Δημήτρης Παπάζογλου: Η έλλειψη του πατέρα, η τρίχρονη κόντρα με τη Μαρινέλα και η Αλίκη

Για την παιδική του ηλικία, τη μητέρα του μίλησε ο Δημήτρης Παπάζογλου.

O γνωστός χορογράφος Δημήτρης Παπάζογλου ήταν καλεσμένος στην εκπομπή «Στούντιο 4» της ΕΡΤ και υπήρξε αποκαλυπτικός.

«Τη μητέρα μου τη βάφτισε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, γιατί όταν ήρθαν απ’ τη Σμύρνη τα παιδιά των προσφύγων τα βάφτιζε ο Βενιζέλος», είπε μεταξύ άλλων.

Ο Παπάζογλου αναφέρθηκε στο γεγονός ότι μεγάλωσε χωρίς τον πατέρα του ο οποίος δεν τον αναγνώρισε. «Τον γνώρισα αλλά ελάχιστα. Δεν έζησα μαζί του. Είχαμε ανταλλάξει λίγες κουβέντες κι αραιά.

Υπήρχε πάντα μέσα μου το γεγονός ότι δεν με αναγνώρισε. Όλο αυτό που εισπράττουμε τα χωρισμένα παιδιά. Το μόνο καλό σε εμένα -τώρα μπορώ να το λέω με την πείρα της ζωής, την ηλικία και τη διαδρομή που έχω κάνει- ότι ήμουν ένα χαρούμενο παιδί, μια χαρούμενη ψυχή και δεν τα πήρα όλα αυτά μέσα μου για να έχω ψυχολογικά», είπε ο καλλιτέχνης.

Και συμπλήρωσε: «Έχει πεθάνει. Πήγα εγώ κι έβαλα το όνομά του. Τότε που γεννήθηκα, δεν δέχονταν να μην υπάρχει όνομα πατρός.

Μετά που χρειάστηκε να βγάλω ταυτότητα, δεν ήξερα γραφειοκρατικά τι συνέβαινε κι έλεγα ωραία, αφού π.χ. τον πατέρα μου τον λένε Θανάση, θα βάλω κι εγώ Θανάσης. Το επίθετο είναι της μαμάς μου. Όταν δεν έχεις αναγνωριστεί, είναι μοιραίο, αλλά έχω ωραίο επίθετο».

Περιγράφοντας την παιδική του ηλικία και τα οικονομικά προβλήματα που υπήρχαν, ο Παπάζογλου μίλησε για την πρώτη του δουλειά, υπογραμμίζοντας: «Άρχισα να δουλεύω από τα 12. Η πρώτη δουλειά που έκανα ήταν ηλεκτρολόγος, δεν μου άρεσε καθόλου!».

Για το πώς προέκυψε η συνεργασία του με την Αλίκη Βουγιουκλάκη είπε: «Υπήρχε ένας παραγωγός ταινιών και ήμαστε στο θέατρο Μετροπόλιταν, εγώ μόλις είχα έρθει ως χορευτής. Μου λέει θα σε πάω στη Βουγιουκλάκη, με πήγε και εκείνη με δέχτηκε γιατί τότε ανέβαζε το ‘Καμπαρέ’».

Σε άλλο σημείο, αναφέρθηκε στο διάστημα που δεν επικοινωνούσε με τη Μαρινέλλα. Ειδικότερα, ο Παπάζογλου σημείωσε: «Τώρα τα ξαναφτιάξαμε με τη Μαρινέλλα και τη βοήθησα λίγο στις τελευταίες της εμφανίσεις.

Έχω και εγώ τις ιδιοτροπίες μου και θίγομαι για ορισμένα πράγματα. Προσπαθώ πια να τα πετάξω όλα αυτά αλλά δεν θέλω να πάω σε ψυχολόγο. Είναι μεγάλος μέρος της ζωής μου.

Για τρία χρόνια δεν μιλούσαμε. Πήγα όμως και την είδα στο Ηρώδειο γιατί ήθελα να τη δω αν και δεν ήθελα να πάω στο καμαρίνι. Είναι μια γυναίκα που θαυμάζω, βεβαίως, είναι μια τεράστια καλλιτέχνιδα κακά τα ψέματα.

Τελικά πήγα στα καμαρίνια γιατί κάθισα και σκέφτηκα, ‘γιατί δεν θα πάω;’. Μου είπε να την πάρω την άλλη μέρα τηλέφωνο, την πήρα, δεν την βρήκα και με πήρε εκείνη κάποια άλλη στιγμή.

‘Θα σε χρειαστώ, θα έρθεις;’, μου είπε και πήγα. Όσο και εκείνη να είναι μια γυναίκα σκληρή, με τα προβλήματα της και όλο αυτό, δεν παύει να ξέρει ότι και εγώ για εκείνη είμαι ένα μέρος της ζωής της.

Τώρα είμαστε όπως και πριν. Με παίρνει στο τηλέφωνο, τώρα που πήγα στο τηλέφωνο της πήρα διάφορα, την αγαπώ και θέλω να είναι καλά.

Σε ό,τι αφορά τα πρώτα μαθήματα που έκανε, ο χορογράφος εξομολογήθηκε πως δεν είχε τα χρήματα για να τα παρακολουθήσει και γι’ αυτό εργάστηκε σε οικοδομή.

«Τα λεφτά δεν φτάνανε και πιάνω δουλειά ως μπογιατζής. Ήμουν πιτσιρίκι και με βάζανε να τρίβω το μάρμαρο με το χέρι για να γίνει λείο για να περάσει ο μπογιατζής να το στοκάρει. Έπαιρνα 45 δραχμές, πολλά χρήματα για τότε. Μπορούσα να πληρώσω τη σχολή και έτσι πήγαινα στη σχολή χορού.

Μόλις τελείωνα από την οικοδομή πήγαινα έξω από τη σχολή και περίμενα να ανοίξει, μετά έμπαινα μέσα, έκανα ένα ντους και άρχισα τη ρυθμική. Mετά περίμενα το τελευταίο μάθημα για αρχάριους που ήταν 8 με 9, ώστε να πάω μετά στο σπίτι μου να φάω, να κοιμηθώ και να ξυπνήσω το πρωί στις 6 παρά για να είμαι στις 8 στην οικοδομή».

Τέλος, αναφέρθηκε στον σεξουαλικό του προσανατολισμό και το γεγονός ότι ποτέ δεν τον έκρυψε. «Δεν έκρυψα ποτέ αυτό που μπορεί να ήμουν αλλά δεν βγήκα με σημαίες να ουρλιάζω.

Δεν μ’αρέσει να λέω δημόσια ‘ξέρετε, εγώ είμαι γκέι’. Ε και; Ένας straight λέει εγώ είμαι straight; Και επίσης οι άνθρωποι που με έχουν θαυμάσει και έχουν πληρώσει ένα εισιτήριο και τους έχω γοητεύσει για οτιδήποτε έχω κάνει στην πορεία μου δεν μπορώ να απομυθοποιώ αυτό που έχουν εισπράξει.

Όταν ένας άνθρωπος με θαύμασε, επειδή με είδε να χορεύω και του δημιούργησα μία αίσθηση, δεν μπορώ να του πετάω έναν ρεαλισμό στη μούρη.

Όταν εμείς οι θεατρίνοι καλλιεργούμε το κοινό, δεν μπορούμε ταυτόχρονα να το γδέρνουμε αυτό που έχουμε καλλιεργήσει».