Αντίνοος Αλμπάνης: «Δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούμε την αρρώστια για να ξεφτιλίσουμε και να ταπεινώσουμε κανέναν»

Ο Αντίνοος Αλμπάνης έδωσε συνέντευξη στην εκπομπή «Πάμε Δανάη».

Ο ηθοποιός μεταξύ άλλων, μίλησε για την περιπέτεια που πέρασε με τον καρκίνο, το #metoo ενώ σχολίασε και τον πρόσφατο τσακωμό του Βαλάντη με την Ευρυδίκη στο Survivor.

«Είναι η στιγμή που λες «τώρα τι;». Που δεν ξέρεις αν αυτό θα πάει καλά ή δεν θα πάει. Αν θα υπάρχει ζωή.

Μου είχαν πει πως είναι από τις περιπτώσεις των καρκίνων που είναι θεραπεύσιμος. Στο στάδιο που ήμουν ήταν διαχειρίσιμο.

Όλα ήταν υπέρ μου. Θα πρέπει όμως να κλείσω μια πενταετία για να πω ότι κάπως ηρεμώ».

«Κάθε πρωί που ξυπνάω νιώθω καλά. Για μένα ένα πράγμα έχει πια μεγάλη σημασία… Η αξία βρίσκεται στο σήμερα, στο τώρα, στο εδώ.

Δεν κάνω μακροπρόθεσμα όνειρα κοιτάζω πολύ κοντινά. Αυτό που σκέφτομαι είναι πότε θα έρθει το Πάσχα, να πάω στους δικούς μου στην Εύβοια».

«Θα ξαναμιλούσα ανοιχτά για το θέμα της υγείας μου. 1000 φορές, ναι, θα το ξανάκανα. Η αγάπη που παίρνεις δεν συγκρίνεται με τίποτα.

Όταν ακούς από το στόμα του γιατρού πως έχεις καρκίνο, νομίζω πως είναι το πιο δύσκολο πράγμα που μπορεί να ακούσει ένας άνθρωπος.

Είναι η στιγμή που λες, «τώρα τι;». Δεν ξέρεις αν αυτό το πράγμα θα πάει καλά ή δεν θα πάει. Πως θα είναι η ζωή, αν θα υπάρχει ζωή.

Μου είχαν πει ότι είναι από τις περιπτώσεις των καρκίνων που είναι θεραπεύσιμος, στο στάδιο στο οποίο ήμουν εγώ ευτυχώς ήταν διαχειρίσιμο οπότε ήταν όλα υπέρ μου».

Για το #MeToo ανέφερε: «Δεν θεωρώ ότι όσα ακούστηκαν γύρω από το θέμα του #MeToo πλήγωσαν τον χώρο μας.

Το θέατρο υπάρχει πάρα πολλά χρόνια και δε νομίζω ότι μπορεί να πληγεί από κανένα σκάνδαλο».

«Είναι η στιγμή που θα πρέπει να κοιτάξουμε λίγο και τους εαυτούς μας στον καθρέφτη γιατί κακά τα ψέματα, δεν είμαστε όλοι τα καλύτερα παιδιά. Εύχομαι και ελπίζω αυτό το κίνημα να απλωθεί σε όλα τα επαγγέλματα».

Για το δημόσιο ξέσπασμα κατά του Βαλάντη, είπε: «Έτυχε να είμαι στο σπίτι και να παίζει το Survivor.

Κάποια στιγμή είδα την κοπέλα στην οποία αναφερόταν ο εν λόγω κύριος να κλαίει με αναφιλητά. Προσπαθούσα να καταλάβω τι είχε γίνει και όταν κατάλαβα θύμωσα τόσο πολύ που έπιασα τον εαυτό μου να μην μπορώ να σταματήσω να κλαίω.

Ο τρόπος που της μίλησε ήταν ταπεινωτικός. Ήθελε να της πει κάτι άλλο και χρησιμοποίησε το θέμα της αρρώστιας της».

«Πρέπει να είναι σαφές στον κόσμο. Δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούμε την αρρώστια για να ξεφτιλίσουμε και να ταπεινώσουμε κανέναν. Αυτό πρέπει να τελειώσει».