίς ανθρωπιστικό ενδιαφέρον. Είμαστε μια κοινωνία που δικαιολογούμε τους βιαστές, τους δολοφόνους, τους γυναικοκτόνους, αυτό δεν θα έπρεπε να συμβαίνει σε καμία κοινωνία. Τροφοδοτείται ο φόβος κι ο φόβος κόβει τα πόδια από νέους και μεγάλους. Δεν ξέρω αν υπάρχει λύση. Δεν πιστεύω ότι θα κερδίσει το καλό. Υπάρχουν κοινωνίες στο εξωτερικό πιο ανοιχτόμυαλες. Υπάρχουν μεμονωμένες καταστάσεις μέσα στη χώρα. Είμαστε μια χώρα σπουδαία με αδιανότητη ομορφιά. Δεν είναι κληρονομία να είσαι στην ΑΘήνα και να πετάς την γόπα κάτω.»
Πώς γεννήθηκε η αγάπη για το θέατρο, από τους γονείς του απαντά ο αγαπημένος ηθοποιός.
«Οι γονείς μου πήγαιναν πολύ στο θέατρο και σε συναυλίες. Αν κάτι δεν μου άρεσε κοιμόμουνα. Τα ερεθίσματα υπήρχαν. Είμαι ανιψιός του Καπελώνη δάσκαλος του θεάτρου τέχνης. Η οικογένειά μου ήταν στο θέατρο και τις τέχνες. Τα μηνύματα περνούσαν ασυνείδητα. Μετά από μια συνεργασία στο γυμνάσιο που είπα “ουάου αν καταφέρω να περνάω καλά και να πληρώνομαι θα είμαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον πλανήτη” και στην αρχή έγινε αλλά μετά από χρόνια κατάλαβα ότι αυτή η πόρτα που μου άνοιξε με βάζει πιο πολύ μέσα στην πραγματικότητα.»
«Έχω αλλάξει πολύ, ειδικά τα τελευταία 2 χρόνια. Χρειάστηκε να αλλάξω μου το ζήτησε ο οργανισμός μου. Προσγειώθηκα. Τα μυαλά μου είναι μέσα στο κεφάλι μου. Τα βρήκα με τον εαυτό μου. Κάνω χρόνια ψυχοθεραπεία. Είναι κάτι που δεν το φοβάμαι και βοηθά πολύ. Με αποδέχτηκα. Μου ζήτησα πως θέλω να ζω».
«Τελευταία φορά που έκλαψα λίγο ήταν χθες, κι έκλαψα πάρα πολύ στις πυρκαγιές στην Αυστραλία. Πολύ κλάμα. Με έπιασε η ψυχή μου, αισθάνομαι πάρα πολύ μόνος. Οι καταστροφές είναι… και δεν σταματάνε κάθε καλοκαίρι. Με θυμώνει πάρα πολύ.», απάντησε όταν ερωτήθηκε για το πότε ήταν η τελευταία φορά που έκλαψε, ενώ στη συνέχεια αποκάλυψε το μεγαλύτερο όνειρό του.
«Μια καλή ευκαιρία να βρω την ισσοροπία μου είναι να φύγω και να ασχοληθώ με μια αγροτουριστική ομάδα. Έχω σκεφτεί Λίμνη Πλαστήρα. Μαρέσει να φτιάχνω σπίτι με φυσικά υλικά με τα χέρια σου.»