Εριέττα Κούρκουλου Λάτση: «Η εικόνα της ευτυχίας. Τα καταφέραμε!»

Με αφορμή τα πρώτα γενέθλια του γιου της Νίκου, προ δεκαημέρου- η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση δημοσίευσε μακροσκελή ανάρτηση στο Instagram.

Η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση μίλησε για την αγάπη για τον γιο της αλλά και την ευτυχία της για την οικογένεια που έχουν δημιουργήσει με τον Βύρωνα Βασιλειάδη.

Παράλληλα, αναφέρθηκε στα μοναδικά συναισθήματα που βιώνει από τη στιγμή που έγινε μητέρα.

Έγραψε χαρακτηριστικά: «Η εικόνα της ευτυχίας. Τα καταφέραμε!

Όχι μόνο να δημιουργήσουμε μαζί έναν νέο άνθρωπο, αλλά και να επιζήσουμε και οι τρεις έναν ολόκληρο χρόνο. Δεν το λες και εύκολο.

Η μεγαλύτερη συνειδητοποίηση από τότε που έγινα μαμά, είναι ότι οι γονείς δεν είναι παντογνώστες… δεν έχουν πάντα δίκιο… δεν έχουν και δεν οφείλουν να έχουν τις απαντήσεις σε όλα.
Είναι απλά δυο άνθρωποι. Οι ίδιοι που ήταν και πριν. Με τις ίδιες ανασφάλειες, τα ίδια προτερήματα, τα ίδια ελαττώματα και τους ίδιους φόβους.

Η μόνη διαφορά, είναι αυτή η πρωτόγνωρη αγάπη που αισθάνονται για το μικρό τους ανθρωπάκι. Είναι τέτοια η αγάπη αυτή που θα θυσίαζαν και την ζωή τους για να είναι αυτό καλά.

Αναλωνόμαστε πολύ δυστυχώς στην προσπάθεια της δημιουργίας των τέλειων συνθηκών για να είναι το παιδί μας καλά!

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Erietta Kourkoulou (@eriettakourkouloulatsi)

Στην πραγματικότητα όμως, αυτό το καλά δεν είναι αποτέλεσμα της τέλειας αποστείρωσης, ή του τέλειου προγράμματος ύπνου και ξύπνιου ενός παιδιού!

Τα παιδιά μας είναι πολύ πιο ανθεκτικά απ’ ότι νομίζουμε, προσαρμόζονται με μεγάλη ευκολία στο πρόγραμμα της οικογένειάς τους και όσο και να μην το πιστεύουμε, κάποια στιγμή θα μάθουν να κοιμούνται (ελπίζω)!

Τα παιδιά δεν αισθάνονται καλά στην τελειότητα γιατί όπως εμείς, δεν είναι τέλεια…

Είναι πολύ πιθανότερο να αισθανθούν ευτυχισμένα σε συνθήκες που λανθασμένα θεωρούμε εμείς ακατάλληλες – στο χώμα, στην φύση, στο παιχνίδι με αντικείμενα που δεν είναι παιχνίδια, στους χώρους όπου μπορούν να τρέξουν να φωνάξουν, να λερωθούν και να κλάψουν χωρίς να χρειαστεί να τους πούμε να σταματήσουν επειδή ενοχλούν!

Τα παιδιά χρειάζονται γονείς που είναι διατεθειμένοι να τσαλακωθούν, να αφήσουν πίσω τους τύπους και να ζήσουν την στιγμή, όπως κάνουν εκείνα! Έχουν ανάγκη από γονείς που είναι παρόντες, αποδέχονται και αγκαλιάζουν τις ατέλειές τους και κάνουν ξεκάθαρο ότι θα τα αγαπούν ότι και αν γίνει!

Αυτό τουλάχιστον θέλω να ελπίζω ότι το έχουμε καταφέρει… ★».