Η Μελέκ γράφει ένα αποχαιρετιστήριο γράμμα στη Ζουλιντέ και την Τουλάι.
Νιώθει ένοχη γιατί ο Βεϊσέλ δολοφονήθηκε από τον άντρα, που την κυνηγάει και τώρα θεωρεί πως πρέπει να μείνει μακριά τους γιατί η ύπαρξη της αποτελεί ρίσκο για τη δική τους ζωή.
Η Ματσιντέ ανησυχεί για τον Μουσταφά καθώς δεν έχει νέα του. Η παρουσία της Ελίφ είναι όμως για εκείνη χαρά και ανακούφιση.
Η Σουρεγιά κάνει τις ετοιμασίες για την αναχώρησή της και ο Κερέμν νιώθει συντετριμμένος. Η Σουρεγιά τον κοιτάζει και εύχεται να την σταματούσε και να της ζητούσε να μείνει αλλά ξέρει πως αυτό δεν πρόκειται να συμβεί γιατί ο Κερέμ θα παντρευτεί την Παρλά. Και ο Κερέμ νιώθει το ίδιο.
Ο Ταρίκ τηλεφωνεί στους άντρες του και τους διατάζει μόλις βρουν ευκαιρία να σκοτώσουν τη Μελέκ.
Την ίδια ώρα η Μελέκ χτυπάει το κουδούνι της έπαυλης και πίσω από την πόρτα βρίσκεται ο Ταρίκ.
Η Ελίφ ακούει ότι η Σερσέ (Μελέκ) θα έρθει στην έπαυλη και χαίρεται γιατί θέλει από καιρό να τη γνωρίσει.
Τελικά, επιτέλους, τίποτα δεν στέκεται εμπόδιο και μητέρα και κόρη συναντιούνται στον κήπο της έπαυλης.
Το σοκ είναι μεγάλο και για τις δύο. Η Ελίφ τρέχει στην αγκαλιά της μητέρας της. Στη συνέχεια πηγαίνουν μαζί στο καινούριο δωμάτιο της Μελέκ στην έπαυλη.
Η Μελέκ ρωτάει την Ελίφ πως βρέθηκε εκεί και η μικρή της λέει πως η Βιλντάν την έφερε.
Η Ελίφ δεν μπορεί σχεδόν να μιλήσει από το σοκ και τη συγκίνηση αλλά λέει στη μητέρα της πως την κρατούν στην έπαυλη σαν όμηρο. Η Βιλντάν μπαίνει ξαφνικά στο δωμάτιο και μητέρα και κόρη κρατούν, προς το παρόν, κρυφή την αλήθεια…