13 Οκτωβρίου 2020 16:00
Αποτελεί, πέρα από κάθε αμφιβολία, ένα από τα πιο «in» σημεία και στέκια της Αθήνας. Το Da Capo, το θρυλικό καφέ του Κολωνακίου, συμπληρώνει αισίως φέτος τριάντα χρόνια ιστορίας και… πρωτοπορίας!
Ήταν 20 Σεπτεμβρίου του 1990, ημέρα της γιορτής του ιδιοκτήτη του Στάθη Χριστοδουλόπουλου, όταν το Da Capo άνοιξε τις πόρτες του. Από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε στην πόλη το διάσημο πλέον μαγαζί, ο πολυπράγμων επιχειρηματίας φρόντισε να μυήσει τους Αθηναίους σε γεύσεις και συνήθειες που ως τότε αγνοούσαν ή και σνόμπαραν.
Για την ακρίβεια, το Da Capo λάνσαρε την έννοια του εσπρέσο bar και του barista, σέρβιρε το πρώτο (δικής του έμπνευσης) freddo εξοστρακίζοντας τον μέχρι τότε δημοφιλή ελληνικό φραπέ, προσέφερε ολόφρεσκα και πεντανόστιμα ιταλικά πανίνι με μοτσαρέλα και σολωμό και φυσικά εγκαινίασε το self service.
Το μαγαζί στην αρχή της οδού Τσακάλωφ με τα μικρά στρογγυλά τραπεζάκια με χρυσή στεφάνη και τις πράσινες τέντες από πάνω, προσέλκυε όλο και περισσότερο κόσμο και εξελίχθηκε σε στέκι και σημείο συνάντησης για τους κατοίκους της πρωτεύουσας.
Σημείο συνάντησης
Παράλληλα, είναι γνωστό πως εδώ και δεκαετίες αποτελεί χώρο πολιτικών ζυμώσεων. Υπουργοί και βουλευτές από όλο το πολιτικό φάσμα άρχιζαν από την πρώτη στιγμή –και εξακολουθούν να το κάνουν- την ημέρα τους εκεί με εσπρέσο, διαβάζοντας τις εφημερίδες και προχωρώντας σε ανάλυση των τελευταίων γεγονότων και εξελίξεων. Ενίοτε έχουν δίπλα τους ή απέναντί τους δημοσιογράφους που παραδοσιακά συχνάζουν στο Da Capo αναζητώντας, πέρα από στοιχεία για το ρεπορτάζ, και το καλύτερο καφέ της πόλης, όπως πολλοί τον χαρακτηρίζουν.
Σε διπλανά τραπεζάκια από αυτά των πολιτικών και των λειτουργών του Τύπου –άλλοτε και στα ίδια- κάθονται επιχειρηματίες που συζητούν σοβαρά για δουλειές και κάνουν διαπραγματεύσεις. Λέγεται ότι πίνοντας τον καφέ τους στο Da Capo πολλοί ισχυροί οικονομικοί παράγοντες «έκλεισαν» deals αξίας εκατομμυρίων δραχμών και ευρώ.
Φυσικά, από το ξακουστό μαγαζί περνούν καλλιτέχνες «πρώτης γραμμής», σταρ της τηλεόρασης, προσωπικότητες της μόδας και μεγάλες μορφές του ποδοσφαίρου και γενικότερα του αθλητισμού.
Όλα αυτά τα χρόνια, το καφέ παραμένει σταθερό σημείο συνάντησης όσων επιμένουν στην ποιότητα και ζητούν κάτι ξεχωριστό. Ο ιδιαίτερα κοινωνικός Χριστοδουλόπουλος φροντίζει για τον ιταλικό αέρα και τη φινέτσα του μαγαζιού και δεν αφήνει κανέναν με παράπονο.
Η ιδέα για το όνομα ήταν της συζύγου του, Όλγας, η οποία ήταν πάντα στο πλευρό του. Κατάγεται από τη Χαλκίδα και διαθέτει πτυχία, σπουδές, ενώ ξέρει πολλές γλώσσες. Είναι η οργανωτική ψυχή του Da Capo και συχνά βρίσκεται στο ταμείο του.
Τέλος, ο Χριστοδουλόπουλος έχει βοηθήσει πολύ κόσμο στην ανάγκη του και είναι αφανώς δραστήριος όπου υπάρχει πόνος και αγωνία επιβίωσης. Από φορείς μέχρι άστεγους της πλατείας και της ευρύτερης περιοχή.
Το καφέ που θυμίζει… Βουλή!
Το Da Capo μαζεύει καθημερινά πολλούς πολιτικούς. Ο ιδιοκτήτης του, Στάθης Χριστοδουλόπουλος έχει φροντίσει να κάνει τον χώρο φιλικό προς όλους ανεξαρτήτως απόψεων, ιδεολογιών και αντιλήψεων. Άπαντες είναι –και αισθάνονται- ευπρόσδεκτοι στα τραπεζάκια του θρυλικού καφέ του Κολωνακίου.
Ο Κώστας Σημίτης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Γιώργος Παπανδρέου, η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Δημήτρης Σιούφας, ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ο Αλέκος Φλαμπουράρης, ο Σταύρος Ψυχάρης, ο Γεράσιμος Γιακουμάτος είναι μόνο λίγοι από τους θαμώνες του Da Capo που όλα αυτά τα χρόνια το έκαναν να μοιάζει με… Βουλή! Από εκεί έχει περάσει και ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος.
Βέβαια, οι συζητήσεις που γίνονταν στα τραπεζάκια του ήταν σαφώς πιο πολιτισμένες και πιο χαμηλών τόνων σε σύγκριση με αυτές στο Κοινοβούλιο ή στον «αέρα» των τηλεοπτικών εκπομπών, που συχνά ξεφεύγουν.
Πάντως, στις αρχές της οικονομικής κρίσης, οι περισσότεροι πολιτικοί –εξαίρεση αποτελεί ο… γενναίος Γεωργιάδης- απέφευγαν το Da Capο, όπως και πολλές δημόσιες εμφανίσεις υπό τον φόβο των αποδοκιμασιών των πολιτών λόγω της ψήφισης και της εφαρμογής των Μνημονίων.
Πάντως, ο άνθρωπος που έχει ταυτιστεί όσο κανένας άλλος με το μαγαζί του Κολωνακίου, είναι ο τέως διεθνής ποδοσφαιριστής και νυν προπονητής, Νίκος Αναστόπουλος, ο οποίος από πολλούς θεωρείται ως το σύμβολό του!
Όταν οι ιδιοκτήτες… κυνηγούσαν τον Καμίνη!
Ίσως ο μοναδικός πολιτικός που να μην ένιωθε ευπρόσδεκτος στο Da Capo να ήταν ο Γιώργος Καμίνης, την εποχή της θητείας του ως δήμαρχος Αθηναίων.
Ο νυν βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής ήθελε να αφαιρεθούν οι πέργκολες των μαγαζιών, απόφαση που φυσικά επηρέαζε και το Da Capo. Οι επιτελείς της δημοτικής αρχής σύστηναν στους καταστηματάρχες να αντικαταστήσουν μόνοι τους τα στέγαστρα με μεγάλες ομπρέλες που κάλυπταν 16 τ.μ. η καθεμιά προσθέτοντας ότι πρέπει να έχουν όλες το ίδιο σχήμα και χρώμα. Στόχος ήταν να υπάρχει ομοιομορφία για την αισθητική της πλατείας και του κέντρου της Αθήνας.
Κάποια ημέρα, ο Καμίνης έτυχε να περάσει από το Κολωνάκι και την οδό Τσακάλωφ. Για κακή του τύχη, η Όλγα και ο Στάθης Χριστοδουλόπουλος τον αντιλήφθηκαν και αμέσως έτρεξαν να τον προλάβουν και να του εκφράσουν τα παράπονά τους. Λέγεται πως ο Καμίνης όταν τους είδε να έρχονται προς το μέρος του, άρχισε να τρέχει για να τους αποφύγει αλλά δεν τα κατάφερε!
Όταν τον πρόφτασαν οι ιδιοκτήτες καφέ, του είπαν: «Εμείς έχουμε άδεια για τα στέγαστρα εδώ και 21 χρόνια βάσει σχεδίου του δήμου Αθηναίων. Με ποια λογική εσύ θέλεις να τα κατεδαφίσεις;».
Ο δήμαρχος υπερασπίστηκε την πολιτική του λέγοντας: «Καταργούμε την απόφαση που σας επέτρεψε να βάλετε τα στέγαστρα. Πρέπει να τα αντικαταστήσετε με ομπρέλες».
Η τελευταία λέξη, πάντως, ανήκε στον Χριστοδουλόπουλο, ο οποίος είπε στον Καμίνη, που είχε ήδη αρχίσει να απομακρύνεται από κοντά του: «Στην παραλία βάζουν ομπρέλες, όχι στο Κολωνάκι. Μα στέκονται ομπρέλες εδώ, κύριε δήμαρχε;».
