Έλενα Μπάση: «Ο άνθρωπος που με παρενόχλησε ήταν αθλητικός παράγοντας»

Η Έλενα Μπάση, μετά από τη συμμετοχή της στο The Bachelor, επέστρεψε στην Αμερική, όπου είναι η μόνιμη κατοικία της τα τελευταία χρόνια. Σε πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε είπε:

Τι θυμάσαι από το πρώτο σου ταξίδι στις ΗΠΑ;

Ήρθα πρώτη φορά το 2014 για να κάνω τρεις εμφανίσεις σε ένα μαγαζί στο Μανχάταν, όπου ήταν συνέταιροι οι Magna με την Άννα Βίσση. Είχα κάνει ένα τραγούδι με τον Χριστόδουλο Σιγανό και τον Valentino εκείνη την εποχή, μια διασκευή στο νησιώτικο «Να σ’ αγαπώ ήντα ‘θελα», και είχε ακουστεί πολύ. Έτσι, με κάλεσαν. Πλέον είμαι σχεδόν μόνιμη κάτοικος Αμερικής. Πηγαίνω κι έρχομαι. Ακόμη δεν έχω αμερικάνικο διαβατήριο, αλλά θα γίνει κι αυτό οσονούπω. Προς το παρόν έχω επαγγελματική βίζα, αφού εργάζομαι εδώ.

Έχει τύχει να τραγουδήσεις παρουσία κάποιου σταρ;

Μια φορά συνάντησα τον Τζέραρντ Μπάτλερ σ’ ένα εστιατόριο στο Broadway. Το μαγαζί είχε πιάνο και τραγούδησα ένα κομμάτι στα αγγλικά. Εκείνος χαμογέλασε και μου είπε «είσαι πολύ ταλαντούχα».

Ο μπαμπάς σου είναι κι αυτός τραγουδιστής, ο Βασίλης Γύμπασης. Από εκείνον πήρες το… μικρόβιο;

Σαφώς! Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είμαι μέσα στα μπουζούκια. Ήταν η ζωή μου τέτοια, που από μαθήτρια ακόμη ακολουθούσα τα ωράρια του πατέρα μου. Θυμάμαι να τον βλέπω να τραγουδάει, να κάνει συγκεκριμένη διατροφή για τη φωνή του, να έρχονται φίρμες στα μαγαζιά όπου εμφανιζόταν και να τραγουδούν μαζί του η Σακελλαρίου, ο Πάριος, η Βάνου, η Πωλίνα. Γενικά δούλεψε σε καλά μαγαζιά ο πατέρας μου και έχει κάνει και δισκογραφία στην Columbia.

Οπότε ακολούθησες τα χνάρια του…

Μικρή ήθελα πιο πολύ να γίνω ηθοποιός, ήθελα να πάω στο Broadway και να κάνω μιούζικαλ. Αυτό ήταν το όνειρό μου. Στα 18 μου πήρα τηλέφωνο από το σταθερό του σπιτιού μου στο Actors Studio, στη Νέα Υόρκη, που είναι μια από τις καλύτερες σχολές υποκριτικής παγκοσμίως. Μιλούσα ήδη καλά αγγλικά τότε και τους είπα: «Γεια σας, ενδιαφέρομαι να μάθω πόσο κοστίζουν τα δίδακτρα γιατί θα έρθω να φοιτήσω». Μου ανέφεραν, θυμάμαι, ένα αστρονομικό ποσό κι έτσι ξεκίνησα να τραγουδάω για να μαζέψω λεφτά, αφού πρώτα σπούδασα τουριστικές επιχειρήσεις, σύμφωνα με την επιθυμία του πατέρα μου. Μετά πέρασαν τα χρόνια κι έμεινε όνειρο το Actors Studio.

Πάντως, μέχρι το Broadway έφτασες…

(γέλια) Η αλήθεια είναι πως έχω πάει σε πολλές παραστάσεις. Θα σου πω και κάτι που δεν έχω ξαναπεί: έχω γραφτεί σε μια εταιρία casting για ηθοποιούς. Με ειδοποίησαν κιόλας για κάνα δυο πρότζεκτ, αλλά δεν μπόρεσα να πάω λόγω κορονοϊού. Η μια πρόταση, μάλιστα, ήταν για θρίλερ. Όταν φτιάξουν τα πράγματα, σίγουρα κάτι θα κάνω, γιατί παρά την ηλικία μου -τα 38 μου χρόνια δηλαδή (γελάει)-, έχω πολλά όνειρα. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, υπάρχει αυτός ο ρατσισμός με την ηλικία. Στη Νέα Υόρκη όχι, είπε η Έλενα Μπάση στην Espresso.

Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας το θέμα της σεξουαλικής βίας. Έχεις βιώσει αντίστοιχη εμπειρία;

Μου έχει συμβεί κι εμένα. Μπορεί να ακουστεί γραφικό και επαναλαμβανόμενο, μπορεί ακόμη και να θεωρήσει κάποιος ότι το λέω γιατί έχω την προσοχή, αλλά είναι αλήθεια. Συμβαίνει, δυστυχώς. Προσωπικά δεν μου συνέβη στον χώρο του τραγουδιού, αλλά σε εκείνον του αθλητισμού. Ήμουν αθλήτρια στη σκοποβολή από 11 χρόνων. Πήγα σε αθλητικό σχολείο και έχω υπάρξει μέλος της προολυμπιακής ομάδας στη σκοποβολή και της Εθνικής Ελλάδος επί επτά χρόνια. Όταν μου συνέβη το περιστατικό, ήμουν 16 ή 17 χρόνων, ανήλικη δηλαδή. Ο άνθρωπος που με παρενόχλησε ήταν αθλητικός παράγοντας, αλλά όχι της σκοποβολής, σε κάποιο άλλο άθλημα.

Το είπες πουθενά;

Όχι, σε κανέναν. Πραγματικά, όμως, ξύπνησαν μνήμες όταν άκουσα την εξομολόγηση της Σοφίας Μπεκατώρου. Ανατρίχιασα ολόκληρη και μου ήρθε όλη εκείνη η πικρία. Γιατί, όταν είσαι κοριτσάκι και κάνεις όνειρα, είναι μεγάλο πλήγμα αυτό. Δεν το ξεπερνάς ποτέ. Ευτυχώς εγώ είχα το σθένος τότε και τον απέκρουσα, γιατί ήμουν δυναμικό παιδί.

Η σκοποβολή πώς μπήκε στη ζωή σου;

Μου αρέσουν πολύ τα όπλα, πάντα μου άρεσαν, και μόλις αντιλήφθηκα τη φιλοσοφία της σκοποβολής, τη λάτρεψα, γιατί είναι σπουδαίο άθλημα. Τονώνει την αυτοπεποίθηση, την αυτοεκτίμηση, την αυτοπειθαρχία, τον αυτοσεβασμό, βοηθάει πολύ στην ψυχολογία σου. Εγώ, αν είχα γίνει μάνα, θα έγραφα σίγουρα το παιδί μου στη σκοποβολή. Ξέρεις πόσο καλό μού έκανε; Στον χαρακτήρα μου, στην προσωπικότητά μου, ακόμη και στο τραγούδι; Το είναι μου όλο είναι πρώτα γεμάτο από σκοποβολή και μετά από τραγούδι. Μέχρι το 2016 έκανα πρωταθλητισμό, γιατί είναι ένα άθλημα που δεν έχει και όριο ηλικίας. Όταν ήρθα στην Αμερική, σταμάτησα, γιατί δεν είχε σκοπευτήριο κοντά μου.