Δανάη Λουκάκη για Άγριες Mέλισσες: «Όταν διάβασα το σενάριο σοκαρίστηκα με αυτή τη σκηνή»

Η Δανάη Λουκάκη παραχώρησε συνέντευξη και μίλησε για την εμπειρία της στις Άγριες Μέλισσες αλλά και για την πιο δύσκολη σκηνή της σειράς

Το ταξίδι των «Αγριων μελισσών» ολοκληρώθηκε. Τι σας άφησε η τηλεοπτική αυτή σειρά;

«Για μένα ήταν ,ένα αναπάντεχο δώρο. Ηρθε σε μια κρίσιμη φάση της ζωή μου, το 2019, και ήταν πολύ όμορφο. Κοιτώντας πίσω, βλέπω πόσα πράγματα έχουν αλλάζει από τότε σε μένα προς το καλύτερο. Δεν είμαι ο ίδιος άνθρωπος από κάθε άποψη και ως επαγγελματίας και ως ηθοποιός και ως προσωπικότητα.

Έχω μάθει πολλά και νομίζω ότι ο καθένας μας μέσα από αυτή τη σειρά έβγαλε τον καλύτερό του εαυτό. Υπήρχε πολύ καλό κλίμα στα γυρίσματα κι ένα από αυτά που θα μείνουν από αυτή τη συνεργασία είναι φιλίες που θα κρατήσουν για πολλά χρόνια».

Το φινάλε ήταν αυτό που περιμένατε;

«Δεν το είχα φανταστεί, γιατί με αυτό το συγγραφικό δίδυμο δεν ξέρεις τι να περιμένεις, αλλά ήταν πολύ δυνατό και οι ιστορίες που είχαν ανοίξει και από την πρώτη κιόλας σεζόν μπήκαν στη θέση τους, όπως τους άξιζε κι όπως έπρεπε».

Και η Παγώνα και ο Τόλλιας, παρά τη μεγάλη απώλεια του Θανασάκη, βρήκαν το κουράγιο να συνεχίσουν τη ζωή τους.

«Πράγματι, ύστερα από το τρομερό αυτό χτύπημα που τους έδωσε η μοίρα, επικεντρώθηκαν στην οικογένεια τους και δεν το έβαλαν κάτω. Είναι πολύ ελπιδοφόρο ότι αυτοί οι άνθρωποι πήραν και πάλι τα ηνία στα χέρια τους. Αυτό έκαναν κι όλα αυτά τα χρόνια με ό,τι τους συνέβαινε. Αλληλοστηρίζονταν και προχωρούσαν. Οπως λέει και το τραγούδι, ο καθένας το παλεύει όπως ξέρει και μπορεί».

Ποιες ήταν οι πιο δύσκολες σκηνές της φετινής σεζόν για εσάς;

«Αυτές του νοσοκομείου και του θρήνου για τον Θανασάκη πάνω από τη σωρό του με το μοιρολόι. Τα γυρίσματα ήταν πολύωρα κι έπρεπε να είμαι απόλυτα συγκεντρωμένη και όχι μόνο εκείνη την ώρα.

Είχα αρχίζει να προετοιμάζω τον εαυτό μου γι’ αυτή τη σκηνή μέρες πριν. Οταν διάβασα το σενάριο είχα σοκαριστεί με αυτή την εξέλιξη και η διεργασία γι’ αυτό που ερχόταν είχε ξεκινήσει εσωτερικά από τότε. Νομίζω ότι η Μελίνα Τσομπάνη και ο Πέτρος Καλκόβαλης μας φύλαγαν για το τέλος αυτή την υποκριτικά δυνατή στιγμή».