15 Μαρτίου 2022 20:15
Αργύρης Πανταζάρας: έχει εισβάλλει στον Σασμό και θα φέρει τα πάνω κάτω.
Ο Αργύρης Πανταζάρας παραχώρησε συνέντευξη στην Real Life και μίλησε για τον ρόλο του και για τον τρόπο που έχει εισβάλλει στη σειρά, για το θέατρο και για την πρεμιέρα της ταινίας Ταξίδι στ’Αστέρια.
Όποιος δεν το παραδέχεται λέει ψέματα. Δεν νομίζω ότι έγινε κανείς ηθοποιός, επειδή έβλεπε Ταρκόφσκι στα πέντε του ή τον Μινωτή στην Επίδαυρο στα δέκα του. Το λέω επειδή τα βαριέμαι αυτά. Όταν ήμουν στο σχολείο, πριν από 20 χρόνια, θυμάμαι ότι λέγαμε τα αστεία που είχαμε δει στην τηλεόραση το προηγούμενο βράδυ. Τώρα στα διαλείμματα, τα παιδιά παίζουν σε σκετσάκια σκηνές από τις σειρές. Όλοι οι δάσκαλοί μου, ακόμα και οι πιο σκληροπυρηνικοί, στο πειραματικό θέατρο, έχουν κάνει τηλεόραση και ας μην το πολυλένε. Πάντως έτσι έχουν καριέρα!
Όσον αφορά εμένα, είναι η τρίτη συνεχόμενη φορά που μπαίνω στο τερέν της τηλεόρασης. Δύσκολο μέσο κι απαιτητικό. Μέχρι να βρεις το ρόλο έχεις πάει λήψη. Ο «Σασμός» μάλλον ήταν γραφτό μου. Μου τον πρότειναν από την αρχή κιόλας κι επανειλημμένως. Θυμάμαι ότι μόλις τελείωσε ο Τάκης Δοξαράς από τις Άγριες Μέλισσες, τον Ιανουάριο του 21, μου έγινε αμέσως πρόταση. Έπεσε, όμως, πάνω στη στιγμή που ήθελα να ανασάνω από την τηλεόραση και να επενδύσω στο θέατρο και στο σινεμά – παράλληλα έτρεχε κι η δική μου παραγωγή στο θέατρο. Ήμουν, λοιπόν, σίγουρος ότι δεν θα έκανα τηλεόραση για πολύ καιρό.
Άλλος κόσμος ο καθένας. Οι απαιτήσεις και οι ικανότητες που απαιτούνται είναι τρομακτικά διαφορετικές. Όποιος δεν αντιληφθεί τις διαφορές και την σημαντικότητά τους, είναι καταδικασμένος.
Είναι πολύ δύσκολο να είσαι καλός και ικανός σε όλα. Εδώ είναι δύσκολο να είσαι καλός στην ίδια την παράσταση την επόμενη μέρα, αν το καλοσκεφτείς. Πώς γίνεται να αψηφήσει κανείς την απίστευτη μελέτη και προετοιμασία που χρειάζεται ένας ηθοποιός, ώστε να επεκτείνει το καλλιτεχνικό του εύρος και να ορθώσει, ίσως για μια στιγμή, το καλλιτεχνικό του ανάστημα;
Θα χρησιμοποιήσω τα λόγια του αγγελιοφόρου της Αντιγόνης: “Μάζεψε όσα πλούτη θες και έχε το σπίτι σου. Ζήσε και γίνε βασιλιάς, σχήμα μεγάλου ανθρώπου πάρε, άμα λείψει από μέσα σου η χαρά και ό,τι μείνει για σκιά καπνού να μου το δίνανε, εγώ δεν θα τ’ αγόραζα μπροστά στην ευτυχία”, ε αυτό καθημερινά.
Για τον ρόλο του Δημήτρη Γιαννακόπουλου στην ταινία «Ταξίδι στ’ Αστέρια», που κάνει πρεμιέρα αύριο, είπε
Δεν μπορώ να ξεχάσω το βλέμμα του Κατρανίδη. Τη φωνή του, τον ρυθμό και τον τρόπο του. Ήταν σαν πραγματικός πατέρας. Επίσης, δεν θα ξεχάσω την ημέρα που πήγα στο γύρισμα και ήταν εκεί η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους. Σχεδόν αγχώθηκα που θα την γνώριζα.
Τέλος, δεν θα ξεχάσω τη νύχτα που μπήκα στην αίθουσα με τα τρόπαια και αντίκρισα όλα τα πανευρωπαϊκά και όλες τις τιμές. Τα άγγιξα και ένιωθα τον θόρυβο όλων των φιλάθλων, των στιγμών, ακόμα και τον ιδρώτα των αθλητών, τα δάκρυα και τις κραυγές όσων είχαν δουλέψει σκληρά γι’ αυτές τις τόσο σημαντικές διακρίσεις.
