Γλύτωσε από θαύμα ο Μιχάλης Μητρούσης
Εντός της ημέρας θα χειρουργηθεί ο Μιχάλης Μητρούσης που τραυματίστηκε χθες Κυριακή, σε τροχαίο στη Συγγρού. Ο ηθοποιός έχει υποστεί κάταγμα έξω σφυρού. Πρόκειται για ένα ήπιο κάταγμα, ωστόσο, όπως […]
23 Δεκεμβρίου 2020 14:45
Στο Facebook και στο Instagram στους αντίστοιχους λογαριασμούς του αποφάσισε ο Χάρης Βαρθακούρης να γράψει αυτά που βίωσε όσο διάστημα διήρκεσε το παιχνίδι:
«Ένας μικρός απολογισμός ενός Μεγάλου Αδερφού»
29 Αυγούστου – 18 Δεκεμβρίου
Αυτό ήταν το πιο εντατικό μάθημα σκληρής τηλεόρασης που θα μπορούσε να λάβει ένας αρΧΑΡΗοΣ (και όχι μόνο)!
Ζωντανό πρόγραμμα με συνεχείς εναλλαγές κι ανατροπές, αποφάσεις που λαμβάνονται (και μπορεί πάλι να αλλάξουν) δευτερόλεπτα πριν βγουν στον αέρα, τεχνικά προβλήματα (μέσα στο πρόγραμμα κι αυτά), φωνές παντού αλλά κυρίως στο αυτί σου κι ενώ προσπαθείς παράλληλα να παρακολουθήσεις τι γίνεται και τι λέγεται δίπλα σου διότι ενδέχεται να χρειαστεί να απαντήσεις ή να σχολιάσεις.
Πρόκληση μεγάλη να διατηρήσεις την ψυχραιμία σου και να μην απαντήσεις σε μπηχτές και υπονοούμενα, πρόκληση να είσαι αμερόληπτος ώστε κανένας παίκτης να μη νιώσει ότι τον αδικείς ή ότι αβαντάρεις κάποιον άλλο. Πρόκληση το να θέλεις να πάρεις θέση σε κάτι αλλά να μην το επιτρέπει ο ρόλος του παρουσιαστή, πρόκληση να δοκιμάζεις τα όρια της υπομονής σου για να μην προσβάλεις κανέναν δεξιά κι αριστερά (εσκεμμένα ή μη), ένα ασταμάτητο ασανσέρ συναισθημάτων, μια κρύο-μια ζέστη, αδρεναλίνη στο φουλ και τελικός απολογισμός:
Μια εμπειρία που σίγουρα θα μου μείνει αξέχαστη και θα έχω να λέω ότι «Το έκανα κι αυτό… και μάλιστα το έφερα εις πέρας”.
Ανήκω ξαφνικά σε μια μικρή μειοψηφία, μια… ελίτ τριών, μόλις, ατόμων που έχουν παρουσιάσει στην Ελλάδα τη συγκεκριμένο ριάλιτι.
Κι όλα αυτά εν μέσω πανδημίας, χωρίς κοινό στο πλατό να δίνει λίγο παλμό ρε αδελφέ (πιστέψτε με, είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ η διαφορά με κοινό στο πλατό), χωρίς παλαμάκια, χωρίς ρυθμό και ένταση, χωρίς να μπορούμε να φέρουμε, έστω πίσω από τις κάμερες, 3 φίλους ή συγγενείς για εμψύχωση ή και για παρέα.
Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν να μάθω να αδιαφορώ και να αγνοώ τον υπέρμετρο και ανεξήγητο, για μένα, φανατισμό πολλών που με ανάγκασε να «αποσυνδέσω» το Twitter μου και να περιορίσω τα μηνύματα και τα tags στο Instagram επειδή παρενοχλούσαν καθημερινά κι εμένα και τη γυναίκα μου (!!) και μας έριχναν κατάρες οικογενειακώς (μέχρι και στα κοριτσάκια μας!) επειδή ο Χ παίκτης δεν έφυγε την εβδομάδα που επιθυμούσαν εκείνοι ή επειδή η συμπεριφορά κάποιων συγκατοίκων τους έβρισκε αντίθετους, επειδή δεν άρεσε η ερώτηση που έκανα, επειδή το ύφος μου όταν την κοιτούσα δήλωνε (κατ’αυτούς) απέχθεια ή κοροϊδία, επειδή δεν ήταν προτεινόμενοι αυτοί που δεν γούσταραν, λες κι εγώ/εμείς τους κρατούσαμε μέσα στο παιχνίδι ή παίρναμε αποφάσεις που το επηρέαζαν! Οπότε δεν μιλάμε για απλό «σχολείο τηλεόρασης» πλέον, αλλά για (ακολουθεί πελώριο κλισέ) «Πανεπιστήμιο ζωής»!
https://www.instagram.com/p/CJGAfI1BC15/?utm_source=ig_web_copy_link