Δήμητρα Κατσαφάδου: «Η οικογένειά μου με αποκλήρωσε – Μου είπαν ότι για εκείνους έχω αυτοκτονήσει»

Στην κάμερα της εκπομπής «Super Κατερίνα» μίλησε η Δήμητρα Κατσαφάδου.

Η ίδια μοιράστηκε την ιστορία της, όταν αποφάσισε να φύγει από τη φαρμακευτική που εργαζόταν ενώ αποκάλυψε και πως είναι πολύ κοντά στο να υιοθετήσει ένα παιδί.

«Δούλευα σε μια φαρμακευτική. Όταν έφυγα από εκεί έπαιρνα πάρα πολύ καλά λεφτά και η οικογένειά μου με αποκλήρωσε.

Μου είπαν ότι για εκείνους έχω αυτοκτονήσει, δεν υπάρχω. Δεν πήγαινα στο σπίτι μου κλπ. Η γιαγιά μιας φίλης μου, που δεν με ήξερε καν, με φιλοξένησε.

Έμενα στο Μενίδι, οι γονείς μου δεν ήθελαν παρτίδες μαζί μου. Μάλλον ήθελα να με τιμωρήσουν που έφυγα από τη δουλειά. Εκεί είχε μια ταβέρνα ένας φίλος, μου έφερνε φαγητό. Ήμουν ολομόναχη.

Δεν είχα λεφτά, είχα το ταμείο ανεργίας. Έπαιρνα γλαστρούλες με λεβάντα, τριαντάφυλλο και τα εκχύλιζα.

Τα δοκίμαζαν η γιαγιά μια φίλη της γιαγιάς και μου έλεγαν ότι κάνω κάτι καλό. Αυτή η σκληρότητα της μανιάτικης οικογένειας.

Με έκανε να αποδείξω σε εκείνους πρώτα και μετά σε εμένα ότι θα τα καταφέρω. Οι γονείς μου μένουν σε σπίτι με δάνεια, τους βοηθάω και ξεχρεώνω και ταδάνεια.

Κάποια στιγμή μια φίλη της γιαγιάς, μια κυρία, γυναικάρα, δοκίμασε τις κρέμες και έψαχνε να με βρει. Εγώ κρυβόμουν γιατί έλεγα τι θα θέλει τώρα.

Τελικά ήθελε κρέμες και για τις φίλες της. Η μία έφερε την άλλη, στόμα με στόμα και για καλή μου τύχη, ο προμηθευτής που βρήκα με στήριξε. Δεν τον έχω αλλάξει από τότε μέχρι σήμερα.

Βγάζω αρκετά χρήματα. Όταν δίνω μεγάλα ποσά σε φιλανθρωπίες υπάρχει μια άνοδος, μια εξέλιξη, ανήκουστη. Αν ξεχάσεις από που ξεκίνησες, τελείωσες.

Είμαι μόνη μου. Θέλω έναν άνδρα που να είναι πιο άνδρας από μέσα. Ο άνδρας που θα είναι δίπλα μου πρέπει να αντέξει ακόμα και τα σκυλιά μου, να μην είναι υποχόνδριος.

Μου λείπει ένας ιππότης, ένας καλόψυχος άνδρας, για να είμαι ευτυχισμένη. Είχα μία σχέση πρόσφατα.

Ήταν ο παιδικός μου έρωτας, αλλά ήταν μια σχέση on/off. Ίσως δεν άντεξε αυτό που μου συνέβαινε.
Τσακώθηκε και με το δεξί μου χέρι, που εγώ τη λατρεύω. Δεν γίνεται να μην αγαπάς αυτούς που έχουμε γύρω μας.

Είμαι πολύ κοντά στην υιοθεσία ενός κοριτσιού. Μου έβγαλαν για αρχή την ψυχή.

Αν το κοριτσάκι έχει αδερφάκι θα υιοθετήσω κι αυτό. Θέλω το πιο πονεμένο παιδί που υπάρχει. Θεωρώ ότι θα υιοθετήσω πολλά παιδί».

Για την κατάθλιψη μου πέρασε: «Με βοήθησε φαρμακευτική αγωγή. Είχα παχύνει πολλά, τα έκοψα σιγά σιγά. Δεν πήγαινα πουθενά.

Από το εργαστήριο στο σπίτι ήμουν και επειδή. Πάτησα τον δαίμονα, είπα “πρέπει να σε νικήσω”».