Η κόντρα του Αριστοτέλη Ωνάση και του Σταύρου Νιάρχου είχε απασχολήσει για χρόνια τον τύπο. Αυτή τη φορά μέσα απο τις σελίδες του βιβλίου «Ο Ωνάσης και ο Σμηναγός Χ – Η μεταπολεμική αναγέννηση της πολιτικής αεροπορίας: από την ΤΑΕ στην Ολυμπιακή», που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος, φέρνει στο φως της δημοσιότητας άγνωστα γεγονότα από τον δημοσιογράφο Αχιλλέα Χεκίμογλου.
Διαβάζοντας το βιβλίο ο αναγνώστης θα ταξιδέψει στο παρελθόν και θα παρακολουθήσει τη σύγκρουση των δυο Τιτάνων Νιάρχου-Ωνάση, όπου μεσα σε όλα θα ανακαλύψει και το ρόλο του Στέφανου Ζώτου, «τον πατέρα της ελληνικής πολιτικής αεροπορίας, στον οποίο οφείλει η χώρα την αεροπορική της ανασυγκρότηση» και θα μάθει όλο το παρασκήνιο, τα πρόσωπα-κλειδιά, τα καλά κρυμμένα μυστικά και στοιχεία, για τον θρύλο της Ολυμπιακής με τον οποίο έχουμε μεγαλώσει γενιές και γενιές Ελλήνων. Τo iefimerida μίλησε με τον συγγραφέα και δημοσιογράφο Αχιλλέα Χεκίμογλου και σας δίνει μια χορταστική πρώτη γεύση του απολαυστικού βιβλίου του.
«Ο Ωνάσης είχε μέσα του μία αναρχία»
O Αριστοτέλης Ωνάσης αποβιβάζεται από αεροσκάφος της Ολυμπιακής Αεροπορίας.
Γιατί ο θρύλος του Ωνάση είναι ακόμα ζωντανός και μας απασχολεί τόσο πολύ η ζωή, οι ιστορίες και το έργο του;
Ο Ωνάσης υπήρξε μία συγκλονιστική προσωπικότητα που έχτισε μία αυτοκρατορία στην κυριολεξία από το μηδέν. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι έφυγε έφηβος πρόσφυγας από τη Σμύρνη, έχοντας καταφέρει να διασωθεί από την τουρκική εκδικητικότητα υπό μυθιστορηματικές συνθήκες – οι Τούρκοι είχαν κάψει ζωντανά μέλη της οικογένειάς του. Δεν δίστασε να έρθει σε σύγκρουση με τον πατέρα του και να φύγει μόνος, όντας ανήλικος, στην Αργεντινή για να χτίσει μία νέα ζωή. Δούλεψε πάρα πολύ σκληρά προτού αρχίσει να βγάζει χρήματα.
Όταν η Ελλάδα μετά τον πόλεμο μοίραζε τα «Liberty» της Αμερικανικής βοήθειας στους εφοπλιστές για να κάνουν ξανά την επανεκκίνησή τους, είχε αρνηθεί να του χορηγήσει πλοία γιατί είχε την Αργεντινή υπηκοότητα. Μα ποια θα είχε; Στο Μπουένος Άιρες έφτασε με διαβατήριο τύπου Νάνσεν – αυτά που έδιναν στους πρόσφυγες που είχαν χάσει την Οθωμανική υπηκοότητα.
Ο Ωνάσης είχε μέσα του μία «αναρχία» και παρόλο που συνδεόταν στενά με πολιτικούς ηγέτες, δεν είχε κανένα πρόβλημα να συγκρουστεί με διάφορες κυβερνήσεις ανά τον κόσμο, κερδίζοντας, μάλιστα, σχεδόν όλες τις μάχες. Πάντα μέσα του ήταν ένα πιτσιρίκι από τη Σμύρνη που ένοιωθε ότι μπορούσε να κατακτήσει τον κόσμο. Κι εν πολλοίς, το έκανε. Και το πέτυχε, βέβαια, γιατί είχε μέσα στο μυαλό του το ισοδύναμο ενός δυναμικού φύλλου excel που του επέτρεπε να αναγνωρίζει αυτόματα τις επιχειρηματικές ευκαιρίες.
Σε αυτό βοήθησε φυσικά η γνώση του εμπορικού πνεύματος την οποία είχε από την οικογένειά του, που πριν την Καταστροφή ήταν και εύπορη και πολύ δραστήρια. Αλλά και ο χαρακτήρας του: η ανάληψη κινδύνου ήταν η δεύτερη φύση του. Είχε βέβαια και σκοτεινές πλευρές, όπως η λυκοφιλία του με τον δικτάτορα Παπαδόπουλο, στον οποίο είχε παραχωρήσει τη βίλα του στο Λαγονήσι. Ένας ακόμη λόγος που επιβιώνει ο μύθος του ήταν η τραγικότητα. Έχασε τόσο άδικα και πρόωρα τον Αλέξανδρο, ενώ ακολούθησε μετά τον θάνατό του και η Χριστίνα.
Τι πραγματεύεται το βιβλίο αυτό και τι νέο έρχεται να προσθέσει στη θρυλική ιστορία της Ολυμπιακής Αεροπορίας;
Το βιβλίο πραγματεύεται την επανεκκίνηση της πολιτικής αεροπορίας της Ελλάδας μετά τον πόλεμο. Χρονικά, ξεκινά από την επαύριο της συμφωνίας της Βάρκιζας και σταματά στο 1962, όταν ο Ωνάσης πέτυχε την πρώτη τροποποίηση της σύμβασης παραχώρησης της Ολυμπιακής Αεροπορίας, που όχι μόνο έθεσε τις βάσεις για την διηπειρωτική εταιρεία, αλλά και δημιούργησε το νομοθετικό προηγούμενο που του επέτρεψε να εξασφαλίσει άλλες εννέα (ευνοϊκότατες για αυτόν) τροποποιήσεις της σύμβασής του έως την επιστροφή της εταιρείας στο δημόσιο.
Η τότε βασιλική οικογένεια με τον Στέφανο Ζώτο Φωτογραφία: Ιδιωτικό αρχείο Καψάνη – Παναγιωτοπούλου
Το βιβλίο ανοίγει για πρώτη φορά τα αρχεία της πολιτικής αεροπορίας, απορρίπτει μία σειρά από μύθους και παραδοχές και, κυρίως, αναδεικνύει μία παντελώς άγνωστη στο ευρύ κοινό, αλλά κορυφαίας σημασίας προσωπικότητα: εκείνης του Στέφανου Ζώτου, του ιδρυτή της ΤΑΕ (προκατόχου της Ολυμπιακής), ο οποίος είναι ο πραγματικός πατέρας της ελληνικής πολιτικής αεροπορίας. Δίχως τον Ζώτο, δεν θα υπήρχε απολύτως τίποτε. Σε αυτόν οφείλουμε την ανασυγκρότηση της αεροπορίας – ο Ωνάσης τα βρήκε έτοιμα.
Ο άγνωστος ρόλος του μυστηρώδους Σμηναγού Χ
Μιλήστε μας για τη μυστηριώδη ιστορία του Στέφανου Ζώτου, πώς προέκυψε το ψευδώνυμο «Σμηναγός Χ» και ποιο είναι συνοπτικά το ιστορικό-κοινωνικό-πολιτικό παρασκήνιο που φωτίζει το βιβλίο σας;
Ο Ζώτος ήταν αξιωματικός της πολεμικής αεροπορίας και ιπτάμενος χειριστής προερχόμενος από την αεροπορία του Ναυτικού. Στο Μεσοπόλεμο υποστήριζε το Λαϊκό Κόμμα και είχε πρωτοστατήσει στις αντιδράσεις των Λαϊκών αξιωματικών, όταν ο Αλέξανδρος Ζάννας προσπαθούσε να συγκροτήσει το υπουργείο Αεροπορίας – αρθρογραφούσε μάλιστα με το ψευδώνυμο «Σμηναγός Χ». Έτσι, πέρασε από πειθαρχικό συμβούλιο τουλάχιστον 5 φορές.
Είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην αναχαίτιση του κινήματος του Πλαστήρα στην Αεροπορία και γι’ αυτό ανέλαβε υψηλόβαθμη θέση στο υπουργείο Αεροπορίας με την επικράτηση των Λαϊκών. Μέχρι που διαπίστωσε ότι έως τότε σύντροφοί είχαν συμμετοχή στην απόπειρα δολοφονίας του Ελευθερίου Βενιζέλου.