Έλενα Ναθαναήλ: Τo αντισυμβατικό sex symbol των ’70s, η λαμπρή καριέρα και το παιδί εκτός γάμου

Η Έλενα Ναθαναήλ υπήρξε μία από τις πιο σημαντικές μορφές του ελληνικού κινηματογράφου. Παράλληλα, ήταν μία γυναίκα αντισυμβατική και μπροστά από την εποχή της!

Η ηθοποιός Έλενα Ναθαναήλ δεν δίσταζε να ταράζει τα νερά, ενώ χάρη στη λαμπρή καριέρα της αποτέλεσε μία από τις πιο δημοφιλείς προσωπικότητες που πέρασαν ποτέ από τον χώρο του θεάματος αλλά και της μόδας. Δεν έκανε ποτέ εκπτώσεις στα «θέλω» της και έζησε όπως εκείνη επιθυμούσε.

Υπήρξε το απόλυτο sex symbol της δεκαετίας του’70 κάτι που ποτέ δεν εκμεταλλεύτηκε για λίγη περισσότερη δημοσιότητα ή για οικονομικούς λόγους.

Γεννήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 1947 στη Νέα Φιλαδέλφεια Αττικής. Ο πατέρας της λεγόταν Δεληβασίλης και ήταν υφαντουργός. Καταγόταν από το Αϊβαλί της Μικράς Ασίας. Εκείνη προτίμησε να κάνει καριέρα με το επίθετο της μητέρα της που θεωρούσε ως περισσότερο εύηχο.

Τελείωσε το Ιταλικό Γυμνάσιο και το Λύκειο Τεχνών της Ρώμης. Σπούδασε ζωγραφική και διακόσμηση. Εντούτοις, προτίμησε να ακολουθήσει τον χώρο της υποκριτικής, επιλογή που προφανώς τη δικαίωσε.

Στα δεκαέξι της χρόνια, το 1963, πραγματοποίησε την πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο. Ήταν στην ταινία «Κάτι να καίει», του Γιάννη Δαλιανίδη.

Είχε έναν εκ των πρωταγωνιστικών ρόλων δίπλα σε κορυφαίους ηθοποιούς (π.χ. Ρένα Βλαχοπούλου, Ντίνος Ηλιόπουλος, Κώστας Βουτσάς). Ξεχώρισε στο ντεμπούτο της και προσέλκυσε πάνω της τα βλέμματα.

Το 1966 φωτογραφήθηκε στο περιοδικό «Paris Match» στο Αίθριο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Πόζαρε δίπλα στον περίφημο Λέοντα του Κεραμεικού φορώντας κορυφαία αριστουργήματα από τη συλλογή της Ελένης Σταθάτου.

Η Ναθαναήλ απέσπασε εγκωμιαστικά σχόλια. Σημειώνεται πως μόνο η Μελίνα Μερκούρη φωτογραφήθηκε ξανά στο συγκεκριμένο περιοδικό.

Έκανε άλλη μία για τις «Εικόνες». Μέσα από αυτή την εντόπισε ξένος παραγωγός που της έκανε πρόταση συνεργασίας.

Δέχθηκε πρόσκληση από γερμανική εταιρία παραγωγής στο Μόναχο και πρωταγωνίστησε στην ταινία «Το αίμα των Βελζούνγκεν», βασισμένο στην ομώνυμη νουβέλα του Τόμας Μαν και σε σκηνοθεσία του Ρολφ Τίλε.

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα έκανε καριέρα στο θέατρο και στο σινεμά. Μερικές από τις ταινίες που πρωταγωνίστησε ήταν «Ντάμα Σπαθί» του Γιώργου Σκαλενάκη, «Ο 13ος» του Ντίμη Δαδήρα, «Επιχείρησις Απόλλων» του Σκαλενάκη και «Εκείνο το καλοκαίρι» του Βασίλη Γεωργιάδη.

To 1968 βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την ταινία «Ραντεβού με μία άγνωστη», του Γεωργιάδη.

Τη δεκαετία του ’70 μεσουράνησε. Τα μακριά μαύρα ίσια μαλλιά της με τη χωρίστρα στη μέση αποτέλεσαν τάση και πολλές προσπάθησαν να μιμηθούν.

Διέθετε αψεγάδιαστο κορμί και αυτό της επέτρεψε να εργαστεί και ως μοντέλο. Εντύπωση είχαν προκαλέσει και οι ενδυματολογικές της επιλογές. Προτιμούσε τα παντελόνια καμπάνα και τις καμπαρντίνες.

Για αρκετά χρόνια πριν από τον θάνατό της είχε αποσυρθεί από τα καλλιτεχνικά δρώμενα, κάνοντας μόνο επιλεκτικές εμφανίσεις. Η τελευταία της έγινε στην τηλεοπτική σειρά «Γοργόνες» του MEGA, το 2007.

Στην προσωπική της ζωή, δεν παντρεύτηκε ποτέ. Ωστόσο, το 1973 απέκτησε μια κόρη με τον επιχειρηματία Γιώργο Τσαγκάρη, την Ίνκα.

Ο άνδρας που σημάδεψε τη ζωή της ήταν ο Τάσος Μητρόπουλος. Έμειναν μαζί για 29 χρόνια. Κατοικούσαν στην Εύβοια, ενώ ασχολούνταν με την παραγωγή κρασιού.

Η αυλαία για τη σπουδαία ηθοποιό έπεσε στις 4 Μαρτίου 2008. Άφησε την τελευταία της πνοή καθώς προσβλήθηκε από καλπάζοντα καρκίνο του πνεύμονα.

Η κηδεία της έγινε το μεσημέρι της επομένης ημέρα στο νεκροταφείο της Νέας Φιλαδελφείας στον Κόκκινο Μύλο…