Ο Ανδρέας Μικρούτσικος μοιράζετε αρκετά συχνά ιστορίες του παρελθόντος, μέσα από την εκπομπή, «Super Κατερίνα». Σήμερα, μοιράστηκε αναμνήσεις από τον Κάρολο Κουν και ξαφνικά, η ομάδα της εκπομπής έκανε ασπρόμαυρο το πλάνο του.
Ανδρέας Μικρούτσικος: «Η κατάρα μου στους..» – Ασύλληπτο περιστατικό στην εκπομπή της Καινούργιου
Ο παρουσιαστής άρχισε να.. ρίχνει τις κατάρες του και το πάνελ να γελά.
«Καταγγέλλω τον Θέμη, τον σκηνοθέτη και τον αρχισυντάκτη ότι επειδή είπα για τον Κουν μου ρίξανε μαύρο ότι είμαι παρελθόν.
Άρα καταδικάζουν τη γνώση ότι ως στείρα παρελθοντολογία. Η κατάρα μου στους επάνω» είπε με το υπόλοιπο πάνελ να ξεσπά σε γέλια.
Ο Ανδρέας Μικρούτσικος μίλησε με τα πιο γλυκά λόγια για τον κουμπάρο του, Δημήτρη Κοντομηνά.
«Ένας εμβληματικός επιχειρηματίας ο Δημήτρης Κοντομηνάς, αλλά και εμβληματικό πρόσωπο στη διαδικασία της τηλεόρασης.
Ο Alpha είναι δημιούργημά του. Το κτίριο στο οποίο εμείς σήμερα κάνουμε τις εκπομπές ήταν μία αγορά…
Μάλιστα στην προτροπή του να γίνει το Dream Show από εμένα, ήρθε μετά από λίγο καιρό και μου είπε “αγόρασα ένα κτήμα, θα στήσουμε, θα φτιάξουμε κτίρια”. Το λέω αυτό επειδή είμαστε μέσα εδώ».
«Ο Δημήτρης Κοντομηνάς ήταν ένας γενναιόδωρος και πολύ τρυφερός άνθρωπος.
Δυστυχώς δεν μπόρεσα να τον δω διότι ενάμιση μήνα πριν πεθάνει ο αδελφός μου, τον αναζήτησα στο τηλέφωνο.
Εγώ, λόγω προσωπικής υπερηφάνειας, δεν τον έπαιρνα στην καταστροφή μου για να μην τον επιβαρύνω ψυχολογικά. Ένα μήνα πριν πεθάνει ο αδελφός μου είπα ότι πρέπει να βρω τον Δημήτρη.
Και τον πήρα στο προσωπικό του τηλέφωνο και το σήκωσε η γραμματέας του και μου είπε ότι είναι στο Υγεία, είναι άρρωστος.
Τη ρώτησα αν μπορώ να τον δω και μου είπε ότι θα με ειδοποιήσει. Μετά έμαθα ότι δεν τον έβλεπε κανείς, παρά μόνο οι δικοί του άνθρωποι.
Και τουλάχιστον εγώ έμενα με τη γλύκα ότι πέρασε και αυτό το διάστημα, ζει, ζει, ζει…».
«Σήμερα έφυγε ο Δημήτρης Κοντομηνάς, εγώ προσωπικά νιώθω τη συντριβή του χαμού ενός ανθρώπου.
Ο οποίος πάρα πολλούς ανθρώπους τους βοήθησε ουσιαστικά. Για μένα είναι πρωτογενής φυσιογνωμία που χάθηκε, αλλά αφήνει το αποτύπωμά του.
Ένας πετυχημένος επιχειρηματίας, ο οποίος όμως θα χαιρόταν να τρώμε όλοι μαζί και όχι να τα τρώει μόνος του.
Η χαρά του ήταν ότι χώρους είχε και είχε παντού να τους έχει γεμάτους κόσμο και να τους κάνει να χαίρονται».