Δημήτρης Αποστόλου: «Οι πιο πολλοί πατεράδες δεν μιλούν για να προστατεύσουν τα παιδιά τους. Είμαι μέλος στον Σύλλογο “Ενεργοί Μπαμπάδες” και ακούω τραγικές ιστορίες»

Γελώντας πικρά λέει ότι κατά καιρούς έχει ακούσει πολλούς να χαρακτηρίζουν δύσκολο άνθρωπο τον Αλέξανδρο Ρήγα: «Ένα θα σου πω: τρίχες! Ο Αλέξανδρος είναι ο πιο κακοποιημένος άνθρωπος από διάφορους ηθοποιούς και ο πιο γενναιόδωρος δημιουργός που υπάρχει. Θυμάμαι ότι είχαμε φτάσει να κάνουμε ψυχανάλυση σε ηθοποιούς προκειμένου να έχουμε την άλλη μέρα παράσταση.

Αγαπάμε τις γυναίκες και δεν είναι τυχαίο ότι όλα μας τα έργα είναι στηριγμένα σε γυναίκες πρωταγωνίστριες.

Όμως, αλήθεια, δεν είναι κακοποίηση δημιουργού να παίρνει ο άλλος το κείμενό σου και να το κάνει ό,τι θέλει ή να σε καταριέται γιατί νομίζει ότι ο ρόλος του είναι μικρότερος από κάποιου άλλου;

Δεν είναι κακοποίηση να έχεις οργανώσει συνέχεια σειράς/θεατρικού και ο άλλος, ενώ έχει συμφωνήσει, να κλείνει αλλού αφήνοντάς σε σε ανεργία και απόγνωση; Υπάρχουν δημιουργοί που έχουν ξεπεράσει όλα τα όρια, αλλά υπάρχουν και ηθοποιοί που έχουν διαλύσει δουλειές για τα λεφτά ή επειδή είχαν τα νεύρα τους. Δεν είναι κακοποίηση αυτό;».

Με τον Αλέξανδρο Ρήγα συναντιούνται κάποια βράδια της εβδομάδας ή τα Σαββατοκύριακα και γράφουν ως το ξημέρωμα. Περνούν τα βιώματά τους μέσα στα σενάρια. Με έναν τρόπο ψυχαναλύονται. «Τώρα γράφουμε για έναν πατέρα που δεν βλέπει τα παιδιά του γιατί χώρισε με τη γυναίκα του και αυτή τα χρησιμοποιεί ως όπλο εναντίον του. Ξέρεις τι περνάμε οι πατεράδες που είμαστε τουρίστες στις ζωές των παιδιών μας; Γι’ αυτούς τους κακοποιημένους ανθρώπους θα μιλήσει ποτέ κανείς; Έχω τεράστια αγωνία για τα αγόρια μου, αλλά, δυστυχώς, δεν μπορώ να έχω πρόσβαση.

Ζουν στη Βέροια, όχι στο Μαρούσι για να μπορώ να τα βλέπω όποτε θέλω και θέλουν.

Είναι πονεμένο κεφάλαιο το πώς προστατεύει μια κοινωνία, ένα κράτος, ανθρώπους οι οποίοι δεν ζουν με τα παιδιά τους. Έχει υποβληθεί από τον Σεπτέμβριο ο νόμος του Τσιάρα για συνεπιμέλεια και ακόμα δεν κατατέθηκε. Είναι απίστευτα ψυχοφθόρο όλο αυτό που ζούμε! Μόλις τα παιδιά μπαίνουν μέσα στη ζωή και την καθημερινότητά σου ξαφνικά φεύγουν. Εμένα τα κλάματα που κάνουν κάθε φορά που φεύγουν ποιος μου τα πληρώνει; Οι πιο πολλοί πατεράδες δεν μιλούν για να προστατεύσουν τα παιδιά τους. Είμαι μέλος στον Σύλλογο “Ενεργοί Μπαμπάδες” και ακούω τραγικές ιστορίες», σύμφωνα με το περιοδικό Gala.