Χριστόφορος Παπακαλιάτης: Έμαθε μπροστά στις κάμερες την απώλεια του Καζάκου

Από τους δημοσιογράφους πληροφορήθηκε ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης την είδηση θανάτου του Κώστα Καζάκου.

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Χριστόφορος Παπακαλιάτης βρέθηκε το βράδυ της Τρίτης στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά προκειμένου να παρακολουθήσει τη θεατρική παράσταση στην οποία πρωταγωνιστεί η Χαρούλα Αλεξίου με τίτλο, «Το Αϊβαλί η Πατρίδα μου».

Μιλώντας στις τηλεοπτικές κάμερες, του ζητήθηκε να πει και δυο λόγια για τον Κώστα Καζάκο ο οποίος είχε φύγε από τη ζωή λίγη ώρα νωρίτερα.

Ο Παπακαλιάτης δεν γνώριζε την απώλεια του κορυφαίου πρωταγωνιστική και σοκαρίστηκε στο άκουσμά της.

«Τι; Δεν γνωριζόμασταν. Δεν έχω συνεργαστεί αλλά το μαθαίνω τώρα από εσάς. Τι να πω τώρα; Τι μου το λέτε τώρα ζωντανά ρε παιδιά;», είπε αρχικά ο Παπακαλιάτης προσπαθώντας να συνειδητοποιήσει τι έχει συμβεί.

Και πρόσθεσε: «Όχι δεν ήξερα τίποτα. Πραγματικά λυπάμαι. Τα συλλυπητήριά μου στην οικογένειά του».

Ο Κώστας Καζάκος έφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών. Τους τρεις τελευταίους μήνες νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός όπου είχε εισαχθεί με κορωνοϊό, εξαιτίας του οποίου επιβαρύνθηκαν σημαντικά τα χρόνια αναπνευστικά προβλήματα που αντιμετώπιζε.

Η κατάστασή του κρίθηκε εξαρχής σοβαρή και επιδεινωνόταν με το πέρασμα του χρόνου.

Τον περασμένο Απρίλιο ο Καζάκος αποχώρησε από την παράσταση όπου επρόκειτο να πρωταγωνιστήσει και αντικαταστάθηκε από άλλον ηθοποιό. Η παράσταση ήταν τα «Ματωμένα Χώματα» της Διδώς Σωτηρίου.

Από το 1968 μέχρι το 1992 υπήρξε παντρεμένος με την ηθοποιό Τζένη Καρέζη, με την οποία απέκτησε τον γιο τους, τον επίσης ηθοποιό Κωνσταντίνο Καζάκο (γενν. 1969).

Το 1997 παντρεύτηκε με την ηθοποιό Τζένη Κόλλια. Μαζί απέκτησαν τέσσερα παιδιά: τον Αλέξανδρο (γενν. 1997), την Άρτεμι-Γεωργία (γενν. 1998), την Ηλέκτρα (γενν. 2002) και τη Μάγια (γενν. 2008).

Η Άρτεμις-Γεωργία έχασε τη ζωή της στις 25 Ιουνίου 1999, σε ηλικία 8 μηνών και μία εβδομάδα μετά την βάπτισή της, πάσχοντας από σπάνια ασθένεια.

Ο Καζάκος ήταν ένα από τα μεγάλα ταλέντα που πέρασαν το κατώφλι του Θεάτρου Τέχνης. Η πρώτη του εμφάνιση στο θεατρικό σανίδι έγινε το 1957 στο έργο του Μπρεχτ «Ο κύκλος με την κιμωλία».

Το 1956 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο κινηματογραφικό πανί και συγκεκριμένα στην σατιρική ταινία του Γρηγόρη Γρηγορίου «Η αρπαγή της Περσεφόνης», σε σενάριο του Ιάκωβου Καμπανέλλη.