Το άγνωστο παρασκήνιο της συμμετοχής της στη Eurovision αποκάλυψε για πρώτη φορά η Άννα Βίσση.
Η Ελληνίδα σταρ, που είχε λάβει μέρος στον μουσικό θεσμό το 2006, όταν είχε διοργανωθεί στη χώρα μας, και είχε καταφέρει να τερματίσει στην 9η θέση, μιλώντας στο podcast του Άρη Δημοκίδη, αποκάλυψε το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε τότε.
«Επειδή είναι μια χρονιά που δεν είχα βγάλει ποτέ από μέσα μου όσα είχαν συμβεί, νομίζω ότι αυτή είναι μια καλή ευκαιρία», είπε αρχικά η Άννα Βίσση.
«Ήμουν πάρα πολύ άρρωστη εκείνη την ημέρα. Είχα κάλλους στη φωνή και είχα «χτυπήσει» δύο ενέσεις κορτιζόνης. Δε μπορούσα να τραγουδήσω και είχα πάρα πολύ άγχος και στεναχώρια για αυτό», παραδέχτηκε σε άλλο σημείο η Άννα Βίσση.
«Αυτό που μου έχει αφήσει αυτή η εμφάνιση, τότε ήταν μία πικρία και για τη θέση και για το πώς το έζησα, όμως τελικά είναι συγκινητικό. Ο κόσμος το γούσταρε αυτό που έγινε. Δεν το ήξερα ότι συνέβαινε όλος αυτός ο χαμός από κάτω, εγώ άκουγα μόνο την ορχήστρα στο ακουστικό», είπε.
«Εγώ βγήκα να εκπροσωπήσω τη χώρα μου, ενώ είχε ήδη κερδίσει το βραβείο την προηγούμενη χρονιά. Αυτό ήταν το σημαντικό για μένα», τονίζει σε άλλο σημείο ενώ για τα όσα ειπώθηκαν τότε περί ελλιπούς σκηνικής παρουσίας του τραγουδιού, η Άννα Βίσση είπε.
«Ίσως τελικά παραήταν ευφάνταστη η σκηνική παρουσία. Ένα τέτοιο τραγούδι μπορεί να θέλει και την «ησυχία» του, για να προσέξει κανείς τα λόγια και την ερμηνεία του. Αυτές τις έντονες στιγμές και τις εκρήξεις εγώ τα βρίσκω λίγο περιττά. Είχα όμως τόση ανησυχία για τη φωνή μου, που δεν ασχολήθηκα με όλα αυτά».
«Ήταν εκπληκτικό σαν ρούχο. Αν με ρωτούσες σήμερα, θα σου έλεγα ότι θα έβγαινα με ένα blue jean, ένα άσπρο t-shirt και καουμπόικες μπότες. Δεν ήταν ο λόγος που βγήκε 9ο, ήταν ότι είχε επίπτωση στην υγεία μου. Δεν μπορούσα να αποδώσω, μπορούσα να το ακυρώσω αν δεν έβαζα τις ενέσεις. Θυμάμαι ότι καθόμουν στις πρόβες στο καμαρίνι και έκλαιγα. Έλεγα: πώς θα βγει η εμφάνιση;», εξομολογήθηκε.
«Δεν ξέρω κανέναν από αυτούς που έκραξαν. Μπορεί να τα διάβασα τότε, να με πείραξαν και να τα ξέχασα. Αν ήταν να ασχολούμαι κάθε φορά με τι λένε, τότε δεν θα έκανα αυτή τη δουλειά. Δεν παίζει ρόλο στο εάν θα κάνω ή πώς θα κάνω κάτι».