Κουρής-Τοπαλίδου:Στα δικαστήρια για το διαζύγιο
Κόντρα στα δημοσιεύματα που ήθελαν να βάζουν στην σχέση τους νέα θεμέλια και να “παγώνουν” το διαζύγιο, εμείς μαθαίνουμε δυστυχώς ακριβώς το αντίθετο για τον ηθοποιό Νίκο Κουρή και την […]
Η αντιμετώπιση που είχε από την παραγωγή της θρυλικής «Λάμψης».
Αλλά και οι κατώτερες των προσδοκιών προτάσεις συνεργασίας που δέχθηκε μετά την ολοκλήρωση της σειράς του ΑΝΤ1 .
Πίκραναν τον Χρήστο Πολίτη, ο οποίος αποφάσισε να εγκαταλείψει οριστικά τον χώρο.
Ο 78χρονος, πλέον, ηθοποιός, που στο σίριαλ του Νίκου Φώσκολου ερμήνευσε τον χαρακτήρα του Γιάγκου Δράκου, ανακάλυψε ότι τον είχαν… ρίξει.
Συγκεκριμένα, έμαθε στην πορεία ότι τα χρήματα που λάμβανε ήταν λιγότερα.
Σε σύγκριση με εκείνα που αποκόμιζαν νεότεροι συνάδελφοί του στο καστ και παρά το γεγονός ότι ο ίδιος κρατούσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Μετά την ολοκλήρωση της «Λάμψης» και παρότι ήταν άκρως επιτυχημένος.
Και δημοφιλής, οι προτάσεις συνεργασίας που δέχθηκε –σε τηλεόραση αλλά και θέατρο- ήταν πολύ κατώτερες των επιθυμιών του, σε κάθε επίπεδο.
Έτσι, αφού ζύγισε όλα τα δεδομένα, έλαβε την απόφαση να φύγει οριστικά από τον χώρο.
Παράλληλα, άφησε και την Αθήνα και εγκαταστάθηκε στην Επίδαυρο. Είναι κοντά στη φύση και νιώθει ήρεμος, δίπλα στους δικούς τους ανθρώπους.
«Έπαιρνα 11.000 ευρώ και άλλοι 30.000 ευρώ».
Σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, ο ηθοποιός, αναφέρθηκε στο τι συνέβη στη «Λάμψη» και τι ήταν αυτό που τον ενόχλησε.
«Όταν με έκλεισαν για να παίξω στη ‘Λάμψη’, μου έδωσαν λίγα χρήματα, σε αντίθεση με άλλους ηθοποιούς που έπαιξαν στο σίριαλ.
Κάτι που εγώ δεν γνώριζα και όταν το ανακάλυψα ήταν αργά. Όταν είχα φτάσει τον προτελευταίο χρόνο να παίρνω ένα ποσό της τάξεως περίπου των 11.000 ευρώ τον μήνα.
Ισότιμοί μου ή και κατώτεροι έπαιρναν 30.000 τον μήνα. Δεν έχω μετανιώσει για τίποτα όμως. Έπρεπε να γίνουν», δήλωσε.
Σχετικά με την απόφασή του να σταματήσει να ασχολείται με τον καλλιτεχνικό χώρο, είπε: «Όπως οι ποδοσφαιριστές κρεμάνε τα παπούτσια, έτσι και οι ηθοποιοί πρέπει να φεύγουν.
Αποσύρεται κάποιος από τον χώρο αν δεν κάνει για τον χώρο ή δεν του κάνει ο χώρος. Για μένα, οι συνθήκες του επαγγέλματος ήταν τέτοιες που δεν μου άρεσε πια».
«Αστείες προτάσεις»
Και συνέχισε λέγοντας: «Οι προτάσεις που μου έγιναν έκτοτε, ήταν αστείες. Δεν με ενδιέφερε να μπω σε μια θεατρική καθημερινότητα, να είμαι συνέχεια στη σκηνή, να με βλέπει ο κόσμος, να παίρνω χρήματα.
Όχι, αυτό δεν με ενδιέφερε καθόλου. Και μιλάω για το θέατρο αποκλειστικά».
Και ο Πολίτης κατέληξε:
«Η τηλεόραση είναι άλλο πράγμα. Είναι ένας χώρος που κάποιος βγάζει λεφτά. Και γι’ αυτό, άλλωστε, έκανα τηλεόραση. Το θέατρο είναι κατάθεση ψυχής».
Οι πληροφορίες αναφέρουν πως ο Πολίτης δεν έχει επαφές με τους συναδέλφους του και προτιμά να ζει απομονωμένος.
Η συμπρωταγωνίστριά του στη «Λάμψη», Κάτια Δανδουλάκη είχε πει σχετικά: «Δεν έχουμε μιλήσει, δεν θέλει απ’ ό,τι έχω καταλάβει.
Όχι προσωπικά με εμένα, γενικά. Ο Χρήστος έχει προτιμήσει να ‘μονάσει’, ζει πια κοντά στην Επίδαυρο.
Είναι μια χαρά με την οικογένειά του, τους ανθρώπους του, τους φίλους του αλλά κουράστηκε προφανώς και ήθελε μετά απ’ όλα αυτά, την απόλυτη απομάκρυνση».
Ξεχώρισε στο θέατρο αλλά τον ανέδειξε η τηλεόραση
Ο Χρήστος Πολίτης γεννήθηκε στο Ηράκλειο στις 27 Δεκεμβρίου 1942 και το πραγματικό του όνομα ήταν Χρήστος Πιατουλάκης.
Έχει πραγματοποιήσει λαμπρή καριέρα στον χώρο του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, ενώ μέσω της τελευταίας έγινε ευρύτερα γνωστός στο κοινό.
Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και πραγματοποίησε την πρώτη του εμφάνιση στον θίασο των Γιάννη Φέρτη και Ξένιας Καλογεροπούλου στο έργο «Δέκα μικροί νέγροι», το 1965.
Έπειτα έπαιξε στον θίασο Τ. Νικηφοράκη – Ν. Χατζίσκου στις παραστάσεις «Πολύ κακό για το τίποτα» και «Τσάι και συμπάθεια». Ακολούθησαν συνεργασίες με το θέατρο του Κώστα Μουσούρη και με το Εθνικό Θέατρο.
Στο πλαίσιο της τελευταίας εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε αρχαία τραγωδία στα έργα «Χοηφόροι» και «Ευμενίδες» του Αισχύλου και «Ιππόλυτος» του Ευριπίδη. Με τις παραστάσεις αυτές συμμετείχε σε διεθνή Φεστιβάλ στο εξωτερικό.
Το Απλό Θέατρο
Υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του Απλού Θεάτρου, το 1974, με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Αντώνη Αντύπα.
Ήταν θίασος που είχε στόχο τη θεατρική αποκέντρωση. Αρχικά έγιναν περιοδείες σε όλη την Ελλάδα.
Το 1982, το Απλό Θέατρο απέκτησε συγκεκριμένη εταιρική μορφή, ως ομόρρυθμη εταιρεία και σταθερή θεατρική στέγη στο ομώνυμο θέατρο στην Καλλιθέα.
Όπου παρουσιάστηκαν μια σειρά από παραστάσεις ξένου κυρίως ρεπερτορίου. Μεταξύ άλλων, ανέβηκαν έργα των Άρθουρ Μίλερ, Τενεσί Ουίλιαμς, Όλιβερ Γκόλντσμιθ, Τζο Όρτον, Λούλας Αναγνωστάκη, Φρανσουάζ Σαγκάν και άλλων.
Ο θίασος διαλύθηκε το 1990 με την αποχώρηση του Πολίτη.
Παράλληλα με το έργο του στο Απλό Θέατρο, συνεργάστηκε με άλλους θεατρικούς δημιουργούς και θιάσους.
Όπως η Αντιγόνη Βαλάκου, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο Αλέκος Αλεξανδράκης, ο Αλέξης Μινωτής, ο Αλέξης Σολομός, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης, το Άρμα Θέσπιδος κ.ά.
Μετά την αποχώρησή του από το Απλό Θέατρο, συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο και με αρκετούς θιάσους του ελεύθερου θεάτρου.
Στον χώρο του αρχαίου δράματος επέστρεψε το 1986, στο πλάι του Μινωτή με το «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή και το 1992 με την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή.
Τελευταία θεατρική παράσταση στην οποία συμμετείχε, υπήρξε «Το λιοντάρι του χειμώνα», κατά τη θεατρική περίοδο 1997-98.
Στον κινηματογράφο
Το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο έγινε το 1968 με την ταινία «Λεωφόρος του μίσους» του Νίκου Φώσκολου, στον οποίο είχε έναν μικρό ρόλο.
Ακολούθησαν κι άλλα φιλμ, ενώ το 1969 κέρδισε το βραβείο Β’ Αντρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, για την ερμηνεία του στην ταινία «Το κορίτσι του 17».
Στη συνέχεια συνεργάστηκε κυρίως με τον κινηματογραφικό παραγωγό Τζέιμς Πάρις. Συνολικά, πήρε μέρος σε δεκαεπτά ταινίες.
Στην τηλεόραση εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1973, στη σειρά «Τα δίχτυα του τρόμου», στον ρόλο του Άντολφ Ράχμαν.
Μεταξύ άλλων, συμμετείχε στις σειρές «Βασίλισσα Αμαλία» μαζί με τη Βουγιουκλάκη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ και «Αφροδίτη» με τη Νόρα Βαλσάμη.
Την δεκαετία του 1980 είχε ελάχιστες συμμετοχές σε τηλεοπτικά προγράμματα. Το 1991, επανεμφανίστηκε στην τηλεόραση με την καθημερινή σειρά του Φώσκολου, «Λάμψη». Για δεκατέσσερα χρόνια ερμήνευσε τον μεγιστάνα Γιάγκο Δράκο!
Κατά τις δεκαετίες 1970 και 1980 πήρε μέρος σε αρκετές θεατρικές παραγωγές για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση.
Καθώς και σε δύο παραγωγές για βίντεο, στα τέλη της δεκαετίας του 1980.
Κατά τη δεκαετία του 1990, χρημάτισε για μια διετία, δάσκαλος στη Δραματική Σχολή Αθηνών του Γ. Θεοδοσιάδη.
Η ενασχόληση με την πολιτική
Ο Χρήστος Πολίτης στράφηκε και στην πολιτική. Αρχικά, συμμετείχε ως υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο επικρατείας της Πολιτικής Άνοιξης στις βουλευτικές εκλογές του 1996 αλλά δεν κατόρθωσε να εκλεγεί.
Επίσης, ασχολήθηκε με την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Συγκεκριμένα, το 1998 εξελέγη νομαρχιακός σύμβουλος Αθηνών με τον συνδυασμό του Θεόδωρου Κατριβάνου. Ωστόσο, αποχώρησε από τη θέση του έπειτα από λίγο.
