Χρύσα Ρώπα: Το σοκ με τον Πέτρο Φιλιππίδη και το άγνωστο περιστατικό μεταξύ τους

Η Χρύσα Ρώπα αναφέρθηκε στον Πέτρο Φιλιππίδη και στη βοήθεια που του είχε ζητήσει παλαιότερα, ενώ αναφέρθηκε στο σοκ που αισθάνθηκε όταν πληροφορήθηκε τις σε βάρος του καταγγελίες.

Η ηθοποιός Χρύσα Ρώπα ήταν καλεσμένη το βράδυ της Τρίτης στην εκπομπή «Έλεος!» του MEGA.

Μεταξύ άλλων, μίλησε για την υπόθεση του Πέτρου Φιλιππίδη.

«Σοκ μεγάλο. Είναι διαφορετικά για εμάς που ήμασταν κοντά και διαφορετικά για κάποιον που το μαθαίνει. Αυτό ήταν κάτι που δεν θα ήθελες να συμβεί στη ζωή σου. Δεν είχα αντιληφθεί κάτι τέτοιο.

Είχα φοβερές αντιρρήσεις με τον τρόπο που διαχειριζόταν την εξουσία και για αυτό δεν βρεθήκαμε πολλές φορές στο θέατρο. Όμως, όταν είχα την αδελφή μου με καρκίνο, ακυρώθηκε η ασφάλεια και έπρεπε να βρω χρήματα, περίπου 100.000 ευρώ.

Πέρασα από όλα τα θέατρα και ζήτησα 5.000 ευρώ. Ο Πέτρος μου έδωσε 10.000 ευρώ. Πέρασε λίγος καιρός, έκανα μια σειρά στην τηλεόραση και του τα γύρισα πίσω και μου τα γύρισε.

Είναι τόσο μαύρο, τόσο σκοτεινό το δεύτερο μέρος του έργου που τι να πεις. Το σκέφτομαι συνέχεια αλλά είναι τόσο σκοτεινό το άλλο, δηλαδή αυτή η κατάχρηση εξουσίας», είπε αρχικά η Ρώπα.

Στην συνέχεια, η ηθοποιός ανέφερε ότι θα ήθελε κάπως να έχει βοηθήσει τις συναδέλφους της όσον αφορά τον Φιλιππίδη, σημειώνοντας: «Ήμουν στο Παρίσι και επειδή είναι νέα γενιά που δεν συναντιόμαστε στις δουλειές, ντράπηκα που ήμουν τόσο έξω.

Στη δική μου ιστορία, με αφορούσε, γιατί ήμουν στο θέατρο με ένα από τα άτομα που κατήγγειλαν. Με βασάνιζε, γιατί δεν ήρθε κανείς να μου το πει; Δεν ήξεραν ότι είμαι και μαγκάκι;

Πώς να βοηθήσεις; Δεν νομίζω ότι υπάρχει το δράμα του θύτη. Ούτε μια στιγμή δε το σκέφτηκα αυτό. Ναι, όταν βλέπω από αυτό το ύψος τον Πέτρο και μετά τον βλέπω εκεί κάτω, λέω ‘γιατί;’ αλλά, μέχρι εκεί. Όλοι περνάμε ταμείο».

Σε άλλο σημείο μίλησε για τον τρόπο που έμαθε ότι ήταν υιοθετημένη και τη σχέση με την δίδυμη αδελφή της.

«Το έμαθα στην είσοδο μιας πολυκατοικίας ότι είμαι υιοθετημένη…. Το άκουσα τυχαία. Ήμουν 12-13 ετών. Και εκεί ας πούμε, όταν ανεβήκαμε σπίτι, πάλι εγώ έλεγα ότι φταίω. Τους ήξερα, ήταν ο θείος μου ο πατέρας μου, η ξαδέλφη μου η αδελφή μου.

Όταν το έμαθα αισθάνθηκα φιλιά… Εγώ ήμουν της πόλης και εκείνη στο χωριό. Η αδερφή μου το ήξερε. Στο χωριό όλοι έλεγαν ‘το διδυμάκι’.

Ζήσαμε πολλά χρόνια κοντά η μια στην άλλη… Μου λείπει ακόμα η οικογένεια που δεν είχα. θα ήθελα να πάω σε μια θεία μου, να δω ένα σπίτι, να πω ότι εδώ γεννήθηκα και μεγάλωσα… », είπε η Ρώπα.