Συντάκτης: Newsroom
14 Ιουνίου 2022 17:24
Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης μίλησε μεταξύ άλλων για τις κακοποιητικές συμπεριφορές στο χώρο του θεάτρου.
«Υπάρχουν όρια. Έχω δει σκληρές συμπεριφορές που τις έχω συγχωρήσει λόγω μεγάλου ταλέντου, λόγω μεγάλης καλλιτεχνικής οντότητας. Αλλά υπάρχουν όρια, πάντα. Δεν σημαίνει ότι συμφωνώ με αυτό, αλλά δεν περνάνε τα όρια του ποινικά κολάσιμου. Οκ, είναι μια κακή συμπεριφορά, κατακριτέα, δεν μου αρέσει.
Το λέω, το στηλιτεύω όπου μπορώ, αλλά από εκεί και πέρα ο καλλιτέχνης είναι κάτι άλλο και του βγάζω το καπέλο. Αρκεί να μην περνάει τα όρια, να μην τραυματίζει άλλους ανθρώπους στην ουσία. Στιγμιαία όλοι πληγωνόμαστε από κάτι».
«Εμείς στα χρόνια μας έτσι μεγαλώσαμε, ότι έτσι είναι το θέατρο. Όπου έβλεπα σκοτάδι, μαυρίλα και ότι εδώ θα βασανιστούμε, έφευγα. Ποτέ δεν μου άρεσε να μου μιλάνε άσχημα» ανέφερε ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης.
https://www.youtube.com/watch?v=-efPXB9qlRE&feature=emb_title
Γεράσιμος Σκιαδαρέσης: «Όταν έμεινα χωρίς δουλειά κόντεψα να πάθω κατάθλιψη»
Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης ήταν ο καλεσμένος του Στούντιο 4 της ΕΡΤ και μίλησε μεταξύ άλλων για το διάστημα που έμεινε εκτός δουλειάς τόσο ο ίδιος όσο και η Μπέσυ Μάλφα. Παράλληλα αποκάλυψε τη δύσκολη σχέση του με τον πατέρα του.
Γεράσιμος Σκιαδαρέσης: «Όταν έμεινα χωρίς δουλειά κόντεψα να πάθω κατάθλιψη». Πρόσθεσε ο ηθοποιός για το μεγάλο διάστημα που πέρασε χωρίς εισόδημα και δουλειά.
«Ήταν χάλια όταν μείναμε χωρίς δουλειά. Είναι γεγονός ότι με επηρέασε πάρα πολύ. Θέλοντας και μη θεωρούσα χρέος μου σε εισαγωγικά, να δουλεύω εγώ, και υπήρχε πρόβλημα όταν ήμουν άνεργος. Φτάνεις στο σημείο να αμφισβητείς και τον εαυτό σου σε τέτοιες καταστάσεις. Ήμουν χάλια, κόντεψα να πάθω κατάθλιψη». Συμπλήρωσε ο ηθοποιός.
Επίσης πρόσθεσε πως δεν εξαργύρωσε οικονομικά τις επιτυχίες που έκανε σε θέατρο και τηλεόραση
«Δεν είχα ποτέ την ψυχολογία του ανθρώπου που θα μπει να τα πάρει όλα».
Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης αποκάλυψε άγνωστα περιστατικά για τη σχέση του με τον πατέρα του
«Δεν μου έλειψε ποτέ ο πατέρας μου γιατί ήταν πολύ ισχυρή η παρουσία της μητέρας μου. Δεν είχα και καλές σχέσεις με τον πατέρα μου, τις κόψαμε και τελείως κάποια στιγμή. Κάποια στιγμή δεν ήθελα πια, γιατί με ταλαιπωρούσε ψυχικά όταν τον έβλεπα ας πούμε. Δεν μου ήταν ευχάριστο. Ήταν μια μόνιμη γκρίνια, ένα μόνιμο παράπονο απέναντι στη μάνα μου. Προσπαθούσε να βγει αυτός ο καλός, το οποίο με κούραζε εμένα, δεν ήθελα να το αντιμετωπίζω άλλο.
Επίσης δεν τον ενδιέφερα κιόλας επί της ουσίας. Δηλαδή, με ξαναθυμήθηκε λίγο πριν πεθάνει. Δεν ήταν ότι καιγόταν να με δει. Ποτέ δεν έκανε και καμία προσπάθεια και γι’ αυτό του είπα ασ’ το, μην το παιδεύεις. Δεν του κράτησα και ποτέ κακία. Ποτέ δεν αισθάνθηκα ότι με πληγώνει βαθιά, για να συγχωρήσω κάτι. Δεν ξέρω αν μου έκανε καμιά ζημιά που δεν έχω καταλάβει». Είπε πιο συγκεκριμένα.
