Κώστας Χαρδαβέλλας: Ο Ρεπόρτερ έφυγε
Όταν η τηλεόραση είχε ακόμη έντονες δόσεις ρομαντισμού, την δεκαετία του ’80, θυμάμαι ως παιδί να βλέπω έναν κύριο στην οθόνη που αν και ένιωθα πως με κάποιο τρόπο κοιτούσε […]
Συνέντευξη στο περιοδικό Hello έδωσε ο Δημήτρης Γκοτσόπουλος. Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε για τις Άγριες Μέλισσες, τους συναδέλφους του από την επιτυχημένη σειρά του ΑΝΤ1, αλλά και τη Μαρία Κίτσου.
Μετά από τρία χρόνια συνεχώς γυρισμάτων για τις Άγριες Μέλισσες, σου λείπει η τηλεόραση;
Τέσσερις μήνες αποχής από την τηλεόραση δεν τους θεωρώ μεγάλο διάστημα. Αν μου λείπει όμως κάτι είναι η εμβέλεια που σου δίνει αυτό το μέσο καθώς επικοινωνείς την τέχνη σου. Δηλαδή, αυτό που πασχίζω να πετύχω κάθε βράδυ, σε κάθε παράσταση, στην τηλεόραση θα το είχα κάνει μία φορά και πιθανόν θα το είχαν δει πολύ περισσότεροι θεατές από εκείνους που θα έρθουν μέχρι τον Απρίλιο στο θέατρο.
Με τους συναδέλφους σας από τις Άγριες Μέλισσες στηρίζετε ο ένας τον άλλον στις επόμενες δουλειές σας, δίνετε ομαδικά σχεδόν το παρών σε θεατρικές πρεμιέρες. Τι είδους δεσμοί έχουν δημιουργηθεί ανάμεσά σας;
Με τους ανθρώπους αυτούς για τρία χρόνια γίναμε οικογένεια, βλεπόμασταν περισσότερο απ’ ότι με τους γονείς, τα αδέρφια ή τους φίλους μας. Μοιραστήκαμε το χρόνο μας, την αγωνία μας, τη χαρά μας, τα κάτω μας, τα πάνω μας και την αλήθεια μας. Ότι είναι σημαντικό για εκείνους είναι και για μένα. Έχει δημιουργηθεί ένα κοινός παρονομαστής που ονομάζεται Άγριες Μέλισσες. Δεν χρειάζεται περισσότερη ανάλυση.
Η Μαρία Κίτσου συνεχίζει να αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο για σένα;
Τόσο η Μαρία όσο και κάποιοι ακόμα συνεργάτες μου από τη σειρά αποτελούν ξεχωριστά κεφάλαια, καθένα από τα οποία είναι μοναδικό και πολύτιμο.
Η επιτυχία των Μελισσών τι έφερε στη ζωή σου;
Αποδοχή, αγάπη, ευθύνη, όνειρα, και πίστη σε κάτι που είναι πάνω από μένα και φορά όλους τους ανθρώπους.
Ο Δημήτρης Γκοτσόπουλος σε συνέντευξη που παραχώρησε μίλησε για την πραγματική σχέση του με την συμπρωταγωνίστριά του, Μαρία Κίτσου στις Άγριες Μέλισσες.
Με τη Μαρία Κίτσου γίνατε νομίζω ένα από τα πλέον κλασικά τηλεοπτικά ζευγάρια. Πως εξελίχθηκε η σχέση σας; Πολλές φορές ακούστηκε ότι είστε ζευγάρι και στη ζωή.
Στον κόσμο αρέσει να δίνει τέτοιου είδους διάσταση σε τέτοιες συνεργασίες. Έχουμε ανάγκη το όνειρο οι άνθρωποι για να μη μας τραβάει κάτω η σκληρή καθημερινότητα και η μυθοπλασία σίγουρα βοηθάει. Και, ξέρετε, η χημεία ανάμεσα σε δύο ανθρώπους δεν οδηγεί πάντα σε σχέσεις ερωτικές. Μπορεί να είναι η βάση μιας πολύ σημαντικής φιλίας. Σχεδόν οικογένεια! Άλλωστε, η πραγματική μας οικογένεια είναι οι φίλοι μας. Γιατί αυτούς έχουμε επιλέξει, σε αντίθεση με τη βιολογική μας οικογένεια.
Σε ενοχλεί όταν δημοσιοποιείται η προσωπική σου ζωή λόγω της αναγνωρισιμότητας σου;
Αναμενόμενο είναι, δεν θα τρελαθώ κιόλας. Αλλά δεν θεωρώ ότι βοηθάει την καριέρα μου κάτι τέτοιο. Επίσης, αυτού του είδους η δημοσιότητα μόνο πυροτεχνήματα δημιουργεί κι εγώ ήρθα για να εργαστώ και να μείνω σε αυτό τον χώρο. Δήλωσε στο περιοδικό Down Town.
Παλιότερα είχε σχολιάσει τον ρόλο του Λάμπρου στις Άγριες Μέλισσες
«Ο Λάμπρος είναι από τις πιο τραγικές φιγούρες των Άγριων Μελισσών, γιατί έχει ζήσει ακραίες καταστάσεις. Μεγάλωσε ορφανός από μητέρα σε ένα καταπιεστικό περιβάλλον, με έναν πατέρα απόντα στον πόλεμο, του σκότωσαν τον αδερφό, του μάθανε να σωπαίνει απέναντι στα “πρέπει” της κοινωνίας, απέναντι στην αδικία της οικογένειάς του, απέναντι στην ίδια του την ευτυχία, καθώς στερήθηκε τη μοναδική γυναίκα που αγάπησε.
Ο ίδιος ο ήρωας είναι ειλικρινής, δεν παλινωδεί, αυτά που λέει τα εννοεί, δίνει μια μάχη για να τα υποστηρίξει. Για αυτό έχει ενδιαφέρον αυτός ο ρόλος. Γιατί έρχεται καταπιεσμένος και τσακισμένος και γίνεται ένας επαναστάτης εναντίον του ίδιου του τού εαυτού. Συγκρούεται μέσα στις συμπληγάδες των θέλω του, της καρδιάς και της λογικής του. Αυτό έχει συμβεί σε πολλούς και έτσι γίνεται η ταύτιση.
Εμείς εδώ στην Ελλάδα έχουμε αυτό το σύμπλεγμα τού “τι θα πει ο κόσμος” και καταστρέφουμε τις ζωές μας. Πολλές φορές τα “θέλω” μας μπορεί να μη μας δώσουν την κοινωνική ευτυχία και έρχεται η στιγμή να παλέψουμε εμείς οι ίδιοι για την προσωπική μας ισορροπία. Αν δεν παλέψουμε, δεν πρόκειται να το κάνει κανείς για εμάς».
