Για την απώλεια του μικρότερου αδερφού της, Μάριου, μίλησε η Άννα Αδριανού. Ο πατέρας της, ο σπουδαίος ηθοποιός Νίκος Βασταρδής, χειρίστηκε τον πόνο του θανάτου και για τους δυο τους.
Άννα Αδριανού: «Ο αδερφός μου ήταν 18 ετών, σκοτώθηκε με την μηχανή στην τελευταία τάξη του Λυκείου».
Είστε η κόρη ενός σπουδαίου θεατράνθρωπου, του Νίκου Βασταρδή. Αυτό στα πρώτα σας βήματα σας άγχωνε ή σας προκαλούσε αίσθημα ασφάλειας;
Ο πατέρας μου μόνο ασφάλεια μπορούσε να μου προκαλέσει. Ανεξάρτητα από το τι έκανε στη δουλειά του. Ήταν ένα άτομο το οποίο, από τότε που ήμουν παιδί μέχρι και πριν δέκα χρόνια που έφυγε στην αγκαλιά μου, ήταν πολύ φιλοσοφημένο, πολύ ήρεμο, αποδεχόταν τη ζωή και τους ανθρώπους. Ήταν ένας σπουδαίος ηθοποιός κι ακόμη πιο σπουδαίος δάσκαλος. Έχει βγάλει όλους τους καινούργιους πρωταγωνιστές, από τον Παπακαλιάτη μέχρι τον Δαδακαρίδη, τον Παπασπηλιόπουλο και πολλούς άλλους θεατράνθρωπους.
Πώς βιώσατε τον χαμό του αδερφού σας;
Δύσκολη περίοδος. Ήταν μικρότερός μου, ήταν από την οικογένεια του πατέρα μου, με την οποία είχα και έχω εξαιρετική σχέση.Ήταν 18 ετών, σκοτώθηκε με την μηχανή στην τελευταία τάξη του Λυκείου. Ο Μάριος αρχικά δεν πρόλαβε να μου λείψει, αυτό έγινε εκ των υστέρων. Γιατί αυτό που πραγματικά με συγκλόνισε ήταν η στεναχώρια του πατέρα μου και της μητέρας του Μάριου, την οποία αγαπώ πολύ. Για να καταλάβετε πόσο σπουδαίος ήταν ο πατέρας μου, δεν ήθελε να μου φορτώσει ούτε αυτό τον πόνο. θυμάμαι την ημέρα της κηδείας του Μάριου μου είπε «Είμαι τυχερός άνθρωπος, γιατί αν έπρεπε να χάσω ένα παιδί, έχασα τον Μάριο, που είναι πιο μικρός και ζήσαμε λιγότερα μαζί, ενώ με εσένα έχω ζήσει περισσότερα». Είπε στο ΕΓΩ.