Έλενα Χριστοπούλου: «Η Ηλιάνα Παπαγεωργίου είναι το παιδί που δεν έχω»!

Eφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε η Έλενα Χριστοπούλου και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στη σχέση της με την Ηλιάνα Παπαγεωργίου.

Η booker Έλενα Χριστοπούλου, η οποία βρίσκεται στο πάνελ της εκπομπής «Πρωινό μας» του ΣΚΑΪ μίλησε στο περιοδικό «Ηello!» και στάθηκε και στο διαζύγιό της.

Γιατί είναι τόσο σημαντική η Ηλιάνα για σένα;

Γιατί είναι το παιδί που δεν έχω. Όλα αυτά τα χρόνια, μου έχει βγάλει τα συναισθήματα που θα μου έβγαζε ένα παιδί. Η Ηλιάνα είναι πολύ καλός καπετάνιος. Ακόμα και από τις λύπες της βγαίνει πάντα πιο δυνατή γιατί είναι ώριμη.

Χαίρεσαι που τη βλέπεις ερωτευμένη;

Χαίρομαι όταν είναι καλά. Αν είναι ερωτευμένη δεν με αφορά, εκείνη ξέρει, εγώ θέλω να είναι καλά. Αυτό δεν ισχύει μόνο για την Ηλιάνα. Έχω στο γραφείο μου άτομα με τα οποία πάλλεται η ζωή μου, όπως η Κλέλια Ανδριολάτου, που είναι μαζί μου επίσης πολλά χρόνια. Έχει παλέψει πολύ για τις επιτυχίες της, όπως η πρόσφατη με το «Μaestro». Η Πηνελόπη Αναστασοπούλου επίσης, που εδώ και δύο χρόνια έχει περάσει πολύ δύσκολα με την υπόθεση του Me Too.

Πώς διαχειρίζεσαι τα σχόλια που δέχεται η Ηλιάνα για την εμφάνισή της; Γιατί στεκόμαστε στην εικόνα;

Δεν νομίζω ότι στεκόμαστε στην εικόνα. Αν ένας άνθρωπος θέλει να βγάλει το δηλητήριό του, θα το βγάλει όπου να ’ναι. Σε όλους μας έχει συμβεί. Αυτό δεν έχει να κάνει με την Ηλιάνα και την εμφάνισή της. Έχει να κάνει με το ότι θέλουμε να βλέπουμε ένα κακό στον άλλο. Πλέον δεν λυπάμαι για αυτά τα σχόλια ούτε θέλω να επανέλθω σε αυτά. Η Ηλιάνα ήταν πάντα μια χαρά.

Τα τελευταία χρόνια είσαι σε σχέση με τον Αποστόλη Κώτση. Πώς το βιώνεις όλο αυτό;

Είναι μια πολύ ισορροπημένη σχέση, φιλική και ερωτική. Αισθάνομαι πολύ τυχερή γιατί έχω δίπλα μου ένα σύντροφο που με καταλαβαίνει. Είναι ένας άνθρωπος απλός, κανονικός και γεμάτος αγάπη. Με έχει διδάξει πολλούς διαφορετικούς τρόπους αγάπης, με κάνει λιγότερο εγωίστρια.

Πώς το κατάφερε αυτό;

Ο Αποστόλης είναι σοφός, έχει μια ηρεμία. Η συζήτηση με τον άνθρωπό μου είναι πολύτιμη για μένα γιατί βάζει το συναίσθημά μου σε κανονική ροή. Ο Αποστόλης δεν έχει κακία, δεν θα πει κάτι αρνητικό για κάποιον. Μου εξηγεί τα λάθη μου, όχι όμως κουνώντας μου το δάχτυλο αλλά με πραότητα. Με έχει μάθει να πηγαίνω ήρεμα και αργά στη ζωή μου, να μην είμαι ανυπόμονη. Επίσης, είναι ο άνθρωπος που θα συμβουλευτούν όλα τα παιδιά, ειδικά τα κορίτσια, με τα οποία είμαστε μαζί στο γραφείο. Είναι ήρεμη δύναμη. Δεν έχω γνωρίσει άλλον σαν αυτόν.

Εσύ πώς είσαι ως σύντροφος;

Δεν ξέρω. Νομίζω πως τα καταφέρνω όσο πιο καλά μπορώ, είμαι πιο πολύ σαν μωρό. Ο Αποστόλης είναι πια η προτεραιότητά μου, δεν βάζω τίποτα πάνω από αυτόν. Του μαγειρεύω και θέλω να τον φροντίζω, αν και, τώρα που δεν μπορώ, μαγειρεύει κι εκείνος.

Τι πιστεύεις πως προσφέρει η συμβίωση σε ένα ζευγάρι;

Επειδή είμαστε δύο ελεύθεροι άνθρωποι, δεν μας δεσμεύει το ότι ζούμε μαζί. Θα βγω μόνη μου, θα βγει μόνος του, δεν είμαστε από τα ζευγάρια που είναι κολλημένοι ο ένας στον άλλο και πρέπει να τα κάνουν όλα μαζί. Δεν υπάρχει δηλαδή πίεση, υπάρχει ανάσα στο σπίτι μας. Αν δεν ένιωθα ελεύθερη, δεν θα μπορούσα να είμαι ούτε με τον Αποστόλη ούτε με κανέναν. Δεν αντέχω πλέον να καταπιέζομαι.

Είσαι μια γυναίκα που έχει περάσει και δύσκολες στιγμές. Από αυτές βγήκες πιο δυνατή;

Όταν μου πέρασε ο θυμός, ναι, βγήκα πιο δυνατή. Όσο ήμουν θυμωμένη, ήμουν και αδύναμη. Ο θυμός μάς αποδυναμώνει γιατί μας αποσυντονίζει –είναι βάρβαρο συναίσθημα–, κι εγώ έχασα τον εαυτό μου για πολλά χρόνια. Τα τελευταία δύο χρόνια, όμως, είμαι πολύ καλύτερα.

Έχεις βιώσει ένοπλη επίθεση. Αυτό έχει αφήσει ανεξίτηλα τραύματα στον ψυχισμό σου;

Έχει αφήσει κάποια τραύματα που διορθώνει ο χρόνος, ειδικά αν έχεις μια ομαλή ζωή. Αν σταθείς στα τραύματά σου, έχεις χάσει το παιχνίδι της ζωής.

Για να το ξεπεράσεις, έλαβες ψυχολογική ή ψυχιατρική υποστήριξη;

Ναι, γιατί έπρεπε. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ, δεν μπορούσα να λειτουργήσω, δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Έκανα συνεδρίες με ψυχίατρο και με βοήθησαν πολύ, όπως και η σκέψη του ότι αύριο είναι μια νέα ημέρα. Ήταν ένα τραύμα που προφανώς έπρεπε να ξεπεράσω. Βέβαια, το αντιμετωπίζω έτσι γιατί κανείς δεν έπαθε τίποτα. Αν πάθαινε κάποιος κάτι, δεν ξέρω τι θα σου έλεγα αυτήν τη στιγμή. Αφήνω τα πράγματα όπως τα έζησα. Από μια άσχημη εμπειρία κι εφόσον δεν χάνεται καμία ζωή, έρχεται και το καλό κάποια στιγμή – και ήρθε. Δεν έχω σκεφτεί ποτέ να πάθει κακό κάποιος άνθρωπος που μου φέρεται εχθρικά. Ακούω άλλους να μιλούν με κακία και δεν το καταλαβαίνω. Εγώ κοιμάμαι τέλεια τα βράδια.

Το διαζύγιό σου πρωταγωνίστησε και συνεχίζει να πρωταγωνιστεί. Σε έχει κουράσει αυτό;

Κάποια πράγματα έβγαιναν στη δημοσιότητα κι έπρεπε να απαντήσω. Σε άλλα δεν απάντησα ποτέ. Αυτό ήταν επιλογή άλλου ανθρώπου, ποτέ δική μου.

Πόσο εύκολα διαχειρίσιμο είναι το πρώτο διάστημα;

Καθόλου εύκολα διαχειρίσιμο, ειδικά όταν διαβάζω πολλές αναλήθειες, ψέματα και ανυπόστατους ισχυρισμούς. Δεν έχω μιλήσει ακόμη για τα αποτελέσματα των δικαστηρίων. Μετά από έναν πάρα πολύ μεγάλο δικαστικό αγώνα, με πάρα πολλά έξοδα –και στην ψυχή–, ήρθε η δικαίωση από τα ελληνικά δικαστήρια.

Από ένα διαζύγιο που βγήκε υπέρ μου, χρόνια πριν, και δεν βγήκα ποτέ να το κάνω παντιέρα μέχρι τώρα και όλα αυτά για τα οποία κατηγορούμασταν εγώ, η Ηλιάκη, η Παπαγεωργίου, η μητέρα μου και η κολλητή μου. Είχαμε κατηγορηθεί ότι ήμαστε σπείρα. Όλα αυτά τα πέρασα με πολύ μεγάλο θυμό και αναρωτιόμουν «γιατί να μου συμβαίνει αυτό;». Το δικαστήριο απεφάνθη ότι είμαστε καθ’ όλα αθώες, γιατί ήταν το προφανές, αλλά εγώ ξέρω τι περάσαμε δύο χρόνια κι εγώ και οι άλλες γυναίκες δίπλα μου.

Κανονικά, θα έπρεπε να βγω στην Ομόνοια να ουρλιάζω, αλλά, όταν βγήκε η απόφαση, με πήρε η δικηγόρος, Χριστίνα Αγορογιάννη –μια γυναίκα που μας στάθηκε πολύ, με την ψυχή της–, κάθισα στον καναπέ και έλεγα «Θεέ μου, ευχαριστώ» – για όλα αυτά που είχαν γραφτεί, για τη μητέρα μου που ταλαιπωρήθηκε πολύ και έβγαλε έρπη ζωστήρα από τη στενοχώρια. Αυτές οι γυναίκες, επειδή μου συμπαραστάθηκαν, πέρασαν πολύ δύσκολα, με αρνητικούς τίτλους, με άσχημες καταστάσεις, με πολλές περίεργες δηλώσεις. Ως προς το κακούργημα, έχει τελεσιδικήσει.

Αυτό που έπεται τι αφορά;

Είναι οικονομικής φύσης και δεν με αφορά καθόλου αφού τελείωσε η άλλη ιστορία με όλους αυτούς τους τίτλους, τα εξώφυλλα και τις δηλώσεις που ούτε να σκεφτώ πάλι μπορώ. Ακούσαμε πολλά που ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας.

Θα ήθελες ωστόσο να είχες καλύτερες σχέσεις με έναν άνθρωπο που αποτέλεσε για κάποιο διάστημα ένα κεφάλαιο στη ζωή σου;

Όχι. Θα ήθελα να είχε γίνει σεβαστό αυτό που έκανα τόσα χρόνια, από όλες τις απόψεις, αλλά τίποτα δεν έγινε σεβαστό.